Morgunblaðið - 25.04.1999, Blaðsíða 18

18 SUNNUDAGUR 25. APRÍL 1999
LISTIR
MORGUNBLAÐIÐ
Með bæri-
legri léttúð
TONLIST
ísli'iizka npcran
KÓRTÓNLEIKAR
Ymis inn- og erlend djass- og dægur-
lög. Léttsveit Kvennakórs Reykjavík-
ur u. stj. Jóhönnu V. Þórhallsdóttur;
Aðalheiður Þorsteinsdóttir píanó,
Arni Scheving víbrafónn, Pétur Grét-
arsson trommur, Óskar Guðjónsson
T-saxofónn, Tómas R. Einarsson
kontrabassi. Einsöngur: Jón Kr.
Ólafsson. Fimmtudaginn 22. apríl kl.
20.
„LÉTTSVEIT" leiðir eflaust
huga margra að upphafi Stórsveit-
ar Ríkisútvarpsins sællar minning-
ar, þegar sú mæta ljósvakastofnun
hafði mátt og metnað til að gera út
rjómann af þáverandi djassleikur-
um landsins, áður en fjárveitingar-
valdið tók að brýna niðurskurðar-
busana. Þá voru 15 manns nægur
fjöldi til að fylla léttsveit. Hvort
léttsveitarnafngift sérdeildar
Kvennakórs Reykjavíkur boðar
stefnu synkópna og blárra nótna í
verkefnavali framtíðar skal hins
vegar ósagt látið, þótt þær hund-
raðmenningar hefðu dugað heilum
fjórum stórsveitum.
Hvað sem líður breiðum smekk
eða þröngum, þá stendur djassinn í
huga flestra skör lægra en klassík
og „nútímatónlist" í listrænni virð-
ingarröð tóngreina; dægurlagið
enn neðar. Skerpist enn á þessum
mun í litlu samfélagi fákeppni, sem
lengst af hefur mótazt af takmörk-
uðu framboði á „millitónlist" sem
svo mætti kalla - þ.e. vandaðri af-
þreyingartónlist sem byggð er á
fagmennskulegum metnaði. En
vera má að framlag á við þeirra
Léttsveitarkvenna - með dyggri
aðstoð færustu hljómlistannanna
djassgeirans - sé einn af vorboðum
nýrra og betri tíma í þeim efnum.
Lengst af hefur verið lenzka að
meta almenna þátttöku ofar gæð-
um, þegar slegið er á létta strengi.
En þó að hrein skemmtitónlist geti
vitanlega seint gert sömu kröfu til
athygli og dýpstu mið færustu
listamanna, má ekki gleyma því
gagni sem fjölbreytt og vönduð af-
þreyingartónlist getur gert hugs-
uðum háloftanna með viðmiðun,
aðhaldi og hvatningu upplýstrar
alþýðu, er mjókkar gjár og veitir
jarðsamband.
