Þjóðviljinn - 07.06.1957, Blaðsíða 10

i.0) — ÞJÓÐVILJINN ~ Föstudafíur 7. júuí 1957
Rœða Björns Jónssonar
. Framhald af 7. síðu.
þess að unnt verði að koma
í gang fiskiðjuverum, hrað-
frystihúsum og fiskvinnslu-
s’töðvum öðrum, sem ýms bæj-
ar og sveitarfélög og einstakt-
ingar hafa verið að reyna að
koma upp af litlum efnum og
við algerlega ófullnægjandi að-
stoð hins opinbera. Þessar
tiltölulega stóru fjárveitingar
til þessara mála. ásamt og
samhliða annarri fyrirgreiðslu
ríkisvaldsins mun vafalaust sjá
verulegan stað þegar á þessu
ári í meiri atvjnnu og betri af-
komu fólks í mörgum útgerð-
arbæjum landsins.
* Hafnarframkvæmd-
ir auknar. Fiskveiða-
sjóður efldur
Við hlið aukinnar útgerðar
og byggingu fiskvinnslustöðva
eru hafnarmálin mál málanna
fyrir velflesta útgerðarbæi
landsins og víða er ástandið í
þeim málum þannig að stór-
felldar úrbætur í þeim efnum
eru algert skilyrði fyrir eðli-
legri atvinnuþróun. f þessum
efnum eru geysileg verkefni,
sem kosta mikla fjármuni ó-
leyst, m. a. vegna þess hve
fjárveitingar á liðnum árum
hafa verið við nögl skomar.
Fjárveitingar til hafnarmála
hafa á fjárlögum þessa árs
verið auknar um milljónir
króna frá því sem áður var,
en auk þess hefur ríkisstjómin
lýst því yfir að leitað verði af
hennar hendi eftir erlendum
lánum til hafnarframkvæmda
og þær auknar stórlega þegar
á þessu ári.
Þá hefur Fiskveiðasjóður
mjög verið efldur. Með sér-
stakri löggjöf er honum nú
tryggð tekjuaukning sem nem-
Ur um 4% milljón kr. og auk
þess hefur 10 millj. kr. Iáni
sem sjóðurinn fékk af greiðslu-
afgangi ársins 1954 verið
breytt í óafturkræft framlag,’
sem að sjálfsögðu eykur eigið
fé hans og rýmkar stai'fsmögu-
leika hans í þágu uppbygging-
ar útvegsins.
■* Loforðin um stór- |
framkvæmdir efnd -
Ég hef hér í stuttu máli rak-
ið fá atriði úr starfssögu þessa
þings, sem varða miklu at-
vinnuuppbyggingu þá, sem
okkur er nú meiri nauðsyn að
framkvæma en nokkuð annað
sem snertir efnahagsmál þjóð-
arinnar. Stærsta framkvæmdin
sem ríkisstjórnin er að hr’inda
af stað og um leið mestu at-
vinnuframkvæmd sem íslenzka
þjóðin hefur nokkru sinni ráð-
izt í, Sogsvirkjunin nýja, er
þó ótalin svo og fjöldi annarra
framkvæmda, sem þing og
stjórn hafa ákveðið að styðja
beint og óbeint og sem margar
hverjar hafa úrslitaþýðingu í
atvinnulífi einstakra byggðar-
laga. Eg ætla þó að þau dæmi,
sem ég hef nefnt séu næg sönn-
un þess að alger straumhvörf
hafa orðið í afstöðu Alþingis
og ríkisstjórnar í atvinnumál-
unum frá því sem áður var
meðan flokkur Reykjavíkur-
auðmanna hafði töglin og
hagldirnar í þeim málum og
að fyllilega hafa verið efnd
fyrirheit stjórnarsáttmálans
hvað þetta snertir, og fá svika-
brigzl stjórnarandstöðunnar
þar engu um þokað.
