Morgunblaðið - 18.11.1984, Blaðsíða 9

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 18. NÓVEMBER 1984
9
HUGVEKJA
eftir séra
Guðmund Óskar Ólafsson
22. sunniid. e. þrenn.hátíð
„Hver er þá mestur í himna
Þeir voru nú ekki fullkomn-
ari en þetta fyrstu lærisvein-
arnir, sem Kristur átti, að
löngunin til tignarsæta í ríki
himnanna var þeim efst í
huga, þegar hann var að ferð-
ast og fræða eitt sinn í Galíleu.
Þetta skyldi þó endan undra,
það hefur löngum verið eitt
það brýnasta sem í manns-
barmi býr að girnast góða
stöðu svo á himni sem á jörðu.
Við þurfum ekki annað en að
lita i kringum okkur í daglega
lífinu til þess að sjá þess stað,
hversu sú niðurröðunin gildir
Fyrir nokkrum árum mátti
sjá yfir þvera forsíðu eins
dagblaðanna þessa fyrirsögn:
„Gripinn með falskt vegabréf".
Hvernig tilfinning ætli það sé,
að vera gripinn og staðinn að
því að villa á sér heimildir?
Eru ekki annars dálitlar villur
í lífsvegabréfinu okkar
flestra? Eða getum við staðið
við það, ef til kastanna kemur
að eiga skilið sitthvað af þeim
réttindum sem við njótum, en
aðrir hafa ekki. Getum við
alltaf forsvarað okkur í launa-
stiganum í víðasta skilningi,
gagnvart þeim, sem veröldin
hefur dæmt nokkru neðar? Við
vitum það áreiðanlega hvað
það hefur kostað um víða ver-
öld að komast í bestu sætin og
En hégómi lítilla manna
hreykir sér í hásætum og skreytir
brjóst sitt orðum.“ (G. Dal)
Já, barnið þarf hvorki aö
auglýsa sig eða skreyta, það
lifir fyrir umhyggju og elsku
þeirra sem gæta þess, treystir
á forsjá þeirra einlægum huga,
þar til harkan fer að kenna því
að berjast um leikföngin og
hyllina. Líklega hefur einhver
móðgast, þegar Jesús sagði að
við þyrftum að verða eins og
börn til að skynja himnaríki.
Við kunnum og vitum, erum
klók og dugleg og allt þetta,
hvað það nú heitir, sem við
þurfum að vera til þess að
heimurinn taki eftir okkur og
meti að verðleikum. En Jesús
segir: Þetta lögmál gildir ekki
„Sætaskipan
hvarvetna, að einum er skákað
hér og öðrum þar, eftir því,
sem veröldin metur að verð-
leikum kosti og krafta. Við lýs-
um því yfir með ýmsum hætti,
hverja við teljum mesta í
okkar samfélagi, við úthlutum
bæði skúfum og skrauti til
þeirra sem við eignum efstu
sætin og við röðum í flokka
eftir því, sem við trúlega telj-
um réttlæti, þegar um er að
ræða fjármuni. Skemmst er að
minnast nýrra kjarasamninga
við opinbera starfsmenn, þar
sem fólk er metið í nokkra tugi
verðflokka á milli 12 og 40 þús-
und króna launa. Þetta er víst
svona alls staðar á svokölluð-
um vinnumarkaði, að fólk fær
eins konar gæðastimpla eða
verðmætaeinkunnir á sjálft sig
í launaumslögunum eftir því
hvaða lærdómur eða próf eða
bara pot hafði fleytt inn í
stéttir og stöður. Ekki veit ég
hvort Guð hlær eða grætur yf-
ir þessu réttlæti, en víst er að
þessir virðingarstigar allir eru
verðlausir í augum hans, já og
lýsa því vel hver við verum að
innræti og gerð. Jesús þekkti
vel mannamuninn á sinni tið, i
þann tíma á hans slóðum var
líklega ennþá meira hyldýpi
staðfest á milli efstu og neðstu
sætanna, en við getum ímynd-
að okkur, útskúfunin og ör-
birgðin ægilegri og á hinn bóg-
inn valdið hamslausara og
hærra sett en nútíminn getur
skilið a.m.k. hér um slóðir. En
samt erum við ennþá við sama
heygarðshornið, mennirnir lík-
ir og áður, rétt sama hvaða
þjóðfélagsmynstur er búið við.
