Skírnir - 01.01.1856, Blaðsíða 75

Frakkland.
FBÉTTIR.
77
á Frakklandi, því gull er þar ab tiltölu dýrara en í öferum lönd-
um, og streymir því gullife þangab; gull er í samanburfei vib silfur
sem 1 vif) 15£, en í Bandafylkjunum í Vesturheimi var því svo
breytt 1852, afc tiltala þess vií) silfiir er nú sem 1 vib 14,88, áfeur
var þab 1: 15,98, og á Englandi er tiltalan 1: 14,28. þetta
kemur af hinum mikla gullfundi í Kalíforníu og Eyálfimni, sem
Vesturheimsmenn og Englendíngar hafa mest not af.
þ>a& má segja meö sannindum, ab varla sé nokkurt almenníngs
mál þafe, er stjórnendur og stjórnfrófeir menn hugsi um meb jafnmikl-
um áhuga, sem kaupskap og vifeskipti manna, tolllög og skipaferfeir
og alls konar flutníngar. Síban menn fundu gufumagnife, efeur aí)
beita þeim tveim höfuBskepnum: eldi og vatni, svo saman, aö afl
þaí) sem þau orka flytur byrbíngana meþ ærnum hrafca eptir sjón-
um og dregur langa lest af burbarvögnum fram eptir járnbrautum
svo fljótt, afe rúmiÖ eins og skreppur saman og farartálmarnir hverfa.
Menn eru loksins orþnir sannfærbir um, aí) hæg og næg verzlun sé
hin vissasti vegur og hin sterkasta hvöt til af) efla ifjusemi og atorku
og til ab auka velmegun lands og lýfa; og þess vegna heyrum
vér á ári hverju, ab flestar þjófcir gjöra stórbreytíngar á tolllögum
sínum og siglíngalögum. England gengur ab vísu í flestu á undan,
enda á þaþ land eitt næstum allan þrifjúng verzlunar í öllum heimi,
eptir því sem talife er. A Frakklandi hefir verife enn greidd gata
til frjálsari kaupskapar og vihskipta. þafe hefir verih skipufi nefnd
manna til af) athuga verzlunarlögin af nýju, og komst hún samhuga
afi því, af> lækka skyldi mjög svo afflutníngstoll á mörgum vörum;
þeim skipti nefndin í fjórar deildir: 1.) allt húsasmífi, 2.) bús-
gögn öll, 3.) fot, og 4.) matvæli. Menn sjá hér ljóslega þá vif-
leitni manna, af) létta kaup á öllum naufsynjavörum, efur þeim
vamíngi, sem álitif) er af> almenníngur þurfi vif), til af) lifa vif-
unanlegu lífi.
Menn leifa margar getur af) því, hvort ríki Napóleons muni
verfa langgætt, efa hversu náttúrleg og þjóbleg stjórn hans sé.
þetta er nú reyndar ekki annab en getgátur, og þaf getur ekki
heldur verife annafe. En eitt er þafe sem allir geta þó séfe, afe ein-
veldi Napóleons er svo ríkt, afe stjórnfrelsi þjófearinnar er ekki
annafe en skuggi; þíngin segja amen til alls sem hann vill, eins