Skírnir - 01.01.1856, Blaðsíða 3

Danmörk.
FRÉTTIR.
5
stjórnarinnar; voru ríkisráfeinu gerfeir tveir kostir, annaíihvort ab ráSa
frá frumvarpinu meb öllu, ebur fallast á jiab óskorafe, en ekki mátti
þa& koma meb neinar breytíngar. Konúngur lét einnig leggja fram
frumvarp um kosníngarlög til alríkisþíngs. Nú eru bæfei frum-
vörp þessi orfein afe lögum, eptir opnu bréfi konúngs 2. október 1855,
og viljum vér því geta þeirra hér, og sfóan segja frá sögu þeirra.
þykir oss réttast ab snúa alríkislögunum, svo ah lesendur vorir geti
kynnt sér þau eins og þau eru, og síban gjöra ágrip af kosníngar-
lögunum.
„Stjórnarlög um sameiginleg mál hins danska einveldis.
I. ) 1. Sú er stjórnarskipun vor, afe einveldi skal vera tak-
markab. Konúngsveldib gengur í erffeir. Svo er erfbatal sem mælt
er í konúngserfbalögum 31. júlí 1853. — 2. Konúngur má eigi
ríkjum rába í öbrum löndum án samþykkis ríkisrábsins. 3. Kon-
úngur skal játa gubspjalllega lúterska trú. — 4. Konúngur er fulltíba
þegar hann er fullra 18 ára. Eins er um konúngsfrændur. — 5. Abur
en konúngur tekur vib ríkisstjórn, lætur hann uppi vib léyndarráb
sitt bókaban eibstaf meb því heiti, ab halda óbrigbanlega bæbi stjórn-
arlög alls ríkisins og hinna einstöku ríkishluta. Eibstafur þessi er
seldur ríkisrábinu í hendur, og geymir þab hann í skjalasafni sínu.
Nú er konúngur fjarverandi, ebur getur hann ekki fyrir abrar sakir
unnib eibinn jafnskjótt og konúngaskipta verba, og skal þá leynd-
arrábib stjórna þar til eibur er unninn, nema öbruvísi sé ab lögum
skipab. — 6. Meb lögum skal fyrirskipab, hvernig ríkisstjórn skuli
haga, ef konúngur er of úngur, ebur sjúkur, ebur fjarverandi. — 7.
Meb lögum skal ákvebib, hver konúngseyrir vera skuli meban kon-
úngur sá situr ab völdum. þab skal og tiltekib, hverjar hallir og
hverjar ríkiseignir abrar konúngi séu ætlabar. Enginn skal vebmála
eiga í konúngseyri. — 8. Meb lögum má tiltaka lífeyri konúngsættar.
Ekki má lífeyris njóta utan ríkis nema konúngur leyfi.
II. ) 9. Konúngur hefir æbstu umráb yfir sameiginlegum mál-
um einveldisins, J)ó meb takmörkum þeim, er síbar verba sett; hann
framkvæmir þetta vald sitt fyrir abstob rábgjafa sinna. — 10. Kon-
úngur hefir enga ábyrgb. Sjálfur er hann fribheilagur. Rábgjaf-
arnir standa reikníngsskap á öllum stjórnargjörbum. — 11. Konúngur
nefnir rábgjafa sína og víkur þeim úr völdum. Hann ræbur tölu