Ævinlega er verðmetið þannig,
að þeir sem eru „ofan á“ fylkja
liði og halda réttri flokkun við
lýði.
við vitum hvað oftast sýnist
þurfa til að hreppa skúfana og
launin. Strax á fyrstu blöðum
hinnar helgu bókar er deilt um
efstu sæti í skiptum þeirra
Kains og Abels, þessara full-
trúa fjöldans með dauðann í
brjóstinu. Valdsins, gæðanna
hefur löngum verið aflað með
„blóði og járni“ eða bara með
því að telja sér trú um að mað-
ur eigi nú að fá og hafa dálítið
meira en þessi og hinn. Meira
að segja Guð fær ekki að vera i
friði fyrir þessum gráðugu
löngunum okkar í að vera
mestir og sitja hæst, jafnvel
hann á býsna oft að sinna þeim
kröfum okkar um niðurröðun,
að við eigum að flokkast í ríki
hans eftir einhverjum dyggð-
um eða djásnum sem við álit-
um að honum séu þóknanleg.
En hverju svaraði Jesús
þessari spurningu, hver væri
mestur í himnaríki, en það
merkir auðvitað bæði á himni
og jörðu. Hann tók lítið barn á
kné sér og sagði að slíkra væri
ríkið og engra nema þeirra,
sem væru eins og börn. Hvern-
ig eigum við að skilja þetta?
Barnið kemst ekki einu sinni á
blað í launastiganum og skart-
ar ekki með nokkrum afrekum,
sem heimurinn metur til tign-
ar. Ég ætla að geta mér til að
barnið hafi það til að bera,
sem jafnvel við, þrátt fyrir
allt, komumst ekki hjá bæði að
elska og virða, þó að við sjálf
eigum fæstum stundum gott
með að viðhalda slíkum eigind-
um í hjartanu þegar við höfum
„vitkast". Kannski kemur
þetta í ljós í broti úr ljóði:
Hiö stóra þarf ekki aö upphefja.
Hið sanna þarf ekki að auglýsa.
Hið fagra þarf ekki að skreyta.
Hið bjarta þarf ekki að upplýsa.
hjá Guði, þú átt þar enga inn-
eign hversu mikið sem þú
heldur þig afreka, enga inn-
eign, nema kærleika Guðs.
Eins og barn, sem á ást for-
eldra sinna hvort heldur það
er fætt stórt eða smátt, svart
eða hvítt, eins er elska Guðs til
þeirra barna sem hann hefur
skapað og enginn á þar æðra
sæti við hjarta hans öðrum
fremur, þó að launastigar og
fjaðurskúfar veraldar hafi
skipt niður í háa og lága, virta
og fyrirlitna. Jesús sagði: Vei
þeim, sem afvegaleiða frá
þessum kærleika Guðs.
Hann sýndi það með lífi sínu
allt til enda, að hiutdeild í ríki
himnanna er ekki komin undir
vegabréfsáritun mannanna og
ekki heldur neinu, sem við af-
rekum sjálf, heldur því sem er
óskýraníeg gjöf inn í hjartað,
svölun og samhljómur í senn,
er þannig var eitt sinn tjáð:
„Sjáið hvílíkan kærleika faðir-
inn hefur auðsýnt oss að vér
skulum kallast Guðs börn ... “
Og þó að þessi tilfinning geri
okkur ekki neina vængi á bak-
ið og rífi tæpast úr okkur þann
streng sem ævinlega vill kveða
á um eitthvað betra, meira og
hærra en það sem náunginn
hlýtur, þá trú ég því að þessi
gjöf sem má viðhaldast í ná-
lægð og umgengni við þann
Drottin sem elskar öll börnin
sín, sé eina leiðin færa til þess
að við eignumst hollari lífsferð
hvert með öðru og um leið
þann frið hið innra, sem stafar
af birtunni, sem þarf ekki að
upplýsa. Og við spyrjum þá
a.m.k. ekki framar: Hver er þá
mestur í himnaríki? Eða er
kannski einhver svo flekklaus
að ætla að segja Drottni til um
sætaskipan?
Fróöleikur og
skemmtun
fyrir háa sem lága!
Hárkanínuræktendur
Nú er komið á vídeókassettu hvernig þýskur ræktandi
með 39 ára reynslu metur kanínu. Klippir hana og flokk-
ar af henni háriö jafnóðum.