* í áttina að varan-
legri lausn
Það er stundum talað um
„varanlega lausn efnahagsmál-
anna“ og stjórnarandstaðan
hefur það uppi sem eitt helzta
árásarefni á rikisstjómina að
hún hafi ekki fundið þessa
einu „varanlegu lausn“ Vitan-
lega sjá allir og fulltrúar
stjórnarandstöðunnar ekkert
síður en aðrir, að hér er um
bamalegan orðaleik að ræða
ef skilja ber „varanlega lausn"
á þann veg að með henni sé
allur vandi leystur um tíma
og eilífð. Hitt er jafnvíst að
vandi efnahagsmálanna verður
ekki leystur svo að til nokk-
urrar frambúðar dugi nema
því fmmskilyrði sé fullnægt
að atvinnulífið sé eflt. allt
vtnnuafl fullnýtt ’til þarflegra
starfa og framleiðslan aukin
svo sem framast er unnt. Og
til þeirrar áttar hafa nú á
aðeins 10 mánaða starfstíma
núverandi ríkisstjórnar verið
stigin fyrstu skrefin, sem lofa
miklu ef sömu stefnu verður
framvegis fylgt og alþýða
landsins til sjávar og sveita
ber gæfu til að standa saman
um að veita þessari stefnu
brautargengí og atfylgi.
* Baráttan við
íhaldsarfinn
Nú um langt skeið hefur
hemámssinnað íhald unnið
skipulega að því að gera þjóð-
ina efnahagslega ósjálfbjarga
af eigin atvinnu og framleiðslu,
með því að beina verulegum
hluta af vinnuafli landsmanna
að þjónsstörfum hjá erlendum
her, en vanrækja atvinnuveg-
ina. Það er þessi stefna öðru
fremur sem orðið hefur völd
að því efnahagslega öngþveiti
og gjaldþroti atvinnuveganna,
sem núverandi ríkisstjórn tók
við úr hendi íhaldsins á miðju
s.l. ári og sem krefur nú hvem
þegn þjóðfélagsins um gjöld
fyrir óstjóm þess. Engum get-
ur verið Ijósara en þeim, sem
ábyrgðina bera á þessari
stefnu og afleiðingum hennar
að að skuldadögúnum var
komið um síðustu áramót og
þó heldur fyrr og að óhjá-
kvæmilegt var að leggja nokkr-
ar byrðar á þjóðina. Samt hafa
þeir brjóstheilindi til að þykj-
ast komnir af fjöllum og
hvergi hafa komið nærri. Þeim er
líka vel ljóst að þær álögur
sem leggja varð á um síðustu
áramót til greiðslu á synda-
gjöldum stjómarstefnu þeirra
er nú jafnað á þjóðfélagsþegn-
ana af meira réttlæti en áður
hefur tíðkazt og með fullu
samráði við launastéttimar.
Og það er þetta sem þeim er
mestur þymir í augum. Þeir
vita að það samstarf sem tek-
izt hefur milli ríkisvaldsins og
alþýðusamtakanna sviptir þá
möguleikanum til að koma af-
leiðingum misgerða sinna öll-
um yfir á bök launastéttanna.
Þess vegna leggja þeir nú alla
áherzlu á að spilla sambúðinni
milli verkalýðshreyfingarinnar
og ríkisstjórnarinnar. En það
er borin von að það takizt svo
sem tilætlunin er. Tjl þess er
svikamyllan of augljós. Til
þess fer gervi verkalýðsvinátt-
unnar foringjum Sjálfstæðis-
flokksins of illa og til þess
hræða sgor þeirra frá fyrri
tímum of mikið.
* Þjóðin fylkir sér
um framfarastefn-
una
Það er vissulega engin til-
viljun að í öllum þeim miklu
umræðum sem farið hafa fram
utan þings og innan um stjóm-
málin frá myndum ríkisstjom-
ar þeirrar sem nú situr hefur
stjórnarandstaðan aldrei feng-
izt til að orða það hvaða úr-
ræði hún hefur upp á að bjóða
í efnahagsmálunum. Engar á-
skoranir hafa megnað að losa
um tungutak hennar um þetta
meginatriði. Og þess er heldur
varla þörf því enginn gengur
þess dulinn að hennar úrræði
yrðu stórfelld gengisfelling og
binding verkkaups sem hefði
i för með sér meiri lífskjara-
skerðingu og eignarán en sög-
ur fara af í okkar þjóðfélagi
og mundi leiða til nýrrar
stöðnunar í öllu atvinnulífi
landsmanna.
Gegn þessari stefnu hefur
mikill og áreiðanlega vaxandi
meirihluti þjóðarinnar samein-
azt að baki núverandi stjórn-
arsamstarfi, sem reynast mun
þvi traustara sem lengra líður
og árangurinn af viðreisnar-
starfi þess í efnahags- og at-
vinnumálum þjóðarinnar verður
meiri og augljósari staðreyndir
í daglegu lífi hinnar vinnandi
þjóðar.
