Morgunblaðið - 02.12.1990, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUÐAGUR 2. DESÉMBER 1990
ekki svo lítið í ferðalögum og ætti
ekki að muna um að fara austur
til að greiða fyrir síldarsölunni.
Það verður ekki skilið örðuvísi en
þá skorti skilning á hversu þýðing-
armikið þetta er fyrir atvinnulífið
á landsbyggðinni,“ segir Hrafn-
kell.
15 tíma vinnudagur
Hjá Síldarvinnslunni á Norðfirði
gefa fæstir sér tíma til að líta upp
úr síldarfrystingunni. Þar er unnið
á tvískiptum vöktum sem byija
klukkan fjögur á nóttunni. Frysti-
togarinn Beitir liggur við landfest-
ar og fi-ysti síld um borð. Nokkrir
strákar sem við rákumst á við
löndun úr smábátum sögðu allt
btjálað að gera. Þeir sögðust vinna
í einni lotu frá fjögur á nóttunni
til sjö á kvöldin. „Þegar verkfallið
var yfirvofandi var allt sett á fullt
í vinnslunni en það má búast við
að hægist eitthvað um á næst-
unni.“ Þeir kváðust komast upp í

Arnar Valgeirsson og Jóhannes Larsen við matargerð í verbúðinni á Seyðisfirði.
50 þúsund
króna laun á
viku og voru
óhressir með
það. Tekjuupp-
grip í síldinni
freistuðu þó að-
komumanna og
hópur erlendra
verkamanna er
við vinnu hjá
Síldarvinnslunni
á Neskaupstað.
Enginn á von á
atvinnuleysi eft-
ir áramót. „Það
hafa allir alltaf
nóg að gera á
Norðfirði."
En sveitar-
stjórnarmenn á
Austfjörðum eru
svartsýnni. Þeir
voru að leggja
upp í árlega
hópferð á fund
fjárveitnganefndar Alþingis til að
reyna að heija eitthvað út úr fjár-
veitingavaldinu fyrir sunnan.
Makar þeirra hugðust nota tæki-
færið og fara með og urðum við
varir við að þeir voru eitthvað að
hringja sig saman við skipulagn-
ingu helgarinnar. Auglýsingar
sem bjóða upp á pakkaferðir og
upplyftingu í höfuðstaðnum hanga
uppi í fiestum söluskálum á fjörð-
unum. Þær freistuðu greinilega
margra enda tilbreyting eftir sex
vikna linnulausa síldartörn. Svo
lyftist brúnin á mönnum þegar
fréttist að Pólveijar hefðu gengið
að samningum um kaup á 26 þús-
und síldartunnum frá Islandi og
sjávarútvegsráðherra sendi frá sér
tilkynningu um framlengingu síld-
arvertíðarinnar fram í janúar.
„Það ætti þá að vera von í einhveij-
ar tunnur þar - þetta bjargast allt,“
segir einn viðmælandi okkar á
Reyðarfirði.
Kvenfélagiö Hringurinn
JÓLAKAFFIHRINGSINS
Jólakaffi Hringsins verður á Hótel íslandi í dag,
sunnudag 2. desember, og hefst kl. 14.00. Þar
verður að vanda boðið upp á veglegt kaffihlað-
borð, happdrætti með mörgum góðum vinningum
og Ijúfa tónlist. Meðal annars leikur doktor Kristj-
án Þórarinsson á klassískan gítar og barnakór úr
Melaskóla syngur undir stjórn Jónasar Þóris.
Meistarapar í dansi, 11 ára, sýnir dans. Allur ágóði
rennur í Barnaspítalasjóð Hringsins.
HURÐIR HF
Skeifan 13 •108 Reykjavík-Sími 681655
„Gott ef við komumst
í jólabaðið“
- segja bráöhressar sildarstúlkur hjá
Friöþjófi hf. á Eskifiröi
30 manns
vinna í síld- •
inni hjá Frið-
þjófi. „Hér
keppast allir
við sem ein
fjölskylda."
