Morgunblaðið - 04.06.1987, Blaðsíða 58

rrr t'
58
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 4. JÚNÍ 1987
Ljósmynd/BS
Tónleikar
í kvöld verða Rauðir fletir og
Síðan skein sól aðalnúmerin á tón-
Ljósmynd/BS
leikunum á Borginni.
Rauðir fletir hafa verið hljóðir
um skeið en Síðan skein sól hefur
verið þeim mun duglegri við að
spila. Er enda með skemmtilegri
tónleikasveitum.
Meðfylgjandi myndir voru teknar
á tónleikum í Tónabæ um daginn,
þar sem fram komu Bláa bílskúrs-
bandið, Síðan skein sól og Stuð-
kompaníið.
Megas
Að undanförnu hefur Megas
verið í almagnaðri hljómleikaför
um landið, en nú er farið að síga
á seinni hluta hennar.
Nú í kvöld leikur hann á Akra-
nesi, en á morgun, föstudag, mun
hann koma fram í Stapanum í
Njarðvík. Hann verður þó ekki einn
þar, því Bubbi Morthens hyggst
taka lagið með honum. Daginn eft-
ir mun Bubbi taka þátt í ævintýri
á gönguför og kyija í tilefni af-
mælis síns, en þá verður hann 31
árs.
Tónleikaför Megasar lýkur í
Casablanca á laugardagskvöld. Er
vart að efa að menn fýsi að sjá
meistarann einan með gítarinn,
enda langt um liðið síðan það var
gerlegt.
Heyrst hefur að Sniglabandið Hljóðrita, hér væri um að ræða
sé í þann veginn að gefa út ylvolgt efni, eða „Hot Stuff“, eins
plötu. Enn ku vera leyndarmál og hann orðaði það.
hvað hún heiti, en þó er vitað Að undanfómu hafa hjómsveit-
að á plötunni, sem verður stór armeðlimir leikið undir hjá Sverri
og 45 snúninga, eru fjögur lög. Stormskeri og kalla sig þá Storm-
Kunnugir herma að Snigla- sveitina. Hversu lengi það stendur
bandið hafi ekkert gefið eftir er enn óvíst, en platan kemur út
í hressleika, enda um hrað- um miðjan júní. í framhaldi af
skreiða hljómsveit að ræða. því mun bandið þeysa um landið
Sagði einn vildarvina Rokksíð- í hópreið og halda tónleika vítt
unnar, sem er gáttaþefur í og breitt.
Um klám og
vöntun á því
Stormskerið þverskorið
Morgunblaðið/Sverrir
SVERRIR Stormsker sendi ný-
verið frá sér plötuna „Ör-lög“,
en þar er á ferðinni þriðja plata
kauða. Venju fremur kennir
ýmissa grasa á skifunni, sérstak-
lega í textagerð. Sverrir sýnir
ennfremur og sannar að hann á
melódíur í búntum, sem hann
hristir síðan fram úr ermi — að
því er virðist fyrirhafnarlaust.
Undirritaður telur hins vegar að
útsetningar og annað í þeim dúr
gætu verið mun betri. Til þess
að forvitnast um Sverri og plöt-
una var hann dreginn á kaffihús
og krafinn svara. Þar tók hann
sólgleraugun niður og ræddi
málin af hreinskilni.
Sverrir, af hverju ertu svona
mikill dóni?
„Tja, fyrsta platan mín var af
allskonar fólki, jafnt útvarpsmönn-
um sem valinkunnum sæmdar-
mönnum, stimpluð hreint klám. Það
var hún ekki fyrir sent, en samt
vildi þessi áfellisdómur loða við
hana. Þessvegna vildi ég sýna
hreinsveinum þessa lands hvemig
alvöruklám væri. Það skal þó tekið
fram að þrátt fyrir ýmsa tvíræðni
er „Tyrkja-Gudda" samt eina alvöru
klámið á plötunni. Annars eru ís-
lendingar komnir úr öllum „kon-
takti" við grófleikann eftir að
lögruglan fjarlægði bláu spólumar.
Kannski þessvegna hef ég orðið var
við vöntun á orðafarslegu „kyn-
ferðiskikki" og ég tók það á mínar
herðar að fullnægja þessari þörf
eftir fjölda áskorana fólks á öllum
aldri, úr öllum flokkum, öllum stétt-
um, hvaðanæva af landinu, sem
grátbað bað mig um að gegna þess-
ari ljúfu skyldu."
En hvemig er það með lag eins
og „Létt-væn “, sem gengur einung-
is út á ítrekaða áfengisneyslu og
mér fannst vera eins og blanda af
Megasi og Gylfa Ægis; ertu kominn
út í sjómannapoppið?
