Morgunblaðið - 02.02.1988, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 2. FEBRÚAR 1988
41
Markús Þórhallsson
rafeindaverkfræð-
ingur—Minning
Sú harmafregn barst mér um
hádegisbilið sl. mánudag, að skóla-
bróðir minn og aldavinur, Markús
Þórhallsson, deildarverkfræðingur
hjá vamarliðinu á Keflavíkurflug-
velli, hefði orðið bráðkvaddur árla
morguns þennan sama dag og var
banamein hans hjartaslag.
Fregnin var yfirþyrmandi og kom
mér, eins og slík tíðindi jafnan eru,
mjög á óvart. Samt gekk ég þess
ekki dulinn, að vinur minn, Mark-
ús, gekk ekki heill til skógar. Fyrir
einum tveim árum trúði hann mér
fyrir því, að hann væri haldinn sjúk-
dómi, sem kynni að ráða sköpum
fyrr en síðar. Þetta sagði hann mér
óttalaust, eins og það væri sjálfgef-
ið, en sagðist mundu berjast til
hinstu stundar og aldrei láta deigan
síga. Hugrekki hans var viðbrugðið,
ekki aðeins í þessu efni, heldur í
svo mörgu öðru, sem hann ásetti
sér. Það samræmdist ekki lundar-
fari Markúsar að bera áhyggjur
sínar á torg og er mér til efs, að
aðrir, en nánasta fjölskylda hans,
hafi haft vitneskju um alvarleik
sjúkdóms hans.
Markús var fæddur í Reykjavík
hinn 8. maí 1931 og því tæplega
57 ára, þegar hann lést. Foreldrar
hans voru þau Þórhallur stýrimaður
og skipstjóri hjá Skipaútgerð ríkis-
ins, fæddur 9. ágúst 1893, dáinn
9. maí 1955, Jónassonar trésmiðs
frá Rútstöðum í Flóa, Jónassonar
og Kristín, fædd 28. september
1901, daín 26. júní 1963, Jóhannes-
dóttir skipstjóra og síðar kennara
í Sjómannaskólanum í Reykjavík,
Bjamasonar. Markús var yngstur
bama þeirra Þórhallar og Kristínar
og eru systkini hans þau Halla
Þórhallsdóttir, fædd 1924 og gift
Kára Halldórssyni, innkaupastjóra
hjá Skipadeild Sambandsins, Þor-
björg Guðrún, fædd 1925, dáin
1937 og Hörður Þórhallsson, fædd-
ur 1927, hafnsögumaður hjá
Reykjavíkurhöfn, kvæntur Úllu
Sigurðardóttur, Péturssonar bygg-
ingafulltrúa í Reykjavík. Einn
hálfbróður áttu þau systkini en það
er Karl Þórhallsson, fæddur 1920,
starfsmaður hjá Einari Guðfinns-
syni hf., Bolungavik.
í haust era rétt 40 ár frá því
fundum okkar Markúsar bar fyrst
saman. Við settumst í 3. bekk
Menntaskólans i Reykjavík á haust-
dögum 1948 en um vorið höfðum
við gengið undir svokallað Lands-
próf, hann í Ingimarsskóla og ég í
Gagnfræðaskóla Vesturbæjar.
Þetta var á miklum umbrotatímum
í þjóðlífí íslendinga, lýðveldið rétt
á fímmta ári, seinna heimsstríðið
og allar þess ógnir að baki og ný-
sköpun atvinnulifsins í fullum
gangi. Afkoma alls almennings var
þá betri, en hún hafði nokkra sinni
áður verið, sem leiddi m.a. það af
sér, að fleiram var kleift en áður
að láta böm sín ganga menntaveg-
inn. Skólakerfið var hins vegar illa
í stakk búið að taka við þessari
skriðu ungmenna, og beindist
Landsprófíð ekki síst að því, með
sínum lágmarkseinkunnum, að
spoma við of mikilli aðsókn í æðri
skóla landsins. En hvað um það,
við Markús náðum þessum áfanga
og voram í sama bekk, oftast sessu-
nautar, allt til stúdentsprófs vorið
1952. Námið gekk þokkalega fram-
an af, ekkert til að hrópa húrra
fyrir, en er á leið sóttist það nokk-
uð vel. Þegar í 5. bekk stærðfræði-
deildar var komið var eins og
. Markús umbyltist, sérstaklega hvað
stærðfræði og eðlisfræði áhrærði,
og varð hann okkur fremstur í þeim
fræðum á stúdentsprófí. Um þetta
leyti lá það einnig klárt fyrir hjá
Markusi, hvaða námsgrein hann
myndi taka fyrir að afloknu stúd-
entsprófí. Hausið 1952 innritaðist
hann hjá Norges Tekniske Höjskole
í Þrándheimi í rafeindaverkfræði,
og lauk þaðan prófí 1957 með ágæt-
um.
