Morgunblaðið - 26.09.1993, Blaðsíða 7

B 7
MORGUNBLAÐIÐ MANNUFSSTRAUMAR SUNNUDAGUR 26. SEPTEMBER 1993
%TKtÍGV£XÐ\/Hvemig er veidimanni innanbrjósts sídasta veididaginnf
Lokadagur
ÞAÐ VAR HROLLKALT í kofanum um nóttina, vatnið frosið í kran-
anum; hitamælirinn sýndi tveggja stiga frost. Farið var að lýsa af
degi, morgunsólin roðaði austurloftið handan við skörðóttan fjall-
garð sem reis koldökkur yfir blikandi vatnsflötinn. Bleikjur vöktu
í lóninu. Þetta hlaut að verða góður dagur.
Haust við ána
Eg brá mér út fyrir húshomið
og virti fyrir mér dýrðina,
sótti síðan vatn í kaffíð. Enn var
klukkustund þar til veiði hæfíst —
síðasta veiðidag sumarsins. Veiðin
hafði verið slök
undanfarið og
sumaraflinn langt
undir meðallagi
hér eins og í flest-
um, ám. Hugurinn
hvarflaði til síð-
asta hausts. Um
þetta leyti í fyrra
var hér kolvitlaust
veður en þrátt fyrir það tókst mér
að setja_ í fjóra laxa — en missti
þá alla. í gær veiddist enginn fiskur
á þessu svæði. Ekki var þó ástæða
til að örvænta.
Kaffíð var hressandi, sólarröndin
gægðist yfír austurfjöllin. Það var
héla á jörðu og stimdi á lyngið í
brekkunni. Mál að klæðast vaðbrók-
inni og koma sér á veiðistað. Ég
var einn, félagarnir töldu ekki
ómaksins vert að byija fyrir klukk-
an átta, sögðu að „hann“ tæki aldr-
ei fyrr en færi að hlýna. Ég þóttist
því eiga allra kosta völ, óð út grynn-
ingarnar og kastaði flugunni á und-
an mér ef vera skyldi að fiskur
lægi þar eftir nóttina.
Utan við hraunkantinn snardýpk-
ar og þar liggur laxinn í skvompum
og við steina. Auðvelt var að feta
sig niður með brúninni þar sem slý-
ið myndaði ljósgrænan taum en
vissara að fara varlega. Hversu oft
hafði ég ekki vaðið þessa leið sann-
færður um að fiskúr tæki í næsta
kasti. Hægur vindur stóð á vinstri
hlið, skilyrði eins og best varð á
kosið. Nú hlaut hann að renna á
fluguna sem reynst hafði svo vel í
fiskleysinu í sumar. „Green Butt“
er einföld og yfirlætislaus fluga,
svört með_ „grænan gump“. Ekkert
gerðist. Ég var kominn niður á
þriðja legustað, vandaði köstin sem
best ég gat, línan féll létt á vatns-
flötinn og flugan svifaði skárann á
enda — án árangurs. Ég reyndi að
lengja köstin og þandi mig meira
en ég mátti, skipti um flugur en
allt kom fyrir ekki. Laxinn virtist
áhugalaus ef þarna var þá nokkur
lax.
Ekki bólaði á veiðifélögunum
þótt sólin væri komin hátt á loft
og vermdi landið. Ég undraðist að
þeir skyldu ekki nota tímann síð-
asta veiðidaginn. Ég hnýtti nýja
flugu á tauminn, „Garry“ nr. 6,
þríkrækju með löngum legg. Úti í
strengnum voru þeir stóru vanir að
liggja og vissara að vera við öllu
búinn.
í skógarkjarrinu handan við ána
var fálki að eltast við þrastarunga,
steypti sér úr háa lofti alveg niður
að tijátoppunum. Ef til vill hafði
hann erindi sem erfiði. Um Jóns-
messuleytið í vor hafði ég fylgst
með foreldrum unganna fljúga ferð
eftir ferð yfir ána að sækja þeim
orma úr moldarbakkanum mín
megin — til þess eins að þeir lentu
nú í ránfuglsklóm. Ég einbeitti mér
við köstin.
