Morgunblaðið - 31.03.1983, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 31. MARZ 1983
111
Síðasta setningin í tilvitnuninni
hefur kannski ekki þótt vega
þyngra en aðrar í þessu viðtali, en
þegar litið er til baka og um leið
fram á veg er óhætt að segja, að
þetta sé einmitt inntakið í ferli
Mezzoforte. Strákarnir hafa hald-
ið sínu striki allan þennan tíma og
ekki látið berast af leið þótt
straumar pönks, nýbylgju, þunga-
rokks og tölvupopps hafi leikið um
strendur landsins á undanförnum
árum.
Hér að framan var þess getið, að
Mezzoforte hefði orðið utangátta
að talsverðu leyti í umfjöllun fjöl-
miðla, en plötur þeirra hafa þó
ætíð fengið sinn skerf úr pennum
gagnrýnenda og oftast hafa dóm-
arnir verið jákvæðir, a.m.k. séð
frá sjónarhóli leikmannsins. En
hvað skyldu strákarnir í Mezzo-
forte sjálfir segja um umfjallanir
blaðanna um plötur þeirra.
Engir dómar
„Við höfum aldrei fengið neina
dóma,“ sagði Eyþór Gunnarsson,
er undirritaður ræddi við hljóm-
sveitina í október síðastliðnum.
„Það hefur verið sagt: Já, já þetta
er ágætt hjá ykkur strákar mínir,
en engir dómar hafa komið.
Kannski hefur verið sagt, að
hljóðfæraleikur sé hnökralaus eða
eitthvað í þá veru.“
„Annars er engin ástæða til
þess að vera að bölsótast út í
plötudóma," sagði Kristinn Svav-
arsson, saxófónleikari sveitarinn-
ar. „Það, sem mestu máli skiptir
er að maður sé sjálfur ánægður
með það, sem maður hefur verið
að gera. Það er hins vegar alltaf
leiðinlegt þegar maður veit að ver-
ið er að fjalla um tónlistina af
kunnáttuleysi."
Mezzoforte er orðin býsna göm-
ul hljómsveit á íslenskan mæli-
kvarða. Hún varð fimm ára
skömmu fyrir jólin og gaf um
svipað leyti út sína fjórðu
hljómplötu. Þótt hljómsveitin sé
orðin gömul á okkar mælikvarða
er ekki hægt að segja það sama
um meðlimina og gildir þá einu
hvaða mælikvarða menn styðjast
við. Tæpast hefur þá félaga og þá
sennilega Steinar Berg ísleifsson,
forstjóra Steina hf., ekki heldur
órað fyrir því við undirritun síðari
samningsins á milli þessara aðila,
að fjórða platan yrði einmitt sú,
sem bryti ísinn. Upphaflega gerði
Mezzoforte samning við Steina hf.
um gerð einnar plötu, en í kjölfar-
ið fylgdi þriggja platna samning-
ur.
Ef hægt er að þakka einhverjuro
einum manni velgengni Mezzo-
forte á erlendri grund, og þá sér í
lagi í Bretlandi, er það fyrst og
fremst Steinar Berg sjálfur. Hann
hefur sjálfur sagt, að hann hafi
alla tíð verið sannfærður um að
Mezzoforte ætti framtíðina fyrir
sér erlendis. Hann hlýtur því að
hafa haft ótakmarkaðan sannfær-
ingarkraft á sama tíma og fyrstu
plötur hljómsveitarinnar seldust í
um 2000 eintökum hér á landi.
Fólki veitist kannski erfitt að trúa
því, en síðasta plata Mezzoforte
var sú fyrsta sem seldist í yfir
3000 eintökum hérlendis. Það
verður enginn ríkur á slíkri sölu,
hvorki tónlistarmennirnir né út-
gefandinn.
Enginn frægur
á einni nóttu
Sennilega gerir hinn almenni
lesandi sér ekki fyllilega grein
fyrir því hversu mikil vinna liggur
að baki þeirri velgengni.sem
Mezzoforte er nú aðnjótandi.
Frægðin kemur ekki bara sisona á
einni nóttu, heldur þarf að vinna
markvisst og sleitulaust að settu
marki í langan tíma ef árangur á
að verða einhver. Jónatan Garð-
arsson hjá Steinum hf. rakti í sem
stystu máli söguna frá því er farið
var að kynna tónlist Mezzoforte á
erlendri grund. Sú kynning hófst
fyrst formlega fyrir tæpum þrem-
ur árum.
Snjóboltinn rúllaði af stað niður
hlíðina með útkomu annarrar
plötu Mezzoforte fyrir jólin 1980.
