Alþýðublaðið - 11.06.1964, Qupperneq 2

Bltstjðrar: Gylfi Gröndal (áb.) og Benedlkt Gröndal. — Fréttastjóri:
Ami Gnnnarsson. — RLtstjói-narfulltrúi: EiOur Guðnason. — Símar:
14800-14903. — Auglí'Singasími: 14906. — Aðsetur: AlþýOuhúsið ■ við
Hverfisgötu, Reykjavík. — Prentsmiðja AlþýOublaðsins. — Askriftargjald
tr. 80.00. — í lausasölu kr. 5.00 eintakið. — Útgefandi: Alþýðuflokkurinn.
Barizt við vindmyllur
FYRIR ÁRI SÍÐAN var háð harðvítug bar-
átta fyrir kosningar til Alþingis'. Þá byggðu fram-
sóknarmenn stjórnarand'stöðu sína á tveimur höf-
, uðatriðum:
Eitt var það, að ríkisstjórnin ÆTLAÐI að
■svíkja þjóðina í landbelgismálinu. Reynslan hefur
.sýnt annað.
! - Hitt var, að ríkisstjórnin ÆTLAÐI að draga
tsland inn í efnahagsbcmdalagið. Reynslan hefur
einnig þar sýnt annað.
Enn í dag virðast framsóknarmenn ekki teija
vænlegt að berjast við ríkisstjórnina á grundvelli
, ' þess, sem hún hefur gert. Þeir finna upp ein-
hverja fjarstæðu, sem þeir segja, að ríkisstjórnin
HAFI ÆTLAÐ að gera og berjast ákaft við þá
vindmyllu.
Þannig endurtekur Tírninn dag eítir dag fyrir
lesendum sínum þá kenningu, að ríkisstjórnin
HAFI ÆTLAÐ að beita verkalýðinn kúgunarlög-
i sam í stað þess að fara samningaleiðina. Það skipt-
■ ir Tímann engu máli, þótt öll þjóðin iviti, að ríkis-
] stjórnin fór samningáleiðina með mjög góðum ár-
j angri.
Með þessu samkomulagi sýndi ríkisstjórnin ein
; mitt frjálslyndi í féiagsmálum þjóðarimiar, sem
framsóknarmenn hefur alltaf skort. Ríkisstjórnin
i sýndi fullan vilja á að veita alþýðunni eins mikl-
ar kjarabætur og framast er unnt, án þess að velta
1 nýrri veíðbólguöldu af stað. Þessir samningar eru
‘ lengra til vinstri en nokkrar þær efnahagsráðstaf-
anir, sem vinstri stjómin treysti sér til að gera.
Ef það er ekki til of mikils mælzt, vll Alþýðu-
; blaðið skora á Tímann að skrifa meira um það,
- sem ríkisstjómin hefur gert, og dæma hana eftir
1 því, en láta hitt mæta afgangi, hvað Tímanum dett-
’ur í hug, að ríkisstjórain HAFI ÆTLAÐ að gera,
| «n af einhverjum ástæðum ekki gert.
Aflafrétfir
AFLAFRÉTTIR blaða og útvarps eru oft ivill-
, andi, þegar aðeins er sagt frá hæstu skilpunum og
aflahlut sjómanna á þeim, sagði Emil Jónsson,
; sjávarútvegsmálaráðherra, í ræðu sinni á sjó-
anannadaginn. Hann sagði, að slíkar fréttir gætu
gefið almenningi alranga hugmynd um laun sjó-
mannastéttarinnar í held og afkomu útgerðar-
innar.
Emil minntist á, að mannaskortur hefði verið
ó nokkrum hluta fiskiflotans, aðallega togurum.
Mætti ekki koma fyrir, að skip lægju bundin í
höfn vegna manneklu, af því að svo margir stund-
uðu vinnu í landi, ýmist óarðbær störf eða önnur,
séin bíða mættu að skaðlausu. Enn sem fyrr mætti
þjóðfélagið búast við mesta búsílaginu frá sjávar-
útVegnum.
2 11- júní 1964 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ
)>egar |tér haíið eiuu sinni þvegið. mefl PtRLU komiö þér a) raun nra, hve þvotturinn getur oröiö þvítur og hreinn. PERLA hefur séistakan eiginleika. sem gerir þvottinn mjallhvitan og
gelur honum nyjan. slýnandi blae sem hvergi á sinn hka. PtBlA er mjög notadrjúg. PERLAfer sérstaklega fel meö þvottinn _og PERLA lEttir.yínr stctlin. Kaupib PERLU í og gleymiö ekkil
að meö PERLU faíö þér hvitari. þvott, með minna erfiöi.