Það var annars ekki verkefna-
valið í sjálfu sér á troðfullum tón-
leikum Léttsveitarinnar í Islenzku
óperunni á fimmtudagskvöldið var
sem ýtti þessum hugrenningum af
stað. „Afdankaðir" slagarar á borð
við Ömmubæn, Þú ert ungur enn,
Hvítu mávar, Segðu ekki nei, Óli
rokkari, kalypsinn Jamaica
Farewell, Besame Mucho og A
Nightingale Sang in Berkeley
Square (í annars frábærri útsetn-
ingu Alans Billingsleys, þótt
glimrandi íslenzkun Jónasar
Arnasonar væri hunzuð af óskilj-
anlegum ástæðum) hafa án efa
hleypt fyrirfram hrolli í fíngert
hörund fagurkera. En því rann
megnið ljúflega niður þegar til
kom, að þessar hrumu lummur frá
5. og 6. áratug hljómuðu óvænt
ferskar í söngglöðum, samtaka og
tandurhreinum flutningi kvenn-
anna, sem auk þess skörtuðu öf-
undvert skýrum framburði í
a.m.k. íslenzku textunum. Þá var
og vel frá meðleik djassveitarinn-
ar gengið undir forystu aðalútsetj-
arans, Aðalheiðar Þorsteinsdótt-
ur, er fyllti sitt hlutverk af þokka,
þótt næði eðlilega ekki sveiflu-
mögnun Árna Scheving og Óskars
Guðjónssonar á víbrafón og tenór-
sax í sólóinnslögum þeirra. Þar
fyrir utan var dagskráin breiðari í
heild en ofar er getið; m.a. a capp-
ella kórlögin Ó blessuð vertu sum-
arsól, Ég á það heima sem aldrei
gleymist, Nú sefur jörðin og Sum-
ar er í sveitum, þrjú síðustu í
ágætum raddsetningum Hildi-
gunnar Rúnarsdóttur, auk sjálf-
stæðra innslaga djassveitar, fyrir
utan að Jón Kr. Ólafsson söng for-
söng eða einsöng í nokkrum lög-
um. Kentucky-lagið Black is the
Color of my True Love’s Hair var
svolítið óhreint í flutningi lítils
kórhóps, en hressilegt lokanúmer-
ið I’m a Woman (Leiber/Stoller)
gerði mikla og verðskuldaða
lukku.
Þær stöllur Jóhanna V. Þór-
hallsdóttir kórstjóri og Aðalheiður
Þorsteinsdóttir, píanisti og útsetj-
ari, hafa hér greinilega manað
fram afl sem ekki verður stöðvað,
ef tekst að halda sömu flutnings-
gæðum við ekki minni fjölbreytni í
verkefnavali.
Ríkarður Ö. Pálsson
ÓLI Stolz og Tómas R. með bassana.
Tveir kontra-
bassaleikarar á
Múlanum
SÍÐUSTU tónleikar í jassviku Múl-
ans í Sölvasal Sólons Islandusar
verða í kvöld, sunnudag kl. 21.30.
Bassaleikaramir Tómas R. og
Óli Stolz, ásamt Mattíasi M.D.
Hemstock trommuleikara og Ey-
þóri Gunnarssyni píanóleikara,
flytja efni eftir þrjá bassaleikara,
þá Tómas R., Árna Egilsson,
Charlie Haden, ásamt efni eftir
fleiri skáld.
Sýning
framlengd
Gallerí
Ingólfsstræti 8
SÝNING Gretars Reynis-
sonar, „1998“, er framlengd
til sunnudagsins 2. maí.
Galleríið er opið fimmtu-
daga til sunnudaga kl. 14-18.
Yika bókarinnar
DAGSKRÁ Viku bókarinnar í dag,
sunnudag, og mánudaginn 26. apríl
er eftirfarandi:
Ráðhús Reykjavíkur
Sumarkveðja Þjóðminjasafnsins.
Dagskrá fyrir börn. Kl. 14.
Bústaðasafn
Maturinn hennar mömmu. Sýn-
ing á matreiðslubókum.
Sögufélagið, Fischersundi
Bókamarkaður. Kl. 13-18.
Mánudagur 26. apríl
Bókval, Akureyri,
Bókabúðir Máls og
menningar
Bókahringrás. Tekið á móti not-
uðum bókum og þær seldar í kílóa-
vís til styrktar góðu málefni.
Hemstock og
gamli Miles
TÓNLIST
Sölvasalur
Sólun íslandus
Matthías MD Hemstock trommur og
hljómsveitarstjórn, Jóel Pálsson ten-
órsaxófón, Sigurður Flosason altó-
saxófón, Kjartan Valdimarsson píanó
og Tómas R. Einarsson bassa. Tónlist
af efnisskrá Miles Davis 1951-54. mið-
vikudagskvöldið 21.4. 1999.
HVAÐ ætli maður hafi brugðið
Blue Note skífunum hans Miles Da-
vis oft á fóninn - eða fyrstu
Prestigeplötunum hans? En það
tímabil í listsköpun Miles Davis var
guðspjall Matthíasar Hemstocks og
félaga síðasta vetrardag á Múlan-
um. Lögin öll hljóðrituð af Miles
fyrir þessi fyrirtæki á árunum 1951
til 1954.