Shuhþattur
Framhald af 6. síðu.
f) Eftir 10. — cxb5 11.
gxh5 hafði hvítur einnig j’fir-
burðastöðu, m.a. sökum sókn-
armöguleika á g-línunni.
g) 111 nauðsyn. Það er
sjaldan góðs viti er menn taka
að raða upp aftur í miðri
skák.
h) Eftir 16. — Bb7 17.
Rd5, Bxd5 18. exd5 fengi
hvitur opna þjóðbraut að
svarta kónginum.
i) Leikur, sem allir vildu
leikið hafa. Andersen hefur
nú fyrir innri sjónum ýmsar
mátstöður, þar á meðal þá
sem kemur upp í lok skákar-
innar.
í) Broddur leikfléttunnar.
Þegar g7 er ekki lengur vald-
að af drottningunni, er svart-
ur óverjandi mát. Þegar þrem-
ur mönnum hefur verið fórn-
að, eru rólegir peðsleikir sjald
gæfir sem gull í jörðu og
gleðja þvi augað á sama hátt
og hinn fágæti málmnr.
j) Eða 20. — f6 21. Rxg7f,
Kf7 22. Rxf6, Kxg7 23. Re8f,
Kh6 24. Df4f, mát. Það gildir
einu hverju leikið er, úr þvi
að Kieseritzky tók ekki þann
kostinn að gefast upp. Senni-
lega hefur hann enn ekki kom-
ið auga á hið snotra og hreina
mát, sem nú kemur fram,
Hreint mát nefnist það er
öllum mönnunum er fórnað,
nema þeim sem að lolcum ná
takmarkinu; stuðla að mátinu
í sameiningu. Þykja slik mát
flestra máta fegurst.
Heildarskipulag
Framhald af 12. síðu.
skilja tillögu sína á nokkum
hátt sem fjandskap við At-
vinnudeildina og starfsemi
hennar, heldur liti hann svo á
að bæjarfulltrúum bæri fyrst
og fremst skylda til að taka
tillit til þarfa bæjarbúa og
hagsmuna þeirra, en rikið ætti
ýmsar jarðir sem vafalitið
væru eins vel eða betur fallnar
til jurtakynbótastarfsemi held-
ur en Korpúlfsstaðaland.
Guðbjartur Ólafsson tók
mjög í sama streng og kvaðst
telja að meirihlutinn þyrfti að
endurskoða afstöðu sína í þessu
máli. Einar Thoroddsen kvaðst
greiða atkvæði með leigu lands-
ins á sömu forsendu og í bæj-
arráði, þeirri að leigutíminn
yrði ekki nema 7 ár, Guðmund-
ur H. Guðmundsson fullvissaði
bæjarfulltrúa um það, að allar
byggingaframkvæmdir At-
vinnudeildarinnar á Korpúlfs-
staðalandi yrðu tafarlaust
f jarlægðar að 7 árum liðnum.
Bæjarfulltrúar virðast ekki
hafa mikinn áhuga fyrir heild-
arskipulagningu bæjarlandsins,
því tillögu Guðmundar Vigfús-
sonar var vísað til bæjarráðs
(og svefnsins langa) naeð 8
atkv. thaldsins gegn 3 atkv.
en 3 sátu hjá.
STATSANSTALTEN FOR UVSFORSlKRINCi
■
greiðir í þessum og næsta mánuði
B
B
B
B
Bónus
B
B
f
a
fyrir fimm ára tímabilið 1951—1955
Greiðslur fara fram hjá aðalumboðsmanni
stofnunarinnar fyrir ísland
B
ð
B
B
Gúsaf A. Sveinssyni
hæstaréttarlögmanni, Þórshamri
við Templarasund
alla virka daga kl, 3—6 síðdegis, nema laugardaga.
s
f
m =
iMiBifinaaHiaHitiMiiiiiiaiaaiiMaHiiHiaMiiiiuKiiaMMaiiitaaKHanaaiiaigiintitiicaiaiiii 5
Gráar og svartar
MARKAÐURINN
HAFNARSTRÆTI 5.
Dregið rerður á þriðjudag —
Munið að endnrnýja fyrir hvitasunnu
Happdrœtti Háskóla Islands
^••MBiigiumimnaiiBDiiuiiii:
IBBBBBBBBBBBBBBa>B*BBBBBBBBBSBBBBBBBBBBBBBBBBBBBB8BBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBB*