Morgunblaðið - 12.01.1994, Blaðsíða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 12. JANÚAR 1994
t
Systir okkar og mágkona,
INGIBJÖRG BERGSVEINSDÓTTIR
frá Stykkishóimi,
er látin.
Rögnvaldur Bergsveinsson, Fríða Kristjándóttir,
Jón L. Bergsveinsson, Níelsa Magnúsdóttir.
t
Ástkaer sonur okkar og bróðir,
ÞORSTEINN MAGNÚSSON,
lést í Sjúkrahúsinu á Seyðisfirði 11. janúar.
Geirrún Þorsteinsdóttir, Magnús Halldórsson
og systkini hins látna.
t
Systir okkar,
HALLBERA VILHJÁLMSDÓTTIR SPENCER,
lést í sjúkrahúsi í Steubenville, Ohio, 24. desember. Jarðarförin
hefur farið fram.
Sigurjón Vilhjálmsson,
Ólafur Vilhjálmsson,
Guðrún Vilhjálmsdóttir,
Helgi Vilhjálmsson,
Magnús Vilhjálmsson.
Systir okkar. t SVANLAUG JÓNSDÓTTIR
frá Möðruvöllum,
Kjós,
lést á Heilsuvemdarstöðirtni 10. janúar sl. Jarðarförin auglýst síðar.
Jónmundur Jónsson, Þorgeir Jónsson, og aðrir aðstandendur.
t
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ALFREÐ MÖLLER,
fyrrverandi forstjóri,
Víðilundi 20,
Akureyri,
lést mánudaginn 10. janúar. Útförin fer fram frá Akeyrarkirkju
mánudaginn 17. janúar kl. 13.30.
Lucinda Gígja Möller,
Páll G. Möller,
Súsanna J. Möller,
Alma K. Möller,
Erla E. Möller,
Jóhann G. Möller,
afabörn og
Halldór Hallgrfmsson,
Gerður. G. Möller,
Birgir B. Svavarsson,
Sverrir Sigurvinsson,
Stefanía Hauksdóttir,
langafabörn.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, systir, amma og langamma,
HREFNA JENSEN,
Bústaðavegi 101,
sem lést þann 4. janúar verður jarðsungin frá Fossvogskapellu
föstudaginn 14. janúar kl. 13.30.
Þeim sem vildu minnast hinnar látnu er bent á Krabbameinsfélag
íslands.
Benedikt R. Jóhannsson,
Erlingur Þ. Jóhannsson,
Guðrún M. Jóhannsdóttir,
Baldur I. Jóhannsson,
Guðrún Klausen,
barnabörn og barnabarnabörn.
Júliana Gísladóttir,
Hrafnhildur Hámundardóttir,
Þorsteinn Magnússon,
Jette Dige Pedersen,
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir,
amma, langamma og sambýliskona,
SVAVA SVEINSDÓTTIR,
Aflagranda 40,
áður Álfheimum 44,
verður jarðsungin frá Langholtskirkju
fimmtudaginn 13. janúar kl. 13.30.
Þeir, sem vilja minnast hennar, láti
líknarstofnanir njóta þess.
Kristinn Stefánsson, Hjördís Guðmundsdóttir,
Erlingur Jennason, Sigrún Ingimarsdóttir,
ömmubörn,
Finnbogi Júlíusson.
Alfreð Harald Ant-
onsen — Minning
Fæddur 29. janúar 1914
Dáinn 31. desember 1993
í dag verður jarðsunginn í
Reykjavík vinur minn Alfreð H.
Antonsen bakari, sem andaðist í
sjúkrahúsi í Reykjavík á gamlárs-
dag, eftir stutta sjúkdómslegu.
Það hvarflaði ekki að mér þegar
við ræddum saman á heimili hans
í Gnoðarvoginum daginn fyrir Þor-
láksmessu að það yrði í síðasta
skipti sem ég sæi hann. Umræðu-
efnið var eins og svo oft áður í
spjalli okkar á léttari nótunum, um
væntanlegt áttræðisafmæli hans og
hvernig við myndum halda upp á
það. Þannig var samband okkar
Alfreðs, alltaf á léttum nótum.
