Morgunblaðið - 09.12.1983, Blaðsíða 30

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 9. DESEMBER 1983
30
Ferðaskrifstofan
Farandi:
Ferð til
S-Afríku
Tízkuverzlunin Goldie
Ný tízkuverzlun:
— Ljósmynd: Fnðþjófur
Goldie á Laugavegi
Hinn 4. nóvember var opnuð ný
verzlun að Laugavegi 67, tízkuverzl-
unin Goldie.
Þar er á boðstólum tízkuklæðn-
aður bæði fyrir karla og konur.
Eigendur eru fyrrverandi eigend-
ur tízkuverzlunarinnar Blondie,
Sverrir Agnarsson og Sigríður
Hermanns. Framkvæmdastjóri er
Valþór Ólason. Verzlunarstjóri er
Emilía Dröfn Jónsdóttir.
Ennfremur mun verzlunin inn-
an skamms hafa á boðstólum
snyrtivörur svo og skófatnað á
dömur og herra.
Innréttingar í verzlunina hefur
Arnþór Margeirsson hannað.
Þann 30. desember nk.
efnir Ferðaskrifstofan Far-
andi til þriggja vikna ferðar
til Suður-Afríku.
Flogið verður til London og
samdægurs til Jóhannesarborg-
ar, þar sem dvalið verður næstu
tvo daga. Þaðan verður haldið
landveg allt til Höfðaborgar, en á
leiðinni verður stansað mismun-
andi lengi í Londolozi, Kríiger
Park, Eastern Transvaal, Hlu-
hluwe og Durban, stærstu hafn-
arborg álfunnar. Þar verður
dvalist á strandhóteli í fjóra
daga áður en lagt veður á hinn
rómaða Garðaveg (The Garden
Route).
Á þeirri leið verður stansað í
Umtata, East London, Port
Elizabeth, Plettenberg, Outs-
hoorn og loks sjálfri Höfðaborg,
þar sem dvalist verður í fjóra
daga og lengur ef óskað er.
Hér er um einstakt en þó ró-
legt ferðalag að ræða, þar sem
fólki gefst kostur á innsýn í allt í
senn; kynjaheima þeirra þjóða-
brota sem landið byggja, dýralíf
sem vart á sinn líka og fjölskrúð-
ugt gróðurfar.
Landið sjálft er eitt hið marg-
breytilegasta og fegursta í heimi.
Þessi árstími hentar íbúum norð-
urálfu vel. Veður er kyrrt og hit-
inn ekki of mikill, síst út við
ströndina, þar sem jafnan leikur
þægilegur svali af hafi.
(Fréttatilkynning frá Farandi)
Kirkjukór Bústaðasóknar.
Ljósm. Mbl. Jón S.
Kirkjukór Bústaðasóknar:
Tónleikar að Flúðum
nk. sunnudagskvöld
KIRKJUKÓR Bústaðasókn-
ar heldur tónleika að Flúðum
á sunnudag. Kórinn syngur
undir stjórn orgelleikarans,
Guðna Þ. Guðmundssonar,
en einnig verður með í förum
sóknarpresturinn, séra Ólaf-
ur Skúlason, og heldur hann
ræðu á tónleikunum.
Á efnisskránni eru jólalög frá
ýmsum löndum og jólaoratoria
eftir Saint Sáens, sem kirkjukór-
inn frumflutti hér á landi á tón-
leikum í fyrra. Einsöngvarar með
kórnum eru Ingveldur Hjaltested,
Ingibjörg Marteinsdóttir, Unnur
Jensdóttir, Kolbrún frá Heygum,
Fréttabréf úr Staðarsveit:
Meiri kjarnfóðurgjöf í
vetur en undanfarin ár
Villtum refum hefur fjölgað
með ólíkindum síðustu ár
Mlíðarholti, Staðarsveit, 15. nóvember.