„HÉR er fjörið í síldinni. Góðar tekjur en við þurfum líka að leggja
mikið á okkur. Við vinnum yfirleitt til tíu á kvöldin og allar helgar
og höfum aðeins fengið einn frídag frá því síldarvertíðin byrjaði
12. október," segja fjórar eldhressar konur í síldarverkuninni hjá
Friðþjófi hf. á Eskifirði. Þær Huld Grímsdóttir, Dóra Leifsdóttir,
Jónína Jónsdóttir og Bára Hafsteinsdóttir segjast eiga von á áfram-
haldandi síldarvinnu fram til jóla. „Það verður ekki bakað mikið
fyrir þessi jól. Það má heita gott ef við náum að komast í jólabaðið.
En það er einstaklega gott að vinna hér, allir sem ein fjölskylda,"
segja þær. Undir það tekur Magnús Magnússon, Reykvíkingur og
nemi í óperusöng á Italíu um árabil. „Ég kom hér í fyrra og aftur
í haust til að ná mér í tekjur fyrir áframhaldandi söngnám," segir
hann.
|já Friðþjófi er ekki unnið
við síldarfrystingu heldur
sérhæfa eigendumir sig í
flakavinnslu í kryddsíld af ýmsu
tagi, bæði bita og flök, með ágætum
árangri. Þeir era. fjórir og vinna
allir við fyrirtækið ásamt eiginkon-
um sínum. Alls era 30 manns í
vinnu hjá Friðþjófi og gerir fyrir-
tækið út einn bát á síldveiðarnar.
Að sögn Árna Halldórssonar, sem
er einn eigendanna , hafa þeir þeg-
ar flakað í um 3000 tunnur en salt-
að með venjulegum aðferðum í
1200 tunnur. Framleiðslan fer aðal-
lega til Svíþjóðar og Danmerkur.
„Við byijuðum á þessu fyrir þremur
árum og framleiðslan hefur verið
vaxandi," segir Árni. Síldin er seld
til Svíþjóðar og Danmerkur.
„Það er ákaflega gott að vinna
hérna,“ segir Magnús. „Þetta er
auðvitað mikil töm en maður hefur
að jafnaði um 45 þúsund krónur
fyrir vikuna. Vinnunandinn er ein-
stakur - þetta er rétt eins og heim-
ili manns. Ég ætla til Reykjavíkur
um jólin en kem örugglega aftur í
janúar,“ segir hann.
Það er létt yfir mannskapnum
þrátt fyrir mikið vinnuálag. „Hér
standa allir saman eins og ein fjöl-
skylda, eigendur og starfsmenn.
Það mættu fleiri taka sér þetta til
fyrirmyndar," segja Huld og Dóra.
„Þá færa kannski ekki öll þessi
fyrirtæki á hausinn. Hér er aðeins
ein manneskja á skrifstofunni."
„Við höfum ekkert upp nema
leggja mikið á okkur,“ segja þær
aðspurðar um kaupið og segjast
fara upp í 50 þúsund á viku þegar
mest er að gera. „Það vantar bara
kolaport hér fyrir austan," segir
Huld. „Við gætum þá farið þangað
og selt síldina. Þetta er svo góður
matur,“ bætir Jónína við. „Annars
höfum við ekki áhyggjur af að fá
ekki tíma til að versla fyrir jólin.
Ein okkar rekur blómabúð hér á
Eskifirði og við förum bara öll þang-
að á aðfangadag til að kaupa jóla-
gjafirnar."
Friðþjófur hf. sker sig ekki að-
eins úr fyrir athyglisverða síldar-
vinnslu og góðan vinnuvanda. Þar
á bæ hugsa menn einnig fyrir um-
hverfisvernd. Kristinn Karlsson,
sem er einn eigenda fyrirtækisins,
leiðir okkur í allan sannleika um
það.
í haust settum við niður svokall-
aða fitugildru," segir hann. Um er
að ræða sérhannaða gryfju fyrir
neðan vinnsluhúsin, sem tekur við
öllum úrgangi og skilur vatnið frá
fitunni, sem áður mengaði fjörar.
„Fitan situr eftir í gryijunni en
vatnið rennur hreint út í sjóinn.
Síðan mokum við henni upp og setj-
um í bræðslu. Við höfum fengið 80
tonn úr fitugild-
runni í haust. Ég
held að þetta hljóti
að verða gert að
skyldu alls staðar
því sjórinn tekur
ekki endalaust við
úrgangi," segir
Kristinn og lítur
yfir hreina og óm-
engaða fjöruna.
Morgunblaðið/Sverrir