Allar götur síðan 1957 hefur
Markús unnið að verkfræðistörfum,
fyrst eða til 1961 hjá Rafmagns-
veitum ríkisins, m.a. við rafvæðingu
Vestfjarðakjálkans í Iqolfar Mjólk-
árvirkjunar og frá 1961 til dánar-
dægurs hjá vamarliðinu á
Keflavíkurflugvelli. Hann réðst sem
verkfræðingur til þeirrar deildar,
sem hefur með öll fjarskipti flugum-
ferðar á Keflavíkurflugvelli að gera,
bæði millilanda- og herflug, upp-
setningu og viðhald flug- og
veðurratsjáa og allt almennt eftirlit
með fjarskiptatækjum vallarins.
Frá árinu 1966 hefur Markús verið
deildarverkfræðingur eða tæknileg-
ur framkvæmdastjóri þessarar
deildar og nú síðasat eða frá 1.
nóvember sl. einnig haft með fjár-
málalega stjóm deildarinnar að
gera og er mér tjáð af samstarfs-
mönnum hans, að það sé fátítt, að
bandaríski sjóherinn feli slíkt
ábyrgðarstarf þegni annarrar þjóð-
ar. Víst er, að Markús var traustsins
verður, því hann hafði til að bera
mikla ábyrgðartilfinningu, vann sér
létt, var nákvæmur, vel agaður og
mátti ekki vamm sitt vita.
Markús ólst upp á heimili for-
eldra sinna að Holtsgötu 39, sem
er „vestast í Vesturbænum“. Það
gefur auga leið, að drengur, sem
elst upp í þessum hluta bæjarins,
gengur KR á hönd. Og svo fór með
Markús. Hann gerði reyndar ekki
garðinn frægan í fótbolta, heldur
átti skíðaíþróttin og fimleikar allan
hans hug og náði hann langt í báð-
um þessum íþróttagreinum.
Markús var meðalmaður á hæð,
fríður sýnum, ljós yfirlitum, vörpu-
legur og samsvaraði sér vel. Hann
var dulur í skapi og var ekki allra
en tryggur vinur vina sinna.
Markús var tvíkvæntur. Fyrri
konu sinni, Hrand Hansdóttur,
kvæntist hann 1954 og slitu þau
samvistir.
Arið 1962 kvæntist Markús öðra
sinni og er kona hans Hjördís Sigur-
jónsdóttir, fædd 20. maí 1933,
dóttir Siguijóns Siguijónssonar,
vélgæslumanns í Elliðaárstöðinni í
Reykjavík og konu hans, Kristínar
Guðnadóttur bónda í Skarði í Land-
sveit, Rang., Jónssonar. Markúsi
og Hjördísi varð 4 bama auðið.
Elstur er Siguijón, fæddur 12.
ágúst 1961, stýrimaður hjá Skipa-
deild Sambandsins, en er nú í
framhaldsnámi í skiparekstri við
háskóla í London. Næstelstur er
Egill Már, fæddur 25. október 1964,
flugumferðarstjóri á Keflavíkur-
flugvelli. Þriðja í röðinni er Kristín,
fædd 19. nóvember 1968, ritari hjá
Heildversluninni Heklu hf. og
yngstur er Öm, fæddur 3. febrúar
1971 nemi í 3. bekk Menntaskólans
í Reylq'avík. Öll era bömin hin
mannvænlegustu og foreldram
sínum til sóma í hvívetna.
