Morgunblaðið - 16.04.1991, Blaðsíða 58

^ÖhdíjÍ&LÁfelÖ ÞhlÐjtiÖkbuR116. «:M
t
Eiginmaður minn og faðir okkar,
DIETER MAXIMILIAN LUCKAS,
lést 14. apríl.
Anna Luckas,
Udo Luckas,
Claudia Luckas
og Frank Luckas.
t
Eiginmaður minn,
GUÐLAUGUR GUÐMUNDSSON
útgerðarmaður,
Mýrarholti 14,
Ólafsvík,
er látinn. Jarðarförin auglýst síðar.
Ingibjörg Steinþórsdóttir.

t
Faðir okkar
HERMANN SIGURÐSSON,
Þórsbergi,
Hafnarfirði,
lést í Landakotsspítala 15. apríl. Jarðarförin auglýst síðar.
Böðvar Hermannsson,
Ragnhelður Hermannsdóttir,
Þórunn Hermannsdóttir,
Lovísa Hermannsdóttir,
Haraldur Hermannsson,
Herdis Hermannsdóttir.
Oskar Magnús-
son — Kveðjuorð
Fæddur 13. október 1922
Dáinn 4. apríl 1991
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama;
en orðstír
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getur. _
(Úr Hávamálum.)
Nú er hann afi okkar, Óskar
Magnússon, dáinn.
Andlát hans bar mjög skjótt að
og er erfitt að sætta sig við það
að fá aldrei að sjá hann aftur. Afi
var mjög kærleiksríkur maður og
öllum þótti vænt um hann. Hann
var alltaf hress og kátur og leit vel
út. Afi var góður við barnabömin
og umvafði okkur hlýju sinni.
Við þökkum afa fyrir okkar
ánægjulegu stundir saman, sem við
komum til með að búa að allt okk-
ar líf. Þó að elskulegur afi okkar
sé numinn á brott skilur hann eftir
sig fallegar minningar, sem varð-
veitast munu í hjörtum okkar.
Megi Guð varðveita elskulegan
afa okkar.
Guðmunda Ósk, Ásdís
og Ingólfur Snorri.
Sannarlega er okkur mönnum
misjafnlega gefið, að kunna að gefa
okkur alla í störf okkar. Það er
ekki nóg að unnið sé af elju og
dugnaði, því sum störf krefjast
meira. Þannig er um mörg störf,
sem unnin eru hljóðlega en af kær-
leika innan veggja kirkjunnar.
Oft eru andlit manna tengd þeirri
mynd, sem fólk hefur um kirkjuna
sína. Sé þar starfað af alúð og
ræktarsemi eignast margir vini í
þeim er þar starfa.
Sá, sem hér er minnst í þessum
orðum, hafði um árabil verið það
andlit kirkjulegrar starfsemi í Bú-
staðakirkju, sem eftir var tekið.
Óskar Magnússon hafði með slíkri
ræktarsemi unnið kirkjunni í störf-
um sínum að fátítt er.
Hann var sívakandi, sem kirkju-
vörður og meðhjálpari og það var
reisn yfir öllum hans störfum. Starf
kirkjuvarða er erilsamt og ábyrgð-
armikið og í nánum tengslum við
fólkið, sem kirkjuna sækir. Það er
hins vegar ekki víst, að menn geri
sér grein fyrir mikilvægi meðhjálp-
arans. Hann er prestinum til aðstoð-
ar og gætir þess að allt sé til reiðu
í ytri umgjörð helgihaldsins.
í þessu starfi var Óskar Magnús-
son einstakur maður. Það fylgdi
starfi hans kærleikur og fegurð
hugans, sem var grundvölluð á
þeirri trú, sem hann treysti líf sitt á.
óskar hafði um langt árabil ver-
ið starfsmaður Bústaðakirkju
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ÁRSÆLL KJARTANSSON,
Háaleitisbraut 103,
Reykjavík,
andaðist á Vífilsstaðaspítala laugardaginn 13. apríl.
Klara Vemundsdóttir,
Haukur Ó. Ársælsson, Unnur S. Jónsdóttir,
Hafsteinn Á. Ársælsson, Sígrún J. Jónsdóttir,
Anna Ársælsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar og afi,
KRISTJÁN LAURSEN,
* Eyjabakka14,
Reykjavík,
andaðist í Borgarspítalanum 5. apríl sl.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Valgerður Ólafsdóttir,
Niels Laursen, Óli Guðlaugur Laursen,
Kristján Valur Laursen.
+
Faðir okkar,
BJARNI LOFTSSON
frá Hörgslandi á Síðu
lést á hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð laugardaginn 13. apríl.
Þorsteinn Bjarnason,
Guðrún Bjarnadóttir,
Ragnhildur Bjarnadóttir,
Þorbjörg Bjarnadóttir,
Einar Bjarnason,
Anna Sigríður Bjarnadóttir,
Loftur Páll Bjarnason,
Hilmar Bjarnason.
+
Eiginmaður minn og faðir okkar,
FINNUR MAGNÚSSON
fyrrverandi kaupmaðurá ísafirði,
sem andaðist 8. apríl sl., verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju
fimmtudaginn 18. apríl nk. kl. 15.00.
Helga Stefánsdóttir og börn.
