Ný sumargjöf - 01.01.1865, Blaðsíða 49
49
bolla af tevatni, seni niér þykir allra drykk.ja bezt, þá tók
eg penna og dýfði honuin í, dró siðan upp pappírs örk,
borfði til hins blíða og hóglynda kappa ogmælti: „Gerard!
segið þér okkur nú veiðisögu, hverja sem yður bugkvæmist,
af einhverju af þessum tuttugu og fimm ljónum, sem þér
hafið banað; en þó vil eg samt að sagan sé af einhverju
fallegu Ijóni, en ekki af neinu þeirra, sem þér sáuð þarna
i dýragarðinum með honum Amida, sern, einsog von var,
héll að það væru falsljón. Segið okkur af Ijóni nokkru
frá Atlants fjöllum, stóru, tröllauknu og öskrandi ljóni.“
r
Gérard brosli við og mælti: „A eg að segja þá sögu,
sem mér fyrst hugkvæmisl?“
„Já, þá sem yður hugkvæmist.“
Hann vék sér þá að Amida og sagði nokkur orð við
hann á arabiska tungu. Amida bandaði höfðinu einsog
hann samsinnli. það var auðsjáanlegt að Gérard hafði
spurt hann ráða, hvaða veiðisögu hanu skyldi segja. J\ú
sneri hann sér að mér og inælti:
„Eg hafði drepið Ijónsmæðruna níljánda dag Júlím. og
allt frá hinum nitjánda til hins tuttugusta og sjöunda hafði
eg leitað að karlljóninu og ekki fundið.“
„Reiðist mér ekki, Gérard minn!“ sagði eg, „þó eg
grípi fram í og spyrji yður að nokkru, þegar i upphafi
sögunnar.“
Gérard festi á mér augu sín, og var á augnaráði hans að
sjá, að hann vildi að eg segði hvað mér byggi í huga, enda
gjörði eg svo og mælti: „Segið mér nú hreinskilnislega það er
eg spyr um ; enguni manni getur koinið til hugar að efast utn
hugrekki yðar og hafið þér því hina beztu heimild til að segja
sannleikann afdráltarlausl: hvernig eryðurl skapi, þegarþér
4
Ny Sumargjöf 1865.