Skírnir - 01.01.1909, Page 68

68
Kvenréttindahreyfingin i Ameriku.
mennina, bæði í kvenréttindamálunum og ýmsum öðrum
mannúðar og framfaramálum.
Susan B. Anthony, hin alþekta forvígiskona kven-
réttindabaráttunnar á síðari hluta 19. aldar, kom ekki til
sögunnar fyr en á aðalfundi kvenréttindafélags-sambands
Baniiaríkjanna 1853. Hún var kvekaradóttir og alin upp
við alvarlegan aga og vinnu. Þó var faðir hennar ekki
eins strangtrúaður og aðrir trúarbræður hans, og leyfði
börnum sínum meiri gleði og fjölbreyttari mentun en þeir;
t. d. fengu þau að læra að leika á hljóðfæri og dansa,
sem ekki var venjulegt eða vinsælt í kvekarasöfnuðum.
Að lokum sagði hann skilið við kvekarana og gekk inn
í Unitarasöfnuð.
Susan B. Anthony fekk góða skólamentun. Hún var
að eins 15 ára, þegar hún fór sjálf að kenna við barna-
skóla; milli þess vann hún stöðugt heima. Síðar varð
hún fastur kennari við barnaskóla, og svo langt frá því
að hún fengist við nokkrar kvenréttindahugmyndir, að
hún gerði að eins gys að þeim. Auðvitað varð hún með
sínum sterka vilja og starfskröftum að hafa eitthvað meira
og víðtækara fyrir stafni en smábarnakenslu. Það urðu
því bindindismálin, sem fyrst komu henni til að taka
þátt í almennum málum. I þeim starfaði hún lengi, eink-
um bindindisfélagi kvenna (Temperancedætrum), þar var
hún ritari. Hana hafði lengi langað til að verða kvek-
araprestur, en með tímanum varð hún þeim trúarflokki
fráhverf.
Arið 1851 hitti hún Abbey Kelly og mann hennar,
og fylgdist með þeim á fyrirlestraferðum þeirra um
Massachusetts. Þá fekk hún löngun til að taka þátt í
baráttunni fyrir þrælafrelsinu, með því að fara að tala
opinberlega fyrir því. En ekki treysti hún sér enn til
þéss að koma opinberlega fram. Svo er vaninn ríkur.
Þetta sama ár hittust þær Mrs. Elisabet Stanton og
Susanna B. Anthony og Elisabet sá skjótt, hver veigur
var í Susönnu. Hún sannfærði hana um réttmæti kven-