Kominn niður á Neðsta stað og
hafði ekki orðið var, ekki einu sinni
séð físk Iyfta sér. Útlitið var ekki
glæsilegt því oft tekur lax í fyrstu
yfírferð. A leiðinni upp eftir sé ég
félagana bera við loft á holtinu ofan
við Melsgilið. Þeir eru að setja sam-
an. Ég sest niður á bakkann undir
víðirunnann þar sem við nefnum
„kaffistofuna", tek brúsann úr pok-
anum, helli í bollann og bíð komu
þeirra.
Þeir spyija frétta en ég segi sem
var, ekkert líf, ekki einu sinni
bleikja. Jón býður kleinur með kaff-
inu en veður síðan út í og er ekki
fyrr búinn að rekja út línuna en
fiskur er á, sjö punda hængur, dálít-
ið rauðbirkinn en þrekmikill og
sæmilega þykkur.
Ég varð hálf kindarlegur, hafði
farið yfir staðinn fyrir stundu og
ekki orðið var. Svo kemur Jón og
kastar „Half and Half“, flugu sem
er græn og svört, gróf útfærsla á
„Green Butt“. Svona er þetta, fisk-
ar virðast fara í manngreinarálit
en Jón sagði að fískurinn hefði
bara verið að koma upp í hylinn
og því í tökuskapi. Það þótti mér
vinsamleg skýring. Ekki er gott að
segja af hveiju fiskur tekur eða
tekur ekki; vafasamt að hann viti
það sjálfur.
Mönnum óx hugur við að sjá fisk
dreginn á land og nú voru allir
mættir á staðinn, fimm veiðimenn
á þijár stengur. Það þýddi að tveir
eða þrír sátu á „kaffístofunni“ og
spjölluðu eða sömdu hernaðaráætl-
anir meðan hinir veiddu. En fleiri
urðu fiskarnir ekki þennan morgun,
hvorki djúpvitrar athuganir né
djarfar sóknir stoðuðu — laxinum
þóknaðist ek.ki að sýna sig og það
var hann sem réði.
Eftir hvíldina skyldi sýna þessum
þvermóðskufullu fiskum „alvöru
lífsins“. Tíminn var að renna út og
við fengjum ekki tækifæri til að
egna fyrir þá fyrr en að níu mánuð-
um liðnum. Það yrði langur bið-
tími. Ég bað félaga mína, sem fóru
upp að efstu veiðimörkum, að setja
mig af á miðri leið, sagðist ætla
að kanna svæði sem lítt er stund-
að, talið að þar sé ekki eftir miklu
að slægjast. Slíkir könnunarleið-
angrar gefa stundum físk þegar lít-
ið er að hafa á hefðbundinni veiði-
slóð. Þá er spónninn þægilegt leitar-
tæki.
Vöðlur eru ekki sérlega hentugur
göngubúningur, síst af öllu í glaða-
sólskini. En hvað láta menn sig
ekki hafa ef fiskivon er annars veg-
ar. Ég kastaði vandlega meðfram
Hólmanum, einkanlega undan hól-
mataglinu en varð ekki var. Neðar
eru á tveimur stöðum merktir veiði-
staðir en straumlag og aðrar að-
stæður þannig að eflaust er betra
að veiða þá hinum megin frá.
Frá Hominu fellur áin beint all-
langan spöl, breiðir úr sér og
grynnkar. Ég næ löngum köstum
og spónninn tifar hægt í straumn-
um. Hér yar veiðilegt og ég hafði
á tilfinningunni að eitthvað myndi
gerast. Þó ekki nema bleikja glæpt-
ist til að taka. í síðustu veiðiferð
gekk ég þama fram á stórbleikju,
ekki undir sex pundum. Hún lá rétt
undir bakkanum. Vissara að lyfta
ekki spæninum upp úr vatninu fyrr
en hann væri kominn fast að landi.
En hvað var þetta? Fast í botni?
— Nei, það var tekið, ofur varlega.