Alfreð var fæddur í Reykjavík
29. janúar 1914. Foreldrar hans
voru hjónin Guðrún Guðjónsdóttir
og Theodór H. Antonsen. Ævistarf
Alfreðs var á sviði köku- og brauð-
gerðar. Hann hóf nám í greininni
•haustið 1938 hjá frænda sínum Sig-
urði Guðjónssyni í Félagsbakaríinu
á Siglufirði og lauk sveinsprófi
1942. Fluttist hann um tíma til
Óiafsfjarðar og vann þar við fagið.
Alfreð ræddi oft um þessi ár fyrir
norðan og kunni frá mörgu að
segja, en hann hafði bæði gott
minni og ágæta frásagnarhæfi-
leika.
Eftir veru sína þar flytur Alfreð
til Reykjavíkur og hefur störf hjá
Bernhöfts bakaríi þar sem hann er
í tíu ár. Þá fer hann til G. Ólafsson-
ar og Sandholts og er þar í önnur
tíu ár. Árið 1965 stofnar hann sitt
eigið bakarí á Hverfisgötu 93 hér
í Reykjavík. Það rekur hann uns
hann varð að hætta vinnu vegna
veikinda í fótum.
Næstu ár eru honum erfið, hann
þarf að gangast undir bæklunarað-
gerð og getur ekki unnið um tíma.
Afram heldur hann samt að vinna
við fagið og ræðst til Brauðs hf.
og er starfsmaður þar fram yfir
1980 að hann verður að láta af
störfum vegna veikinda. Á öllum
þessum vinnustöðum var Alfreð vin-
sæll meðal félaga sinna enda ávallt
léttur í skapi og dugmikill til vinnu.
Hinn 20. desember 1947 gekk
Alfreð að eiga frænku mína, Jónínu
G. Jónsdóttur úr Reykjavík, en hún
er dóttir hjónanna Jóns Tómassonar
verkamanns og Guðrúnar Hákonar-
dóttur húsmóður í Reykjavík. í far-
sælu hjónabandi eignuðust Alfreð
og Jóna þijú börn, Birgi, málara-
meistara, búsettur í Reykjavík,
Hafdísi, sem látin er fyrir nokkrum
misserum, og Erlu, skrifstofumann
í Kópavogi, gift Ásgeiri Þorvalds-
syni.
Alveg frá því að ég man fyrst
eftir hefur verið mjög náinn sam-
gangur á milli heimilis foreldra
minna og heimilis Alfreðs og Jónu.
í þann tíma sem foreldrar mínir
bjuggu í Reykjavík var um dagleg-
an samgang að ræða. Síðar þegar
flutt var til Keflavíkur var ekki
farin sú ferð til Reykjavíkur að
ekki væri komið við í Gnoðarvogin-
um. Þar áttum við frændsystkinin
úr Keflavík ætíð gott athvarf.
Þá eru ótaldar hinar fjölmörgu
ferðir sem foreldrar mínir og Jóna
og Alli fóru saman um landið. Þeg-
ar ég síðan flutti út á landsbyggð-
ina var það eins og eðlilegur hlutur
þegar foreldrar mínir komu í heim-
sókn, að Alfreð og Jóna kæmu
með. Þá var oft margt rætt og
mikið sungið eða reynt að syngja.
Fyrir allt þetta viljum við systkinin
og móðir okkar nú þakka.
t Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og langafi, ÆVAR R. KVARAN leikari, -• v verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni föstudaginn 14. janúar kl. 15.00. Blóm vinsamlegast afþökkuð, en þeim sem vildu minnast hins látna er bent á styrktarsjóð Sophiu Hansen. Jóna Rúna Kvaran, börn, tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn hins látna.

t Faðir okkar, tengdafaðir og afi, GUNNAR JÓNSSON innrömmunarmaður, verður jarðsunginn frá Fossvogskapellu fimmtudaginn 13. janúar kl. 15.00. Jón Gunnarsson, Jenný Samúelsdóttir, Elín S. Gunnarsdóttir, Gísli Þorvaldsson, Margrét Linda og Sigrún Ásta.