Markús og Hjördís bjuggu fyrstu
hjúskaparárin að Holtsgötu 39, en
hafa búið sl. 15 ár í einbylishúsi,
sem þau byggðu alfarið sjálf, að
Nesbala 17, Seltjamameskaupstað
og ber það smekkvísi húsráðenda
fagurt vitni, jafnt utan sem innan.
Við hjónin ' höfum notið mikillar
gestrisni í þessu húsi í gegnum
tíðina, og eram við þakklát fyrir
þær samverastundir.
Jafnræði var með þeim hjónum,
Hjördísi og Markúsi, í öllum þeirra
búskap. Þau fóra aldrei hraðar í
sakimar en efnin leyfðu, reistu sér
aldrei hurðarás um öxl. Og einmitt
nú, þegar. að því kom, að unnt
væri að veita sér meira en áður,
er Markús kvaddur á brott.
Ahugamál Markúsar tengdust
fyrst og fremst starfí hans og fjöl-
skyldu, en hag hennar bar hann
sérstaklega fyrir bijósti. Hann trúði
á sjálfan sig, og það sem hann ein-
setti sér, náði hann jafnan. Hann
trúði einnig, og ekki síður, á þann,
sem öllu ræður. Markús var virkur
meðlimur í félagsskag, sem setur
manngildið öllu ofar. í þessum fé-
lagsskap ná þeir frama, sem sér-
stökum mannkostum era búnir og
hef ég það fyrir satt, að þar hafi
Markús verið á hraðri braut til
æðstu metorða. Kirkjan og þá.sér-
staklega hagur Dómkirkjunnar í
Reykjavík var Markúsi mikið
áhugamál og vildi hann veg hennar
sem mestan.
f dag kl. 13.30 verður Markús
Þórhallsson jarðsunginn frá Dóm-
kirkjunni í Reykjavík og jarðsettur
í Fossvogskirlqugarði.
Ég og fjölskylda mín sendum þér
Hjördís, bömunum og öðram
skylduliði okkar dýpstu samúðar-
kveðjur og biðjum Guð að styrkja
ykkur öll í harmi ykkar. Blessuð
sé minning Markúsar Þórhallsson-
ar.
Gylfi Guðmundsson
Að Markúsi Þórhallssyni gengn-
um viljum við samstarfsmenn hans
minnast hans með nokkram orðum,
en Markús hafði verið yfírmaður
margra okkar í fast að 26 ár.
Markús var fæddur þann 8. maí
1931 í Reykjavík. Foreldrar hans
vora þau Þórhallur Jónasson stýri-
maður og Kristín Jóhannesdóttir,
en þau hjón bjuggu lengi við Holts-
götuna í Reykjavík.
Eftir stúdentsprófí hélt Markús
til Þrándheims í Noregi til náms í
rafmagnsverkfræði og lauk hann
verkfræðipróf árið 1957. Hóf Mark-
ús þá fljótlega störf hjá Rafmagns-
veitum ríkisins sem rafmagnsverk-
fræðingur. Vann hann mikið fyrstu
árin á landsbyggðinni við upp-
byggingu hinna ýmsu virkjana og
spennuvirki tengd þejm.
Árið 1962 hóf hann störf Jijá
vamarliðinu sem verkfræðingur við
rafeindadeild flugöryggisþjón-
ustunnar á Keflavíkurflugvelli og
síðar sem deildarverkfærðingur.
Síðar varð hann jafnframt forstöðu-
maður deildarinnar.
Þó að Markús hafí fyrstu ánn
aðallega fengist við verkefni tengd
rafveitum landsins, enda menntun
hans aðallega miðuð við störf á því
sviði, þá tókst honum aðdáunarvel
að aðlaga sig að nýjum verkefnum,
sem hann fékkst við eftir að hann
hóf störf hjá vamarliðinu. í starfí
sínu þar sem verkfræðingur og
síðar forstöðumaður deildar sem
sérhæfði sig í viðhaldi, uppsetningu
og eftirliti með flóknum rafeinda-
tækjum sem notuð era við flugör-
yggisþjónustu Keflavíkurflugvallar,
var hann mjög fljótur að átta sig á
hlutunum og lesa sér til í nýjum
fræðum. Einnig var Markús af-
bragðsgóður stærðfræðingur.