Sú bar nafnið í hakanum. Áður
til var það skoðun Steinars Berg
og nánustu samstarfsmanna hans,
að ekki sakaði að geyma útgáfu
plötunnar Þvílíkt og annað eins
alfarið og einbeita sér þá enn frek-
ar að útgáfu væntanlegrar fjórðu
breiðskífu flokksins og skyldi ekk-
ert til sparað að hún yrði sem
allra vönduðust.
Sú plata, sem síðar hlaut nafnið
Surprise, Surprise á enskum
markaði var tekin upp í Lundún-
um í ágúst og gefin út í nóvember.
Um svipað leyti voru kynningar-
plötur sendar vítt og dreift um
klúbba og diskótek og voru þar
lögin góðu, Garden Party og Funk
Suite No. 1.
Á Midem nú í janúar var
breiðskífan kynnt og síðan gefin
út 12 tommu tveggja laga plata
með áðurnefndum tveimur lögum
vegna hvatningar frá diskótekur-
um víðs vegar um Bretland. Þeir
reyndust svo sannarlega hafa
eitthvað til síns máls eins og
áþreifanlega hefur sannast.
Viðbrögðin á Midem-ráðstefn-
unni voru allt önnur og jákvæðari
en áður höfðu verið. Greinilegt var
að plötufyrirtæki voru nú reiðubú-
in að taka áhættuna og gefa plötu
Mezzoforte út í heimalandi sínu og
hafa samningar tekist í fjölmörg-
um löndum og aðeins á eftir að
reka smiðshöggið á samninga við
enn fleiri lönd til viðbótar.
Tólf tommu platan með Garden
Party og Funk Suite No. 1 þótti
ganga svo vel, að eftirspurn eftir 7
tommu, venjulegri 45 snúninga
plötu, var orðin umtalsverð. Hún
var því gefin út og árangurinn
hefur ekki látið á sér standa eins
og fram hefur komið hér að fram-
an.
Áður en nýjasta platan var
kynnt var f hakanum afturkölluð.
Með fyrstu 2000 seldu eintökunum
af Surprise, Surprise fylgdi hins
vegar bílrúðulímmiði svo og seðill
þar sem fólki var gefinn kostur á
að kaupa stuttermabol með nafni
Mezzoforte á svo og plötuna f hak-
anum. Hefur þetta fyrirkomulag
reynst vel og töluvert selst af plöt-
unni með þessum hætti.
Ómæld vinna að baki
Þeim ber saman um það í einu
og öllu, Steinari Berg og Jónatan
Garðarsyni, að að baki öllu þessu
liggi ómæld vinna. Ekki hafi verið
slakað á einn einasta dag frá því
hjólin tóku fyrst að snúast og á
undanförnum vikum hafi álagið,
aukist um allan helming.
Ekki má gleyma því, að allan
þennan tíma hafa strákarnir í
Mezzoforte verið sér fyllilega með-
vitaðir um hvað var að gerast og
hverju mætti e.t.v. eiga von á, þ.e.
að frægðin kynni að leynast á baki
við næsta hól. Til þess að vekja á
sér athygli þyrfti látlausa vinnu
og þar hafa fimmmenningarnir
hvergi dregið af sér.
Alian þennan tíma hafa þeir
verið að þróast og þroskast sem
tónlistarmenn. Hljómsveitin hef-
ur styrkst sem heild og vináttu-
böndin þá um leið. Vafalítið spilar
það líka inn í, að allir eru strák-
arnir orðnir fjölskyldumenn þótt
ungir séu að árum og halda sig því
fremur við jörðina en þeir sem enn
eru lausir og liðugir og hafa til-
hneigingu til að láta leiðast út af
brautinni mjóu og hálu, frama-
brautinni.
Hvert svo sem framhaldið kann
að verða er víst að unnið hefur
verið mikið brautryðjendastarf í
þágu íslenskrar dægurtónlistar.
Auðvitað vonast allir til þess, að
strákarnir í Mezzoforte eigi eftir
að ná enn frekari vinsældum og þá
ekki síður vestanhafs en austan.
Kannski verður vendipunkturinn
á ferli hljómsveitarinnar á morg-
un, kannski í næstu viku. Hvað
sem verður er víst, að ísland hefur
fengið á sig annan blæ á meðal
tónlistarunnenda fyrir tilstilli
fimmmenninganna í Mezzoforte.