t Ástkær sonur okkar, unnusti og bróðir, MAGNI HAUKSSON, Huldubraut 27, Kópavogi, sem lést af slysförum 4. janúar, verður jarðsunginn frá Bústaða- kirkju á morgun, fimmtudaginn 13. janúar, kl. 15.00. Haukur Berg, Unnur Gfsladóttir, Sigríður Hjálmarsdóttir og systkini hins látna.

t Þökkum innilega samúð og vinarhug við andlát og útför frænda okkar, INGÓLFS VILHJÁLMSSONAR frá Svalbarði, Grenivík. Sérstakar þakkir til starfsfólks á deild 9, Kópavogshæli. Aðstandendur.
Alfreð var mikill reglumaður af
gamla skólanum. Vildi engum
skulda, en var fljótur til ef rétta
þurfti hjálparhönd. Hann var virkur
í félagsstörfum, var gjaldkeri Bak-
arasveinafélags íslands um árabil
og fyrir störf sín í þágu þess félags
var hann á árinu 1983 gerður að
heiðursfélaga.
Það er þó eitt sem mér finnst
standa upp úr í ævi Alfreðs og mun
ævinlega tengjast minningu hans.
Það er væntumþykja og umhyggja
hans fyrir dótturinni Hafdísi. Haf-
dís, sem fædd var 1947, náði á ævi
sinni ekki þeim þroska sem við hin
teljum okkur ná. Á þeim tíma voru
ekki til þau úrræði sem nútíminn
býður slíkum einstaklingum upp á.
í lífi Alfreðs og Jónu var umhyggj-
an og velferð þessarar dóttur það
sem allir aðrir hlutir voru reiknaðir
út frá, en hún dvaldi á heimili þeirra
alla tíð. Hafdís lést fyrir nokkrum
misserum. Ég efast um að fólk
geri sér almennt grein fyrir hve
miklu það fólk fórnar sem tekur
að sér að sjá um velferð og umönn-
un slíkra einstaklinga. Aldrei minn-
ist ég þess að hafa heyrt Alfreð
ræða um þessa hluti nema sem
sjálfsagða og eðlilega. Þannig mað-
ur var Alfreð H. Antonsen.
Ég vil fyrir hönd systkinanna í
Keflavík og móður okkar þakka
fyrir allar ánægjulegar samveru-
stundir sem við áttum með Alfreð,
um leið og við vottum Jónu okkar
innilegustu samúð.
Guð geymi minningu um góðan
dreng.
Jón Kr. Kristinsson.
Þegar Alfreðs H. Anonsens er
minnst koma upp í hugann minn-
ingarbrot sem smátt og smátt
mynda eina heild. Þar fór maður
rólyndur og skapgóður en kannski
umfram allt þolinmóður. Þau skipti
sem ég var þess aðnjótandi, ungur
að árum, að fá að koma í heimsókn
til hans í bakaríið á Hverfisgötunni
eru mér ógleymanleg. Að fá að
fylgjast með því sem þar fór fram
og hlusta á útskýringar Alfreðs á
öllu því sem fyrir augu bar lifir
sterkt í minningunni. Alltaf gaf
Alfreð sér tíma til þess að útskýra
hlutina þrátt fyrir erilsamt starf.
Og ekki minnkaði tilhlökkunin er
ég vissi að ævinlega var gaukað
að manni einhveiju sætabrauði sem
þóttu nú aldeilis gersemar í þá
daga.
Heimili þeirra hjóna, Alfreðs og
Jónínu Jónsdóttur, hefur alla tíð
staðið mér opið og þar hef ég átt
margar gleðistundir. Þar hefur mér
fundist ég vera einn af heimilisfólk-
inu. Mikil tilhlökkun ríkti hjá okkur
systkinunum er von var á Alfreð
og Jónu í heimsókn. Þá var eins
víst að Alfreð myndi gefa sér tíma
til þess að bregða á leik með okkur
— þær stundir eru mér dýrmætar.
Hin síðari ár hefur sonur minn átt
góðar stundir I návist Alfreðs. Þau
eru ófá skiptin þar sem þeir sátu
saman og ræddu um heima og
geima syni mínum til ómældrar
ánægju og fyrir það þakkar hann.
Þær stundir verða nú ekki fleiri,
en lifa í endurminningunni.
Fjölskyldu Alfreðs færi ég mínar
innilegustu samúðarkveðjur.
Agnar Kristinsson.