Alþýðublaðið - 11.06.1964, Síða 6

Hvernig stendur á ósköpunum?
Brezkur sálfræðingur hefur
um nokkurt skeið gert sér það
til dundurs að finna ástæðuna
ti' hinna miklu vinsælda bítl-
anna. landa sinna. Ekki er að
ela að n ðurstöður hans munu
vekja mikla mótmælaöldu á-
hnngendanna.
Hann segir, að aðdráttarafl
þ 'irri bygg’st ekki hið minnsta
á karlmennsku eða neins kon-
a,- hörku. Það sé\í rauninni
kynlaust með öllu.
Þes'ir fjórir piltar vekja
samt, sem vel er kunnugt,
mikla hrifningu, þótt á öðru
s' :ði sé, en venjuiegt er meðal
d "gurlagas jarna. Sálfræðing-
u/inn, sem heit’r Frederick
Casson, segir, að þeir höfði til
móðurtilfinninga stúlkna, þótt
þær séu ungar að árum.
En hvernig stendur á því, að
þessi hópur „kynlausra", hljóða
belgja hefur náð s íkri feikna
hóptilbeiðslu, sem raun ber
vitni
í grein í tímari.inu „Fam-
ily Doctor“ leitast dr. Casson
við að svara þeirri spurningu
og honum liggur sannarlega
ekki illt orð til drengjanna.
Hluti svarsins hggur í fjör’egri
og viðfelldinni framkomu
þeirra. Einnig í því, að þeir
virðast ungir og óspilltir. Hár
þerra og klæði er hvort
tveggja hreint og snyrtilegt.
Dr. Casson virðast bítlarnir
mjög geðfelldir ungir menn,
einmitt sú tegund ungmenna;
sem stúlka getur farið með út.
Barnahjónabönd
ágerast
Skýrsla um giftingavenjur
Bandarikjamanna, sem gefin var
út fyrir nokkru, bendir til þess,
að í sumu tilliti, séu þær líkari
því, sem þekkist meðal Asíubúa,
heldnr en Evrópubúa. Algengasti
giftingaraldur kvenna, sem engr-
ar framhaidsmenntunar hafa not-
ið, er'inil i 14 - 16 ára og 18 ár
hjá þeim, sem hafa lokið gagn-
fræíaprófi (high school).
Þf u ráð h’afa komið frá skrif-
stofu þe;rri, sem sér um þessi
mál, að bezta leið sem foreldrar
geti farið til þess að hindra þessar
giftingar unglinga, sem eru farn
ar n mna helzt á barnahjónabönd
Þq'i- ^em voru landlæg meðal Hind
ún ' Tnd andi fyrir eina tíð, en eru
rú '>g að leggjast af, sé að
sr”J fætur sínar í háskóla.
í skýrslunni kom einnig fram,
að fjórðungur allra háskólastúd-
enta gengur í hjónaband áður en
námi er lokið, margir þeirra hafa
börn sín með sér þegar þeir ganga
upp til lokaprófs. Samt sem áður
er meðalgiftingaraldur stú'kna við
háskólanám (college) 22 ár.
Skoðanakannanir hafa leitt í
ljós, að ef stúlka er ekki komin í
hjónaband fyrir þennan aldur (22
ár) finnst henni hún þar með vera
úr leik og dæmd il piprunar. Með
ala'dur Bandarikjamanna þegar
þeir ganga í hjónaband er 21 ár
meðal karlmanna, en 18 ár með-
al kvenna. Áætlað er, að á þessu
ári v.erði framkvæmdar um það
bil 1,800,000 hjónavígslur þar í
landi.
SJALDAN
UM KYNBOMBUR
g Frá stríðslokum hafa 8,5
p milljón hjón verið gefin saman
g í Ves ur-Þýzkalandi. Af þeim
§§ hafa 600 þúsund kynnzt með
( aðstoð hjónabandsmiðlara.
p Makam ðlunarskrifstofurnar
B eru um 260 talsins í V-Þýzka-
H landi, þar af eru um'10 umsvifa
É mikil fyrirtæki, sem hafa und
§j irdeild’r víðs vegar úti um heim
jj og þau sjá um bróðurpartinn
Iaf m;ðluninni. Flestar eru þess
ar stofnanir eins manns fyrir-
Ilæki, þó öllu heldur einnar
konu, vegna þess að í flestum
| ti'vikum eru það konur, sem
B reka þær.
