Skírnir - 01.01.1900, Qupperneq 41

Sínaveldis-þ&ttnr.
41
Peking; sagði hann þeim, að ef þeir reyndi það, þá yrði það bráður bani
allra sendiherranna, Bem nú væri heilir á húfi. Sem betur fðr, blýddu
menn ekki á hans ráð, og lagði herinn upp frá Tientsín 4. Ágúst; áttu
þeir margar orrustur á leiðinni, en höfðu hvarvetna sigur, og er einkum
við brugðið hraustlegri framgöngu Japansm nna, er jaínan skipuðu sínu
liði þar Bem mest var mannhætta, og 14. Ágúst fékk útlendingaliðið
tekið Peking og frelsað sendiherrana. Keisaraokkjan og keisari og öll
hirð þeirra flýði vestur í land til Tai-júen-fú. Áður en þeir lögðn á stað
frá Peking, réðu 3 af ráðgjöfunum keisaraekkjunni að semja frið við
stórveldin, en hún lét hálshöggva þá fyrir ráðið.
Meðan á þessu stðð, höfðu Rúsar ekki verið aðgerðalausir, en farið
herskildi yfir alt Mandsjúri og náð því á sitt vald. Þegar önnur ríki
fðru að mögia við Rúaa út af þessum aðförum þeirra, þá lýati Rúsa-
stjðrn yfir því, að hún ætlaði alls ekki að slá sinni eign á landið, heldur
að eins annast um friðun þess. Þann 18. Ágúst settu Bretar her á land
í Shanghai til að gæta hagsmuna sinna í Yang-tsí-dalnum; síðan hleyptu
aðrar útlendar þjððir þar einnig nokkru liði á land. En meðan á þessu stðð,
hafði stórveldunum komið saman um, að hershöfðingi Þjóðverja, Walderseo
greifi, skyldi takast á hendur yfirforustu útlenda handahersins áSínlandi;
tók hann land í Shanghai 21. Sept. Það fréttist nú, að keisarahirðin
sínverska hefði flutst til Singanfú í Sjen-si. Bandaherinn útlendi i Chi-li
var nú orðinn53 000, og voru 20 000 af því japanskir hermenn, 10 000
rúsneskir, 9 000 brezkir o. b. frv. í Mandsjúrii höfðn Rúsar einnig ð-
grynni liðs, Bretar yfir 7 000 í Hongkong og Shanghai, en Þjóðverjar
2 350 í Kjá-tsjá. í Október skipuðu handamenn nefnd til að rannBaka,
hverja ábyrgð emhættismenn í Cbi-li bæri á hryðjuverkunum þar. Létu
þeir skjðta þann er þar hafði verið varakonungur, og sömuleiðis æðsta
herforingjann í því fylki og fjölda Boxara.
í Ágústlok lét Bandaríkjastjðrn hin ríkin vita, að nú væri hún við
búin og fús á að halda liði sínu burt frá Peking, ef þau vildi gera slikt
ið sama, svo að sínverska hirðin gæti Bnúið til Peking aftur og tekið
að semja um frið. Þessi tillaga þðttust menn vita að væri upphaflega
komin frá Rúsastjðrn, því að hún hélt því fram, að þegar sendiherrarnir
væri frelsaðir, þá væri erindi leiðangursins lokið. Þð varð ekki af þvi,
að stórveldin héldu öllu liði sínu burtu frá Peking, en talsvert minkuðu
sum þeirra liðsaflann. Sínverjastjðrn skipaði gamla Li-Hung-Chang erind-
reka til að semja um frið, og ásamt bonum Yung-Lu, Hsu-tung og 3 aðra