„Hvað segirðu, sjómannapopp?
Ég get sagt þér það að ég bauð
Samtökum um vímulausa æsku
þetta lag til útgáfu, en af einhveij-
um ástæðum óskuðu þeir því út í
hafsauga. En ég var nú kannski
ekki alveg sáttur við sándið á því
lagi, það er rétt. Tilfellið er neftii-
lega það að maður getur verið með
gott lag í höndunum, en svo klúðr-
ast það í átt til Gylfa Ægis og hins
vegar getur lag eftir Gylfa Ægis
orðið prýðilegt með réttri útsetn-
ingu."
Já, ég var einmitt ósáttur við
útsetningarnar, sem voru alfarið í
þínum höndum, og fannst vera
hljómborðsleikarakeimur af þeim.
Stundum var jafnvel greinilegt að
trommur og bassi eltu píanóið.
Hvað er málið?
„Ég er náttúrulega píanóleikari
og þannig áttu útsetningamar að
vera.Ég er með það fastmótaðar
hugmyndir um lögin að ef ég fylgdi
þeim ekki frá vöggu til grafar yrði
um hugarfóstureyðingu að ræða.
Það hefur verið nefnt við mig að
ég skyldi fá einhveija „proffa" til
þess að útsetja, en við slíku segji
ég þvert nei og verður ekki af í
bráð. Eftir fyrstu plötuna var mér
ráðlagt af allskonar vitringum að
ég skyldi ekki koma nálægt texta-
gerð, lagasmíð, píanóleik, tónlistar-
flutningi almennt, stúdíóupptökum
og plötuútgáfu. Helst átti ég ekki
að koma nálægt íslandi! Hefði ég
tekið mark á þessum samanfisjuðu
mönnum væri ég væntanlega farinn
að selja kattakjöt hjá hinum rang-
sýna pulsusala. Ég hafði hins vegar
rænu á að trúa á sjálfan mig og
vissi að ég var á réttri leið. Eg er
sannfærður um það að lýðurinn
hefur aðeins rétt fyrir sér þegar
hann játar að hafa rangt fyrir sér.
Þegar hann segir mig vera á villu-
götum veit ég að ég er á réttri leið.
Eg heyri gagnrýni, en hlusta ekki
á hana því ég veit hvað ég er að
gera. Þetta hljómar að sjálfsögðu
Qarska hrokafullt, en er samt satt.“
En hefurðu eitthvað upp úr
þessu?
„Já, viðtöl."
Er þetta þá bara sýngimi sem
þú svalar?
„Bæði og ... en ef þú átt við
peningahliðina þá er því til að svara
að enn _sem komið er hef ég efni á
lífínu. Ég lifí á tónlistinni. Tónlist-
inni minni, vel að merkja. Ég er
hræddur um að ég dræpist fljótt
ef ég hlustaði á annarra manna
tónlist.“
Hver em helstu takmörk þín í
lífínu?
„Betri bflar, yngri konur, eldra
viskí, meiri pening."
Áttu þér einhverja áhrifavalda í
tónlist eða textagerð?
„Nei, það held ég ekki, að
minnsta kosti vil ég að það komi
skýrt fram að ég hvorki undir áhrif-
um frá umhverfí mínu né samferða-
mönnum. — Hlustaðu nú:
Ég endurtek mig ekki
og eigin leiðir fer.
Ég er aðeins undir
áhrifum frá mér.
Hvað er framundan? Á að halda
áfram að vera frumlegur í texta-
gerð og útliti?
„Sko, annað hvort eru menn
frumlegir eða ekki. Sá sem rembist
og þembist mun ávallt koma upp
um rembu sína og þembu. Annars
þá er ungskáldahyskið í bænum
síkvartandi undan því að ég brúki
stuðla og höfuðstafí og fínnst það
bera vott um ófrumleika. Hin sorg-
lega staðreynd er sú að þetta lið
hefur ekki snefíl af þekkingu til
þess að fást við bundið mál. Ljóð-
stafír eru tæki, sem notuð eru til
áhrifaauka og skrauts, tala nú ekki
um þegar textagerð er annars veg-
ar. En hvað er frumlegt við hátt-
leysu? Hún hefur verið „normið" í
meira en hálfa öld. En hveiju skipt-
ir það? Oscar Wilde hafði rétt fyrir
sér „Annað hvort yrkja menn vel
eða illa — það er allt og sumt.““
Og þú yrkir vel?
„Fer það milli rnála?"