■ Makamiðlun er alls ekki nýtt
jj§' fyr'rbæri. þótt hún sé með
i talsvert öðrum hætti nú á ‘ím-
g§ um en áður var. Artur Flidt-
H ner, formaður samtaka vestur-
flf þýzkra makamiðlunarskrif-
H stofa segir að slíkar stofnan-
1 ir séu bráðnauðsynleg fyrir-
í tæki í nútímaþjóðfélögum.
1 Athvglisvert atriði þykir hon
H um vera að meiri t’lhneigingar
g gætir hiá ungu fólki ti’ að fá
§§ aðstoð bessara skrifstofa við
M maka'eit sína. Honum virði^t
j| unga kvnslóðin eiga verra með
§j 'að komas í samband v;ð aðila
j af gaenstæða kyninu heldur en
H foreldrar hennar og afar og
g ömmur. Samkvæmi og skóla-
jg dansleikir gegna miklu minna
g hlutverH við að mvnda sam-
jj band mi'li fó’ks heldur en áð-
H ur var. segir hann.
p Það er mikill misskilningur,
§j að fjö’di karla og kvenna, sem
jj leita til okkar, stjórnist fyrst
B og fremst af fjárhagssjónarmið
H um.
ur fyrir sínu bæði í eldhu
og eins við gestamóttöku. Ekki
getur heitið, að pöntun á kyn
bombu berist.
Hjá flestum miðlunars ofun-
um er hlutfallið milli kvenna
og karla, sem leita til þeirra
þannig, að 60% eru konur og
40% karlar.
Mikil eftirspurn er eftir þýzk
um stúlkum erlendis, einkum í
Bandaríkjunum, Kanada og
Ástralíu. En einnig hafa komið
pantanir frá vel stæðum aus -
urlenzkum kaupsýslumönnum.
Þýzkar stúlkur eru þó alls ekki
ýkja ginkeyptar fyrir gylliboð-
um utan’ands frá, segir Fl’dtn
er. Það eru aðeins óstaðfactar
stúlkur og lítt lijónabands-
hæfar, sem láta drauma um
einhverja Þúsund og einnar
nætur tilveru blekkja sig.
Fjöldi þýzkra stúlkna, sem
‘luttust úr landi eftir, að þeim
p Meirihluti viðskiptavina und
|| anfar’nna ára hefur verið úr
• jj kaunsvslus étt. Af kvenfólki
íl f'estar i kringum tuttugu og
H tveggia ára, en karlmenn eru
B flestir um þrítugt.
H Nút’ma-túlkur kjósa traust-
H an, vinnusaman og heimakær-
Ian félaga. Hugmyndir þeirra
= eru sennilega öllu raunveru-
J legri en áður var.
jj Á fvrstu árunum eftir stríð,
g var mest eftirspurn eftir móður
S legum konum, menn vildu
g helzt þá tegund kvenna, sem
1 myndi dekra við þá. Þessi við-
Í horf hafa breyzt mjög, nú
g kjósa menn freniur góðan fé-
Í laga, uDp.ýsta konu, sem stend
ekki
makamarkaffnum.
viil k’?nnast einhverjir viff bomb
una. Þetta er Nadja Grev, sem
lék stórt hlutverk í „Ilinu ljúfa
lífl“ Fcllinis. Myndin er tekin
á baffströnd hjá Feneyjum.
nafði ver.ð ráðs afað í hjóna-' jf
band af miðlunarstofu, náði há ||
marki rétt eftir stríðið. Það var H
þá, sem kom í ljós, að menn ut §j
an hersins reyndust vera eftir- 1
sóttusiu karlmennirnir. > !
„Ég er að eita mér að raun-. g
verulegum manni“, virðist vera g
einkunnarorð þeirra kvenna,
sem leita til makamiðlara, segir 1
Flidtner. Og stúlkurnar láta 1
sig það engu skipta hvort H
mannsefnið gengur með gler- ||
augu eða ekki.
Vestur-þýzkar makamiðlun- 1
arskrifstofur ráðstafa árlega 66 B
þúsund viðskiptavinum. Þrátt B
fyrir þessa háu tölu, hafa aldrei 1
borizt kvartanir undan vanmaíi H
eða misreikningi frá viðskipta (
vinum. Þetta bendir ti þe~s að 1
fólk sem velur sér maka með i
hjálp þessara stofnana hrapi 1
ekki að neinu, en sé varkárt og g
geri sér vel ljóst hvað það vill. |
m
& II. júní 1964 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