Ummæli breska poppblaðsins
NME segja kannski allt, sem segja
þarf: „Keep your ice (eyes) on the
north pole.“ Orðaleikur sem gæti
útlagst á íslensku: „Hafið auga
með norðurpólnum.“
Ritað að kvöldi þess
14. apríl 1983.
— SSv.
Einbeitnin skín af andliti Friðriks. Jóhann lítillátur að
sjá á bassanum.
Eyþór í fremur óvenjulegi aöstöðu. Leikur hér á áslátt-
arhljóðfæri, en hefur gefið hljómborðunum frí um
stund.
Hljómsveitin Sturlungar, sem um tíma starfaði samhliða Mezzoforte. Lengst til vinstri er Björn Thorarensen, sem var
meðlimur hljómsveitarinnar þar til í fyrra, þá Eyþór og Gunnlaugur. í neðri röð eru þeir Guðmundur Torfason, sem
þá söng, en hætti síðan og sneri sér alfarið að knattspyrnunni hjá Fram, Friðrik og Jóhann.
hafði tónlistin verið kynnt lítil-
lega, en undirtektir verið fremur
hógværar. Boltinn fór hægt af
snjóboltar hefja feril sinn þannig.
Plata þessi var kynnt á hinni ár-
legu Midem-ráðstefnu plötufram-
leiðenda í Cannes í janúar 1981 og
fengust þá strax jákvæð viðbrögð
frá mörgum aðilum. Flestir voru
þó sammála um að markaðurinn
fyrir þessa tegund tónlistar væri
þröngur í heimalandi viðkomandi,
en fyllsta ástæða væri til að veita
hljómsveitinni athygli. Hér væru
á ferðinni ungir og bráðefnilegir
menn.
Platan í hakanum var síðan gef-
in út í Englandi um haustið sama
ár á merki Steina hf. í Englandi.
Bar hún þar nafnið Mezzoforte og
seldist í einum 5—6000 eintökum,
sem þykir mjög viðunandi þegar
tillit er tekið til þess að fjölda-
margar plötur ná alls engri sölu
við fyrstu kynningu. Strax þarna
um haustið hófst samstarf við
Pinnacle-dreifingarfyrirtækið og
þau tengsl hafa styrkst með mán-
uði hverjum og eru nú stór þáttur
í velgengni Mezzoforte í Englandi.
Ákveðið var að láta dreifa plöt-
unni í gegnum þetta fyrirtæki, lít-
ið þá en sjálfstætt, fremur en að
leita á náðir einhverra af risunum,
t.d. CBS, með dreifingu. Þá var um
leið ákveðið að reyna að koma ís-
lenskri tónlist á framfæri með
nýju móti. Gefa hana út á eigin
merki og vinna sjálfir að fram-
gangi hennar með öllum þeim erf-
iðleikum er því fylgja, fremur en
að leita eftir útgefanda, sem svo
kannski sýndi plötunni ekki nægi-
legan áhuga þegar til kæmi.
Með þessari plötu tókst að vekja
talsverða athygli á tónlist Mezzo-
forte. Á næstu Midem-ráðstefnu i
Cannes, árið eftir, í janúar i fyrra,
voru svo til allir sem könnuðust
við nafnið og höfðu heyrt einhver
laga hljómsveitarinnar. Viðbrögð-
in voru svipuð áfram þegar kynnt
voru lög af nýjustu plötu Mezzo-
forte, þá, Þvílíkt og annað eins.
Menn voru þeirrar skoðunar að
um töluverðar framfarir hefði
verið að ræða frá plötunni í hak-
anum, en viðbrögðin að flestu leyti
á sama veg og fyrr.
Bandaríkin brugöust
Upp úr þessari ráðstefnu var
gerður samningur við bandaríska
fyrirtækið Inner City, sem var þá
þekkt og virt fyrirtæki á sviði
jass- og fusion-tónlistar. Ákveðið
var að gefa Þvílíkt og annað eins
út í Bandaríkjunum í apríl í fyrra,
en áður en af því varð hafði Inner
City lagt upp laupana. Kreppan
varð þvi fyrirtæki um megn eins
og reyndar mörgum öðrum og þar
með fauk Ameríkudraumurinn, að
sinni a.m.k.
Ur því svona fór um sjóferð þá
var ætlunin að gefa plötuna út í
Englandi. Ákveðið var svo síðar að
bíða með útkomu hennar og gefa
þess í stað út tveggja laga plötu
með lögunum Dreamland og
Shooting Star (Draumalandið og
Stjörnuhrap). Það sýndi sig vera
snjall leikur því plata þessi náði
fljótlega fótfestu í klúbbum og
diskótekum. Úr því svo vel tókst