+
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og langafi,
RAGNAR RUNÓLFSSON,
i Bólstað,
Eyrarbakka,
andaðist laugardaginn 13. apríl. Jarðarförin auglýst síðar.
Lilja Sigurðardóttir,
Emil Ragnarsson, Ingibjörg Guðmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
GÚSTAF KRISTIANSEN
pípulagningamaður,
Stóragerði 28,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 17. apríl
kl. 15.00.
Þóra Kristiansen, Sverrir Einarsson,
Svandís Kristiansen, Gylfi Birgisson
og barnabörn.
+
Faðir okkar, fósturfaðir, tengdafaðir og afi,
SNORRI BRYNJÓLFSSON,
Eskihlið 20A,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 16. apríl
kl. 13.30.
Blóm afþökkuð. Þeir, sem vildu minnast hans, láti Krabbameinsfé-
lagið njóta þess.
Berta Snorradóttir Garðar Jóhannsson,
Brynjar Snorrason, Hrafnhildur Karlsdóttir,
Garðar Snorrason, Svala Þórhallsdóttir
og barnabörn.
+
Bálför ástkærrar eiginkonu minnar, móður okkar, tengdamóður
og ömmu,
SIGRÚNAR RAKELAR TRYGGVADÓTTUR,
Ásgarði 31,
Reykjavík,
sem lést 8. apríl, fer fram frá Fossvogskirkju miðvikudaginn
17. apríl kl. 16.30.
Blóm og kransar afþakkaðir, en þeir, sem vilja minnast hinnar
látnu, láti líknarstofnanir njóta þess.
Þorsteinn Dagbjartsson,
börn, tengdabörn og barnabörn.
ásamt Sigríði eiginkonu sinni. Á
síðasta ári lét hann af störfum en
var áfram í nánum tengslum við
kirkjuna og söfnuðinn.
Þannig voru þau hjónin bæði til
aðstoðar í helgihaldi og undirbún-
ingi þess aðeins nokkrum dögum
fyrir sviplegt fráfall Óskars. Og það
var gott að hafa þau sér nærri.
Af Óskari stafaði alla tíð sá
bjarmi innri fegurðar, sem hann bar
með sér. Hann var vandaður og
heilsteyptur í öllu sínu. Samvisku-
semi hans átti sér fáar hliðstæður.
Hann var sviphreinn og ég vil segja
fallegur maður til orðs og æðis.
Dagfar hans í anda prúðmennsku
og glaðværðar og hann kunni þá
list að bera lof á menn og hvetja
þá til starfa. Ekki síður kunni hann
með hógværð sinni og hlýju að
benda á það er betur mátti fara og
það var ljúft að mega hlýða hans
ráðum.
Óskar var hagur í höndum og
muna margir eftir verkum hans frá
þeim árum er hann starfaði við bíla-
klæðningar. En enda þótt handar-
verk hans hafi öll verið á einn veg,
þá trúi ég samt að sú hlýja og
manngæska er ávallt mátti finna í
fari hans, verði okkur samferða-
mönnum hans hugstæðari. í þeim
efnum var aðeins einn Óskar.
Þessi þáttur í fari hans kom hvað
gleggst fram í starfi hans fyrir
kirkjuna. Um kirkjuna hugsaði
hann, sem hún væri hans eigið barn.
Hann var í senn stoltur og í anda
lítillátur í því er sneri að kirkjunni.
Þeir eru margir sem notið hafa
leiðsagnar hans um Bústaðakirkju.
Hvort heldur það voru sóknarbörn,
gestir eða ferðamenn, þá gaf hann
sig allan í því að þjóna og liðsinna.
Bústaðakirkja og söfnuður henn-
ar sér nú á eftir tryggum og einlæg-
um kirkjunnar vini.
Enda þótt við vitum að skilnaðar-
stundin búi ætíð í framtíðinni, þá
erum við henni aldrei viðbúin. Þetta
finnum við nú á kveðjustundu.
Óskar hafði ætlað að koma til starfa
í kirkjunni á sumri komandi og leysa
arftaka sína af í fríi. Tilhlökkun var
í hugum okkar að fá hann aftur til
starfa og veit ég að sú tiihlökkun
var gagnkvæm.
En för hans var önnur og meiri,
því stefnir hann í hæðir, mót þeirri
eilífð, sem Guð gefur okkur fyrir-
heiti um. Enda þótt sárt, sem að
horfa á eftir vini, þá býr einnig í
huganum gleði og þakklæti yfir því
að hafa fengið að eiga Óskar Magn-
ússon að vini og félaga.
Hann gekk öruggum skrefum
mót framtíðinni, því trú hans var
einlæg og sterk. Trúarljós hans
hafði lýst á vegferð hans og í anda
þess hafði hann sáð þeim blómum
kærleika á lífsleið sinni, sem við
finnum að hafa öll náð að springa
út og bera ávöxt vináttunnar.
Fyrir hönd safnaðar Bústaða-
kirkju vil ég þakka Óskari ljúfa og
gleðiríka samfylgd. Eiginkonu hans
biðjum við blessunar Guðs, sem og
börnum hans og þeirra fjölskyldum.
Bjart er yfír minningu hans.
Megi sú birta milda hugi þeirra, sem
syrgja og sakna. Guð blessi minn-
ingu Óskars Magnússonar.
Pálmi Matthíasson