Vísir - 15.03.1967, Qupperneq 9
V í SIR . Miðvikudagur 15. marz 1967.
*
Suðurland — hvar frjósemin
liggur í moldinni og sveitir eru
blómlegastar á landi hér —
okkar veðra-paradís er allt í
einu á kafi í snjó og gaddfrosn-
um svellum. Þar ríkir sannkall-
að Norðurlandsveður.
Hann tók aö snjóa syöra
fyrir helgina, kyngdi niöur fönn
til fjalla og svo hvessti hann af
norðan og skafrenningurinn lét
ekki staðar numið fyrr en við
húsin á Eyrarbakka og Stokks-
eyri. Norðangarrinn feykti hon-
um ofan frá Ingólfsfjalli niður
mýrarnar, þar sem ekkert varð
fyrir honum fyrr en Eyrar-
bakki og Stokkseyri. Þar þrengdi
hann sér inn í húsasund og
myndaði stóra skafla, en stærst
ir voru þeir samt á vegunum,
sem liggja gegnum húsaþyrping-
amar.
Svona er þá umhorfs á aðalgötunni. Skaflana ber við húsþök. Y zt til hægri sér á kirkjugarðshliðið, sem af óskiljanlegum ástæð-
um stendur hálft upp úr snjónum.
ÓFÆRT í BÆINN
Engin ieið opin um Suðurland
Alit á kaf i snjó á Eyrarbakka
Fréttir herma að megnasta ófærð sé nú um Suð-
urland. Bílar sitja fastir í sköflum. Bændur klofa
kafsnjó í fjósið til þess að hreyta kýrnar en koma
þó varla mjólkinni frá sér, því að mjólkurbílar kom-
ast rétt við illan leik að bæjunum næst þjóðveg-
um, en uppsveitir eru lokaðar fyrir allri umferð.
Á Selfossi, höfuðstað Suðurlands, situr fólk hníp-
ið og bíður þess að hríðinni sloti. — Menn ösla snjó
inn út í kaupfélögin á staðnum til þess að kaupa sér
galla og moka mestu dyngjuna frá dyrunum heima
hjá sér, en hríðin fyllir jafnóðum í geilina.
Eyrarbakki og Stokkseyri eru bókstaflega á kafi
í snjó. Upp úr hvítum snjógarðinum, sem þar hefur
hlaðizt upp undanfarna daga standa víða húsþök-
in ein og efstu gluggar, sem fólk mænir út um 1
iðulausan skafrenninginn, sem allt virðist ætla að
kaffæra.
Blaðamaöur Vísis tók sér ferð
á hendur austur á Eyrarbakka
fyrir helgina og varð veöur-
tepptur þar eins og fleiri fram
á mánudag. Láta mun nærri aö
um 30 manns hafi beðið eftir
færi til þess að komast „suð-
ur“ og voru sumir órólegir að
vonum, víxillinn var að falla í
bankanum, það átti eftir að
endurnýja í happdrættinu o. s.
frv.
Nokkrir bilar sluppu við illan
leik upp að Selfossi seint á
laugardag, aðrir sátu fastir i
sköflunum. Um nóttina gekk
hann á með ofansnjó og skaf-
renningi. Ástandig var sýnu
verra þegar fólkiö vaknaði á
sunnudaginn og enginn leið að
koma farartækjum um göturnar.
Leiöin upp að Selfossi hafði þá
gjörsamlega teppzt og frúrnar
á Bakkanum urðu að spara
mjólkina sem var uppseld í
Kaupfélaginu. Blautir lepparnir
af krökkunum hlóðust upp á
ofna, en það er ekki á hverjum
degi að hægt er að renna sér
svo til ofan af þakskegginu
heima hjá sér.
Þeir fullorðnu kváðu þetta nú
hreint ekki mikið. „Þetta er
ekkert á móts við þaö sem var
í gamla daga“. — Þeir þurftu
raunar ekki að rekja endur-
minningar sínar langt aftur í
tímann til þess aö muna annað
eins. Bakkinn var á kafi í snjó
í fyrra, eins og menn muna,
jafnvel enn meira á kafi en nú.
Allt er það fyrir bannsetta
noröanáttina. Það er ekki að
spyrja að henni.
Á sunnudagskvöldið stóð til
að halda gamalmennaskemmtun
í samkomuhúsinu Fjölni á Eyr-
arbakka. Þaö var búið að fresta
henni tvisvar sinnum og nú var
annað hvort að „drífa í þessu“
eða láta það bara eiga sig,
enda myndu kökumar, sem búið
var að baka fyrir skemmtunina,
eyðileggjast. — Hreþpshefndin
fékk ýtu til þess að ryðja aðal-
götuna fyrir skemmtunina, sem
var raunar ekkert áhlaupaverk.
Tók það allan seinnipart
sunnudagsins, en gamla fólkið
fékk sína skemmtun. Það var
ekki fyrr komið heim til sín, en
Framh. á bls. 10
Þetta er ekki austur í Rússiá, því loðhúfulandi, h eldur austur á Eyrarbakka nú um helgina. Þar
seldist upp það sem ti! var af Ioðhúfum í Kaupfélaginu Höfn. Þessa mynd tók blaðamaður Vfsis af
veðurtepptum kaupmanni úr Bænum á miðju stræti þar á Balckanum.
Ungur Selfyssingur var að bauka f skafli á þjóðveginum í gegnum
kauptúnlð. Þar um slóðir er nú víða slfka skafla aö finna.