Fæst voru þau eftir Miles sjálf-
an, aðeins Dig, Weirdo og Out of
the blue. En Miles var sosum ekk-
ert stórskáld laglínanna - hans
snilli fólst í sköpuninni. Hvað 'sem
hann blés varð að davisísku meist-
araverki, skipti engu hvort það var
Vermalandið fagra frá Svíþjóð eða
Sömmertæmið hans Gerschwins.
Lögin sem Miles samdi ekki og
þeir félagar léku þetta kvöld voru
C.T.A eftir Jimmy Heath, sem
hingað kom og blés í Tjarnarbúð;
Ray’s idea, samið af bassaleikaran-
um sem lék á Jazzhátíð Reykjavík-
ur sl. september með tríói sínu,
samið í samvinnu við útsetjara
Dizzy Gillespies stórsveitarinnar,
Gil Éuller, Airegin, sem er Nigeria
stafað afturábak, eftir Sonny Roll-
ins; Conception eftir blokkhljóma-
meistarann vinsæla, George Shear-
ing, sem kenndi Ama Elfar flest;
Tempus fugit eftir mesta meistara
bíboppíanósins, Bud Powell, og lag-
ið hans Carpenters sem flestir
kenna við Miles, Walkin. Svo voru
tvær ballöður á efnisskránni
þarsem saxófónmeistarar hljóm-
sveitarinnar fengu að blómstra:
Round midnight eftir Thelonius
Monk blásin af Sigurði Flosasyni
og How deep is the ocean eftir Irv-
ing Berlin blásin af Jóeli Pálssyni.
Þetta var herjans djasskvöld.
Múlinn troðfullur síðasta vetrardag
og stemmningin ólýsanleg. Hljóð-
færaleikai-arnir fóru allir á kostum,
en skemmtilegast af öllu var þó að
hlusta á hljómsveitarstjórann,
Matthías MD Hemstock. Ég var
fyrir löngu búinn að afskrifa hann
sem bíbopptrommara, en þarna
sýndi hann og sannaði hvers hann
er megnugur. Hann hafði greini-
lega stúderað þessar hljóðritanir
Miles Davis ofaní kjölinn og haft
áranugr sem erfiði. I stuttu máli -
hann trommaði ekta bíbopp og
Tómas R. studdi hann af krafti.
Kjartan Valdimarsson lék af kunn-
áttu á píanóið þó hin frumlega
hugsun, sem er aðall hans, nyti sín
ekki sem skyldi í njörvuðu boppinu,
þó allflestir sólóar hans væru glæsi-
legir. Og svo voru það saxarnir.
Varla finnast betri blásarar nor-
rænir um þessar mundir en Sigurð-
ur Flosason og Jóel Pálsson og það
skemmtilega er að þetta kvöld
minnti blástur þeirra í sumu á saxó-
fóndúetta Johnny Griffíns og Eddie
„Lockjaw" Davis, sem eru kapítuli
fyrir sig í hinni klassísku djasssögu.
Ékki að þeir líkist þessum meistur-
um í stíl, heldur frekar því hversu
ólíkir þeir eru í stílbrögðum sínum.
Griffin er einn hráasti bíboppsaxisti
sem enn er á lífi og Eddie Davis var
skilgetið afkvæmi sveiflunnar með
boppbragði. Þannig sækir Jóel ekk-
ert til sveifluái-anna frekar en
Griffin, en það gerir Sigurður
Flosason af ótrúlegri smekkvísi
sem Eddie „Lockjaw".
Einhvernveginn er það svo að
þegar fjallað er um djasstónlist á
Islandi kemur nafn Sigurðar oftar
fyrir en annarra, gæti það orðið
ansi leiðigjarnt ef eitt kæmi ekki til.
Fjölbreytni hans í túlkun og stíl er
slík að hann kemur manni sífellt á
óvart án þess að hann glati per-
sónulegum einkennum sínum.
Á þeim dögum þegar allir leggja
metnað sinn í að semja allt sem þeir
spila sjálfir, er þarft að hugleiða
eitt: Djassinn er fyrst og fremst
spunalist og þegar klassísk djass-
verk eru tekin þeim tökum sem
gert var á Múlanum síðasta vetrar-
dag skiptir engu hvaðan melódíurn-
ar eru ættaðar.
Vernharður Linnet
Trésmiðir
syngja í Bú-
staðakirkju
VORTÓNLEIKAR Samkórs
Trésmiðafélags Reykjavíkur
verða í Bústaðakirkju mánu-
dagskvöld 26. apríl, kl. 20.30.
Eftir tónleikana heldur kórinn
til Ítalíu, í söng- og skemmti-
ferð og verður tekið á móti
kómum í Piacenza, en þar nam
söngstjórinn, Jóhanna Þór-
haljsdóttir, fræði sín.
Á efnisskrá kórsins, bæði i
Bústaðakirkju og í Piacenza
verða íslensk og erlend lög,
þekkt og lítt þekkt, gömul og
ný.
Samkór Trésmiðafélags
Reykjavíkur var stofnaður 16.
mars 1972 að frumkvæði Jóns
Snorra Þorleifssonar, sem þá
var formaður Trésmiðafélags-
ins. Kórinn hefur starfað óslitið
síðan og verið mikilvægur í
starfsemi félagsins, þar hefur
hvort stutt annað, félagið og
kórinn, segir í fréttatilkynn-
ingu.
Kórinn hefur verið þátttak-
andi í starfsemi Landssam-
bands blandaðra kóra, Tónlist-
arsambands alþýðu og Nor-
ræna alþýðutónlistarsam-
bandsins. Hann hefur marg-
sinnis sungið opinberlega við
ýmis tækifæri, á tónleikum og í
útvarpi, bæði hér heima og er-
lendis. Formaður kórsins er
Magnús Ólafsson.
Islensk dæg-
urlög í Kaffí-
leikhúsinu
ANNA Sigríður Helgadóttir
söngkona og Aðalheiður Þor-
steinsdóttir píanóleikari flytja
íslensk dægurlög í Kaffileik-
húsinu í Hlaðvarpanum, á
morgun, mánudag, kl. 21. Þessi
dagskrá var áður í Kaffileik-
húsinu í mars sl. Lögin sem
þær flytja eru frá árunum um
og eftir 1950 og eru m.a. Hall-
björgu Bjamadóttur, Freymóð
Jóhannsson, Ingibjörgu Þor-
bergs, Jenna Jóns, Hjördísi
Pétursdóttur, Oliver Guð-
mundsson og fleiri.
Anna Sigríður stundaði nám
við söngskólann í Reykjavík og
síðar framhaldsnám á Italíu.
Aðalheiður Þorsteinsdóttir
stundaði nám við Tónlistarskól-
ann á Akureyri og síðar Tón-
listarskólann í Reykjavík.
Islensk menn-
ingardagskrá
í Sviss
„DUNKEL magischblau und
Berge“ er yfirskriftin á ís-
lenskri menningardagski’á sem
haldin verður í Baden í Sviss í
dag, sunnudag. Leikin verða
einleiks- og kammerverk eftir
Karólínu Eiríksdóttur og Jaap
Achterberg les úr verkum eftir
Halldór Laxness, Gyrði Elías-
son og Snorra Hjartarson.
Sýndar verða ljósmyndir frá
íslandi eftir Hans Joerg Zum-
steg, en auk þessa verður boðið
upp á rammíslenskar veitingar.
Dagskráin verður haldin í
Librium bókaversluninni í
Baden, en frumkvæðið að dag-
skránni kemur frá Philipp
Zimmermann tónlistarfræðingi
við Háskólann í Basel, sem
kom til Islands í fyrrasumar til
að kynna sér íslenska tónlist,
Hans Joerg Zumsteg norrænu-
fræðingi, píanóleikaranum
Regulu Stibi og Helen Peter-
hans hjá Librium bókabúðinni,
en í aprílmánuði hefur staðið
þar yfir kynning á íslenskum
bókmenntum.