Yfir 50 mín. kennslustund sem sýnir þér hárrétt hand-
tök, færir þér hámarks verð fyrir hárið og styttir tímann
viö klippinguna amk. um 50%. íslenskt tal.
Pantanir teknar í síma 30404. Á sama staö til sölu ungur
hraustar og vel ættaöar hárkanínur.
EKKERT ÓMAK
— ENGIN FYRIRHÖFN...
Veröbréfamarkaður Fjárfestingarfélagsins býöur nú spari-
fjáreigendum, félögum og peningastofnunum uppá:
„PAKKALAUSN í VERÐBRÉFAVIÐSKIPTUM"
1. Ráðgjöf í verðbréfakaupum.
2. Hámarksávöxtun sparifjár með kaupum á verðbréfum.
3. Eftirlit með innheimtu þeirra.
4. Endurfjárfestingu afborgana og vaxta.
,ALLT í EINUM PAKKA“
H'
SÖLUGENGIVERÐBRÉFA
19. nóvember 1984
Spariskírteini og happdrsttislán ríkissjóða
Veðskuldabréf — verðtryggð
Ar-flokkur Sölugengi pr. kr. 100 Avöxtun-1 arkrafa Dagafjöldi til innl.d
1971-1 16.626,04 Innlv. i Seölab. 15.09.84
1972-1 15.169,28 8,60% 66 d.
1972-2 12.020,98 Innlv. í Seölab. 15.09.84
1973-1 8.920,97 8,60% 296 d.
1973-2 8.351,63 8,60% 66 d.
1974-1 5.406,74 8,60% 296 d.
1975-1 4.601,54 8,60% 51 d.
1975-2 3.422,50 8,60% 66 d.
1976-1 3.122,60 8,60% 111 d.
1976-2 2.562,03 18,60% 66 d.
1977-1 2.257,66 8,60% 126 d.
1977-2 1.903,77 Innl.v. i Seölab. 10.09.84
1978-1 1.530,69 8,60% 126 d.
1978-2 1.216,22 Innl.v. i Seðlab. 10.09.84
1979-1 1.041,66 8,60% 96 d.
1979-2 792,90 Innl.v. i Seölab. 15.09.84
1980-1 682,73 8,60% 146 d.
1980-2 519,79 8,60% 336 d.
1981-1 438,23 8.80% 1 ár 66 d.
1981-2 317,32 8,80% 1 ár 326 d.
1982-1 316,09 8,60% 102 d.
1982-2 230,02 8,60% 312 d.
1983-1 174,66 8,80% 1 ár 102 d.
1983-2 110,02 8,80% 1 ár 342 d.
1984-1 106,38 9,00% 2 ár 72 d
1984-2 100,14 9,00% 2 ár 291 d
1974-E 4.154,36 10,00% 12 d.
1974-F 4.154,36 10,00% 12 d.
1975-G 2.599,62 10,00% 1 ár 12 d.
1976-H 2.374,26 10,00% 1 ár 131 d.
1976-1 1.790,86 10,00% 2 ár 11 d.
1977-J 1.584,02 10,00% 2 ár 132 d.
1981-1. fl. 343,24 10,00% 1 ár 162 d.
Lánst. Nafn Sölugengi m.v.
2 afb. vextir mism. ávöxtunar -
áári HLV krötu
14% 16% 18%
1 ár 7% 96 94 93
2 ár 7% 93 91 89
3 ár 8% 92 89 87
4 ár 8% 90 87 84
5 ár 8% 88 85 81
6ar 8% 86 83 79
7 ár 8% 85 81 77
8 ár 8% 84 79 75
9 ár 8% 82 77 73
10 ár 8% 81 76 72
Veðskuldabréf — óverðtryggð
Sölugengi m.v.
Lánst. 1 afb. á ári 2 afb óári
20% 28% 20% 28%
1 ár 79 84 85 89
2 ár 66 73 73 79
3 ár 56 63 63 70
4 ar 49 57 55 64
5 ár 44 52 50 59
Spariskírteini ríkissjóös,
verötryggð veðskuldabréf,
óverðtryggö veöskuldabréf
óskast á söluskrá.
Daglegur gengisútreikningur
Verðbréfamarkaöur
Fjárfestingarfélagsins
Lækjargötu 12 101 Reykjavik
lönaöarbankahúsinu Sími 28566