Ný sumargjöf - 01.01.1865, Blaðsíða 85

85
ólgunni linnir. Yæri hið góða ekki ríkara i mönnum,
og væri það ekki þarfara en hið illa, þá hefði það aldrei
getað ruðl sér til rúms í slíku ríki, sem mj'ndazt hafði
með svo fáheyrðum atvikum, þar sem verstu bófar voru
kosnir til embætta og hver stórglæpurinn framinn af öðrum,
án þess nokkur hegning kæmi fj'rir. Framan af var í
Francisko flokkur manna, er „hundar“ nefndust og réðu
þeir þar lögum og lofum. Stóð ríki þeirra í tvö ár, en
að þeim liðnum (1851) gengu hinir heiðvirðustu borgar-
menn í félag og kusu nefnd manna til varnar fé og fjörvi
sínu, og var nefnd þessi nokkurskonar leynilegur dómur.
Héldu þeir fundi sína í húsi nokkru, og aldrei slitið
dómsetunni, því hverjir tóku við af öðrum; var herklukka
í húsi þessu og komu allir borgararnir lil fundar, er henni
var hringt. Dómendur þessir létu hengja nokkra af
„hundunum", þá er mest fúlmenni voru, og brulust enda
inn í fangelsin einusinni, því landsljórinn hafði lálið fljlja
þangað tvo hiua verstu gripdeildamenn, til þess að koma
þeim undan hegningu. En á námastöðvunum sjálfum
var illvirkjum refsað án dóms ogjjaga, og var kappsamlega
að gengið, að koma á skipun og góðri reglu. Sváfu
námamenn þar værar á gulli sínu í léreptstjöldum en
borgarar í San Francisco undir húsþaki fyrir harðlæstum
dyrum. INámamenn gengu í félag og hegndu harðlega
þeim, er á annara hluta gjörðu. Kom þar skjólt, að
stuldi og gripdeildum öllum linnti við gullnámana.
A seinni árum hafa miklu færri farið til Kalíforniu en
í fvrstu. Arið 1859 var tala landsbúa 538,000. Sækja
menn nú helzt til landnáma í eystri bandafylkjunum,
einkum í Wisconsin, Jowa, Missouri, Minnesota ogKansas;