Líklega bleikja, ef til vill sú stóra,
rauð með hvíta ugga. Ég brá við
og nú var um að gera að fara var-
lega. Það var orðið áliðið dags —
síðasta dagsins — og mér var mikið
í mun að missa ekki þann eina sem
ég hafði sett í. Fiskurinn hjó ört
og skók sig eins og bleikju er hátt-
ur. En þegar fór að styttast milli
okkar sá ég glampa á um það bil
fjögurra punda lax, nýrenning, og
það í september. Jæja, hugsaði ég,
ekki sem verst að koma heim með
nýgenginn fisk.
Laxinn hélt áfram að hrista haus-
inn. Það vakti hjá mér slæmar grun-
semdir. Hann hafði tekið hægt og
hikandi, sennilega stæði öngullinn
fremst í snoppunni og haldið
ótraust. Best að landa honum fljótt,
þetta var kettlingur hvort eð var.
Ég litaðist um eftir löndunarstað
en varð nokkuð langeygur. Alls
staðar slúttu grasbakkar fram yfír
ána. Fráleitt að reyna að sveifla
fískinum upp, ég hafði séð hve
tæpt stóð í honum. Ekki var um
annað að ræða en freista þess að
teyma hann varlega niður í olnbog-
ann þar sem áin þverbeygir og
stranda honum á sandeyrinni ofan
viðlækjarósinn.
Aður en til þess kæmi leysti físk-
urinn málið á sinn hátt, stökk upp
úr vatninu, sló sporðinum í línuna
og kvaddi. Við þessu var ekkert að
gera en nú fann ég hvað mér var
orðið heitt í vöðlunum. Fimm kíló-
metra löng ganga og einn fiskur
misstur. Einhver hefði sagt að mik-
ið væri á sig lagt.
Dagur var að kvöldi kominn, far-
ið að húma og mál að hugsa til
heimferðar. Það ríkti tómleiki og
söknuður þegar stengurnar voru
teknar sundur á hlaðinu. Gæsahóp-
ur á leið í náttstað klakaði hátt í
lofti eins og í kveðjuskyni. Við stig-
um inn í bílana, leiknum var lokið
að sinni, sumar veiðimannsins liðið,
bílljósin lýstu inn í nýja árstíð.
eftir Gylfa
Pólsson
SIEMENS
Með SIEMENS heimilistœkjum verður lífið léttara!
Traustir umboðsmenn okkar eru víðs vegar um landið!
Akranes: Rafþjónusta Sigurdórs, Skagabraut 6.
Borgarnes: Glitnir, Fálkakletti 13.
Borgarfjörður: Rafstofan Hvítárskála.
Hellissandur: Verslunin Blómsturvellir, Munaðarhóli 25.
GrundarfjörOur: Guðni Hallgrímsson, Grundargötu 42.
Stykkishólmur: Skipavlk, Hafnargötu 7.
Búöardalur: Versl. Einars Stefánssonar, Brekkuhvammi 12.
ísafjöröur: Póllinn hf., Aðalstræti 9.
Blönduós: Hjörleifur Júlíusson, Ennisbraut 1.
Sauöárkrókur: Rafsjá hf., Sæmundargötu 1.
Siglufjöröur: Torgið hf., Aðalgötu 32.
Akureyri: Ljósgjafinn, Ráðhústorgi 7a.
Húsavík: Öryggi sf., Garðarsbraut 18a.
Þórshöfn: Noröurraf, Langholti 3.
Neskaupstaöur: Rafalda hf„ Hafnarbraut 24.
Reyöarfjöröur: Rafnet, Búðareyri 31.
Egilsstaöir: Raftækjav. Sveins Guðmunds., Kaupvangi 1.
Breiödalsvík: Rafvöruv. Stefáns N. Stefánss., Asvegi 13.
Höfn í Hornafiröi: Kristall, Hafnarbraut 43.
Vestmannaeyjar: Tréverk hf„ Flötum 18.
Hvolsvöllur: Kaupfélag Rangæinga, Austurvegi 4.
Selfoss: Árvirkinn hf„ Eyrarvegi 29.
Garöur: Raftækjav. Sigurðar Ingvarssonar, Heiðartúni 2.
Keflavík: Ljósboginn, Hafnargötu 25.
C co
°1
o*o
3 (Q
|8
3 O
gS
3 2:
oS
Q Q'
3*
0.5
=5=0
Q^
3
Q.