SVO sem kunnugt er var veður-
far í júlí- og ágústmánuði sl.
með eindæmum votviðrasamt
hér um slóðir. Heyskapur gekk
því bæði seint og illa. Er hey-
fengur yfirleitt með allra lak-
asta móti, bæði að magni og
gæðum, nema helst hjá þeim er
verka mikið í vothey, en það
gekk raunar líka víða illa vegna
rigninganna. Með höfuðdegi
breyttist veðurfar til hins betra,
og var september og fyrri hluti
október góðviðrasamur tími.
Dilkar reyndust hér yfirleitt
með lakasta móti í haust. Þó má
fullyrða að vigt þeirra hefði orð-
ið verulega lakari, ef ekki hefði
notið góðrar haustveðráttu, því
fullvíst er að þeir bættu verulega
við þunga sinn í september.
Ekki er hægt að segja að
bændur hér fækki verulega á
fóðrum vegna heyskorts þó að
nokkuð sé um það. Bú eru hér
yfirleitt lítil, og mega bændur
því illa við að minnka þau ef við-
unandi afrakstur á að nást.
Reikna má með því að eitthvað
verði meira um kjarnfóður og
graskögglagjöf nú í vetur en ver-
ið hefur undanfarin ár.
Kýr voru teknar með fyrra
móti á gjöf í haust vegna lítillar
beitar á túnum þar sem þau voru
yfirleitt seint slegin, og óvíða
var um nokkra sprettu á græn-
fóðri að ræða. Svo virðist sem
verulega hafi dregið úr grænfóð-
urrækt frá því sem var fyrir
nokkrum árum.
Sauðfé var hér yfirleitt tekið
til hýsingar um veturnætur
vegna mikilla hrakviðra og
snjólaga er þá gerðu. Þennan
snjó hefir nú að mestu tekið upp
á láglendi í þíðviðri síðustu daga.
Svo bar við í haust að sá er
þetta ritar fann lamb frá sér
drepið af tófu, er hann var að
smala fé sínu til hýsingar. Fór
ekki á milli mála að um ref var
að ræða þar sem rekja mátti slóð
hans í snjónum og mátti greini-
lega merkja allar aðfarir háns af
þeim sökum. Er nokkuð langt
síðan refir hafa skaðað hér fé að
hausti til, svo vitað sé. Virðist
villtum refum hafa fjölgað hér
með ólíkindum á allra síðustu
árum, þrátt fyrir það að mikið
hafi verið unnið að grenja-
vinnslu hér undanfarin vor. T.d.
unnu þeir Bjarni Vigfússon og
Leifur Ágústsson um 60 full-
orðna refi og yrðlinga á sl.
sumri. Þeir annast í sameiningu
grenjavinnslu í þrem sveitum.
Hafa þeir sagt mér, að óvenju-
margir yrðlingar hafi verið á
hverju greni í vor, hvað sem svo
hefir valdið þeirri miklu frjó-
semi.
Menn voru farnir að hafa orð
á því að íslenska refnum væri
hætta búin af algjörri útrým-
ingu ef að honum yrði sótt sem
verið hefir, með þeim fullkomnu
skotvopnum sem nú er völ á.
Ekki virðist sá ótti hafa við rök
að styðjast.
Frá fornu fari mun hafa verið
róið til fiskjar héðan úr Stað-
arsveit. Helstu lendingarstaðir
voru við Krossá, Traðir og í
Fúluvík, svo í Búðaós (Hraun-
hafnarós), sem er besti lend-
ingarstaðurinn. Þaðan var veru-
leg trillubátaútgerð allt fram
undir 1940, en eftir það féll hún
að mestu niður. Nú hefir þessi
þáttur verið tekinn upp að nýju
með því að nokkrir ungir menn í
sveitinni hafa eignast þrjá vél-
báta, og hafa þeir nokkuð stund-
að handfæraveiðar á þeim und-
anfarin vor með öðrum störfum.
Aflann hafa þeir lagt upp á Arn-
arstapa eða hann fluttur þangað
landleiðina, en þar er starfrækt
saltfiskverkun.
Allt hefir þetta að vísu verið í
smáum stíl enn sem komið er,
enda aðstaða til róðra ekki góð,
þar sem hafnaraðstaða var ekki
til staðar. Varð að draga bátana
á land að lokinni sjóferð. Því var
það að þessir aðilar hófust
handa á sl. vori um að byggja
viðlegubryggju fyrir bátana í
Búðaós. Nutu þeir til þess fjár-
hagsaðstoðar frá sveitarfélag-
inu.