W"1T|T
B-L
r:
W
u
B
M.
T
ÍL
T
Fegurð, öryggi, hugaró!
Matreiðslan er auðveld
og bragðið ljúfíengt
R0YAL
M œ I i ð */2 líter aí kafdrí
mjóflc og hellið 1 skát.
Blandið mnihaldi pakk-
ans saman við og þeyt- /
tð 1 etna mínútu — /
Bragðte.gundir: — Æa
Súkkulaði mfc
Karamellu
Vaniílu &
farðarberia
HVAÐ ER ÞAÐ í raun og veru j
sem við keppuni fyrst og freinst
að? Ég held, að fles ir muni fall-
ast á þá skoðun, að það sé fegurð,
öryggi, hugarró. Hitt er allt ann-
að mál, að í dagsins önn gleymum
við miðum og förum af leið. Þess
vegna lendum við svo oft I straum
kastinu, báturinn snýst, skrúfast
niður og við förums'. Þetta er ekki
með vilja gert, eu biinda sem mis-
sýningar okkar sjálfra, valda
mestu.
LISTAVERKIN EIGA að geta
opnað okkur fegurð raunveruleik-
ans og gefið okkur drauma. Sam-
búðin við listina er hverjum og
einum lífsnauðsyn. Sá, sem. ekki
nýtur fegurðar verður andlega
snauður maður, setur hann niður
fyrir það takmark, sem skipar
manninn. ofar dýrum. Fögur sál er
ávallt ung, Sá, sem heldur césku
sinni, þó að hárin gráni, er og
verður hamingjusamur maður. Um
leið eignast liann öryggi — og.
llar.n á hugarró.
ÉG HEF MARGSAGT ÞAÐ, að
það er ekki óeðiilegt, þó að fyrir
okkur hafi farið eins og öllum öðr-
um þjóðum við sömu aðstæður, að
snögg breyting frá armóði í alls-
nægtir hafi blindað «kkur svo
mjög, að við kunnum ekki að njóta
Dauðadrukkinn maður segist vera
að skemmta sér. Eignin, stundum
léttfengin, verður til þess að skapa
hungur eftir tímadeyfara. Þarna
liggur skýringin á vaxandi drykkju
skap ungra og aldraðra, fullum
veitingahúsum, bifreiðaæði og
drykkjuskap.
EN ÞETTA GERIR mennina
vonda. Forsætisráðherra Svta,
jafnaðarmaðurinn Tage Erlander,
sagði í sjónvarpsviðtali á síðast-
liðnu hausti og stundi við: „Og
við, sem héldum að fólkið yrði
því göfugra, sem því li'ði betur
efnahagslega". Hann hafði orðið
fyrir vonbrigðum. Kapphlaupið
hafði blindað fólkið að hans dómi,
og maður verður að fallast á þá
skoðun.
TÓMAS GUÐMUNDSSON sagði
einu sinni við mig: „Göfugasta
fólkið, sem ég hef kynnzt, voru fá
tækir eyrarvinnumeun á árunum
1920—1-930‘S — Þessir menn áttu
hugsjónir og vildu fórua starfi og
eignum fyrir þær. En nú er eins
og æ fleiri fermetrar og bílar hafi
fyllt það rúm, sem hugsjónamenn-
irnir áttu áður í hugum fólks. —
Það eru hin dýru lífsgæði, sem
heilla manninn.
ÞVÍ FYLGIR EKKI fegurðar-
unaður, ekki öryggi og sízt af öllu
hugarró. Og það kemur fram i vax
andi taugaþenslu og aukiuni
kransæðastíflu. Þannig gengur
maðurinn óafvitandi, liggur mér
við að segja, undir svipuhögg
sjálfsblekkingarinnar. Listin gefur
okkur allt þetta, sambúðin við list-
irnar í bókum, hljómlistarsal, |
sýningarsal og leikhúsi, veitir okk-
ur fegurð, öryggi og hugarró. Þá
skilst manni, að kauphlaupið er
einskisnýtt, að fermetrarnir eru
svikamylla, að áfengisskemmtan-
irnar eru helber biekking.
Hannes á horninu.