Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1921, Síða 126

2Ó
Skúli lijeraðslæknir Thorarensen
tekið, hve Skúli hefði verið sorgbitinn þegar hann misti fóst-
urson sinn og frænda (ef jeg man rjett), sem mig minnir að
bæri nafn hans.1)
Theodór Ólafsson, sem áður er nefndur, sagði mjer líka,
sem dæmi upp á tilfinningarsemi Skúla, það sem hjer segir :
það var á árunum laust fyrir 1870, að Theodór, ásamt fleir-
um, kom að Móeiðarhvoli. Sóttu þeir þá svo illa að Skúla,
að hann var nýkominn sunnan úr Landeyjum frá konu, er
lá í barnsnauð og dó í höndunum á honum. Þegar þeir
komu, var hann að rita umsóknarbijefið að losast við em-
bættið, og sagði þeim að hann fyndi það að hann væri orð-
inn ónýtur læknir, og hafði þá grátið eins og barn. Theódór
sagði að sjer hefði þá runnið mjög til rifja angurlyndi Skúla,
því það var óvanalegt.
Enginn mun hafa í alvöru brugðið Skúla um hugleysi,
enda mundi hann ekki hafa tekið það með þökkum, hvort
sem hefði verið í gamni eða alvöru. Hann var eitt sinn í
Hraungerði hjá sjera Sigurði Thorarensen mági sínum og
frænda, og var þá norðanbylur og ætlaði Skúli að bíða
betra veðurs; en glettur hölðu átt sjer stað milli sjera Sig-
urðar og mága hans, eins og heyra má á kviðlingum. sem
Bjarni amtmaður kvað til sjera Sigurðar, og voru alþektir á
Suðurlandi á þeirri tíð. Þeir mintust eitthvað á veðrið Skúli
og sjera Sigurður, sem segir þá í gamni. að það sje raunar
fært veður fyrir duglega menn. f’á þurfti ekki meira, nema
Skúli dreif sig á stað. hvernig sem sjera Sigurður bað hann
að gjöra það ekki. Þegar Skúli kvaddi sjera Sigurð, óskaði
hann klerki, að hann fengi það í fangið sem hann sjálfur
fengi í r.......og fór svo. Nú verður að skýra frá því, að
sjera Sigurður var einn af þeim prestum á þeirri tíð, sem
hjálpaði oft sjúklingum og einkum var hann laginn að hjálpa
konum við barnsfæðingar. Nokkru eftir að Skúli er farinn,
kemur maður alla leið ofan úr Laugardal, og biður sjera Sig-
urð að koma upp að Laugardalshólum að hjálpa konu í
barnsneyð. Sjera Sigurður afsegir það í alla staði að fara
út í þetta veður og sækja í móti því, en maðurinn treysti
klárum sínum og hætti ekki fyrri, en hann hefur klerk á
stað, og gekk ferðin slysalaust. En það hafði sjera Sigurður
sagt, að mikið sæi hann eftir að hafa svarað þessu gaman-
yrði við Skúla og vita hvað hann hældist um, þegar hann
frjetti um ferð sína.
Skúli læknir var, eins og áður er áminnst, duglegasti
læknir og besti búhöldur, en ekki heyrði jeg orð á því haft,