Þetta er á sama stað og áður
var bryggja hlaðin úr hraun-
grjóti, en nú hrunin og löngu
ónothæf.
Var byrjað á að dýpka rennu
framan við bryggjustæðið og til
þess verks notuð stór vélskófla
og jarðýta. Þetta var nokkuð erf-
itt verk þar sem hraunklappir
eru þarna fram í ósinn, en með
sprengingum tókst að fá þarna
viðunandi dýpi. Síðan var reist
þarna rammlega byggð staura-
bryggja og fyllt á bakvið með
hraungrjóti. Þarna er nú rúm-
lega 20 m langur viðlegukantur
fyrir bátana, þar sem þeim er
engin hætta búin yfir sumartím-
ann. Að vísu verður að sæta
sjávarföllum um ósinn framan
við bryggjuna vegna grynninga
sem þar eru.
Á Búðum er rekið sumarhótel.
Það mun hafa verið um miðjan
fimmta áratuginn að Félag
Snæfellinga og Hnappdæla í
Reykjavík hóf þann rekstur í
gamla íbúðarhúsinu, sem að
hluta er byggt árið 1836 og þá
kallað Sandholtshús. Nokkru
síðar tók Lóa Kristjánsdóttir við
rekstri hótelsins af Snæfellinga-
félaginu og rak það í allmörg ár.
Eftir að hún hætti, komu ýmsir
við sögu um rekstur þess, en fá
ár hver, uns svo fór að rekstur
þess féll alveg niður um nokkur
ár.
Fyrir tveimur árum keyptu
núverandi eigendur Hótel Búðir.
Eru þeir flestir héðan úr Stað-
arsveit. Reksturinn hefur gengið
eftir atvikum vel, en að sjálf-
sögðu hafði hið slæma tíðarfar
sl. sumar áhrif í þá átt að draga
úr ferðamannastraum hér á
Vesturlandi. Á Búðum er mikil
náttúrufegurð og staðurinn því
ákjósanlegur dvalarstaður fyrir
ferðafólk.
Þ.B.
Reynir Guðsteinsson, Einar Örn
Einarsson og Una Ellefsen.
Auk framangreindra verka flyt-
ur kórinn lög eftir Sigurð Ag-
ústsson í Birtingaholti þar á með-
al lag hans við Lýs milda ljós og
Barnasálm, og hafa þau ekki verið
flutt opinberlega fyrr. Tónleikarn-
ir hefjast kl. 9 sunnudagskvöld.
„Þar sem
vonin grær“
Skáldsaga eftir Ingi-
björgu Sigurðardóttur
BÓKARFORLAG Odds Björns-
sonar á Akureyri gefur nú út
nýjustu skáldsögu Ingibjargar
Sigurðardóttur, „Þar sem vonin
grær“.
Eftir Ingibjörgu liggja um 20
skáldsögur, sem notið hafa mikilla
vinsælda, enda fjallar hún um sí-
gild viðfangsefni, gleðina og sorg-
ina, í gamalkunnu umhverfi ís-
lenskra lesenda.
í þessari nýju skáldsögu er það
Logi Snær, efnismaðurinn ungi,
sem bitur æskureynsla og siðar
eiturlyfin virðast ætla að leggja í
rúst. f sveitinni er hann særður
dýpst, en þar á líka upptök sín
hamingjulind þessa hrjáða borg-
arbarns. Mannkostir fara ekki í
súginn, því hann ratar að lokum
veginn eina.
Logi Snær gerist forystumaður
þeirra sem snúa af glötunarbraut,
því eins og hjúkrunarkonan Marín
segir: „Kraftaverkin gerast enn á
okkar dögum ... “ . „Þar sem von-
in grær“ er 197 bls., prentuð og
bundin í Prentverki Odds Björns-
sonar.
Þú svalar lestrarþörf dagsins
á síöum Moggans!
°r