Markús var mikill ákafamaður í
starfí og gætti þess oft ekki að hlífa
sér, en hann hafði lengi kennt þess
sjúkdóms sem varð hans banamein.
Þó að oft gustaði hressileg .um
manninn var allur ágreiningur
ávallt jafnaður að lokum. Við fyrr-
um samstarfsmenn Markúsar vilj-
um að leiðarlokum þakka
samfylgdina og færam eftirlifandi
eiginkonu hans, Hjördísi, og böm-
um þeirra okkar innilegustu
samúðarkveðjur.
Samstarfsmenn Rafeindadeildar
t"
Faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi og langalangafi,
EYJÓLFUR GUÐMUNDSSON
fyrrv. verkstjóri,
Lindargötu 22 a,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 2. febrúar
kl. 13.30.
Guðmundur Eyjólfsson,
Guðrún Marta Eyjólfsdóttir,
Sigrún Eyjólfsdóttir Söderin,
Gunnlaugur Eyjólfsson,
Magnús Eyjólfsson,
Asgeir Eyjólfsson,
Kristinn Eyjólfsson,
Ásthildur Eyjólfsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn.
Guðbjörg Guðlaugsdóttir,
Óskar Guðlaugsson,
Margrót Sigþórsdóttir,
Sigrún Viglundsdóttir,
Ólöf Sigfúsdóttir,
Þórður R. Jónsson,

Sveit Flugleiða Reykja-
víkurmeistari í brids
brlds___________
Arnór Ragnarsson
Sveit Flugleiða vann yfir-
burðasigur á sveit Pólaris í 64
spila úrslitaleik um Reykjavík-
urmeistaratitilinn sem spilaður
var á Hótel Loftleiðum um
helgina. Lokatölur urðu 174 stig
Flugleiða gegn 86 stigum Pól-
aris. í sveit Flugleiða spiluðu
Jón Baldursson, Valur Sigurðs-
son, Sigurður Sverrisson,
Aðalsteinn Jörgensen og Ragn-
ar Magnússon.
Urslitaleikurinn var spilaður í
Qóram lotum og vann Flugleiðir
fyrstu lotuna 24-17. Pólaris vann
aðra lotuna 35-25 og benti fátt
annað til en að stefndi í jafna
lokaorrastu. Annað kom á daginn
því Flugleiðir gerðu út um keppn-
ina í þriðju lotu, fengu 60 stig
gegn 11. Lokaumferðin var einnig
þeirra en þá fengu þeir félagar
65 stig gegn 23.
Leikurinn var sýndur á sýning-
artöflu og sjónvarpsskjám.
Keppnisstjóri var Agnar Jörgens-
son.
Á laugardag vora spiluð undan-
úrslit og þá spiluðu Flugleiðir
gegn Verðbréfamarkaði Iðnaðar-
bankans og Pólaris spilaði gegn
Samvinnuferðum/Landsýn. Þess-
ir leikir vora spilaðir í 12 spila
lotum. Flugleiðir töpuðu fýrátu
lotu 11-18 en unnu svo hinar lot-
umar 27-24 — 32-19 og lokalot-
una 50-8. Lokatölur 120 gegn 69.
Pólaris tapaði fyrstu lotunni
gegn Samvinnuferðum/Landsýn
13-21, vann aðra lotuna 22-18,
tapaði þriðju lotu 26-35 og vann
svo síðustu lotuna 51-8. Lokatöl-
ur: Pólaris 120 — Samvinnuferð-
ir/Landsýn 82,
Sævar Þorbjörnsson og Þorlákur Jónsson spila gegn Sígurði
Sverrissyni og Aðalsteini Jörgensen. Jakob Kristinsson lýsir
leiknum.
Morgunblaðifl Amór Ragnareson
Jón Baldursson og Valur Sigurðsson spila gegn Guðmundi Páli
Arnarsyni og Símoni Simonarsyni.
Silfurlið Pólaris var skipað eft-
irtöldum spiluram: Sævari Þor-
bjömssyni, Þorláki Jónssyni, Karli
Sigurhjartarsyni, Guðmundi Páli
Amarsyni og Símoni Símonar-
syni.