Þjóðviljinn - 24.06.1970, Síða 2
2 SlÐA — í>JÖÐVIUTNN — Miðvikuda'gur 24. júní 1970.
Hvað þarf að greiða núna til að fá
útsvar dregið frá við álagningu 19711
Reykvíkingar hafa fyrir nokkru
fengið í hendur álagningarseöil
ársins 1970 með átögöuim skott-
um, útsvörum og öðrum gjöldiuim
þessia árs og þessa dagiana glyanja
í eyrum í útvarpi auglýsingar
frá Gjaldlheimtunni um inn-
heimtuað'geröi r vegna ógreiddrar
fyrirframgreiðsilu á gjöldumþessa
1 tiiefni atf þessu og vegna
þess, að Þjóðviljinn hetfur orðið
þess var, að ncklkiurs misskilnings
gætir hjá ýmsum varðandi
gireiðsiu þá er inna þartf atf hendi
nu um mitt árið tii þess að fá
útsvarið dregið frá við álagningu
gjailda næsta ár, þá sneri Þjóð-
viljinn sér til gjaldiheimtustjóra
og innti hann eftir regCum þeim
Dei/ur í Bún. samb. Austurl.
Miklar deilur urðu um
val fulltrúa Búnaðarsambands
Austurlands á Búnaðarþing á
aðalfundi sambandsins sem
haldinn var dagana 13.—14.
júrú á Hallormsstað. Lauk
fundi. án þess að málamiðlun
tækist og verður nú kosið
milli tveggja lista í aðildarfé-
Iögum Búnaðarsambandsins.
Sömu fulltrúar Austurlands
hafa.setið Búnaðarþing í 24
ár, þeir Þorsteinn Sigfússon á
■ Framhald á 3,;. sjíðu.
Að
lifa af engu
Fyrir nokkm birtist hér í
blaðinu frétt sem bar það
með sér að fasteignasalar
væru þeir þegnar hölfuðborg-
arinnar sem byggju. við, hygð
mest allsleysi. Voru tekjur
sumra þeirra ekki meiri en
svo að tölvumar sýndu núllið
eitt þegar spurt. vat,„„um
tekjuskatta og útsvör, en
aðrir tóku að sér að greiða fá-
ein þúsund króna af hinum
sameiginlegu byrgðum þegn-
anna. Meðal hinna snauðu fast-
eignasala var einn hinna merk-
ustu leiðtoga í Samtökum
frjálslyndra og vinstri manna,
Lárus Þ. Valdimarsson, en
af einhverri ástæðu brást
hann tokreiður við og skrif-
aði opið bréf í flokksblað
sitt, Morgunblaðið, þegar
greint var frá bágii afkomu
stéttarinnar Tíundaði hann
þar að fyrirtæki það sem
hann stjómaði hefði greitt
lögboðin aðstöðugjöld og
tryggingagjöld, en það breytir
engu um þá staðreynd að
forstjórinn sjálfur hafði ekki
hatft meiri árstekjur en svo,
að tekjuskattur hans er í
núlli en útsvarið 1.600 krón-
ur.
Hins vegar er áistæða til
að vara við þeirri fljótfæmis-
legu ályktun að fasteignasalar
hafi óhreint mél í framtals-
pokum sínum. Þeir stunda
eflaust atvinnu sina fyrst og
fremst af hugsjónaástæðum,
kaupa og selja hús O'g fbúðir
til þess eirus að þægjast ná-
ungum sínum og láta sér
yfirleitt nægja það endurgjald
sem fólgið er í hlýju hand-
taki og þakklátu brosi við-
skiptavinanna. Þetta eru þeir
samfoorgarar okkar sem tekið
hafa sér til fyrirmyndar fugla
himinsins og liljur vallarins.
Afrek af því tagi mega ekki
liggja í láginni á tímum hinn-
ar heiðnu lffsfoægindagrasðgi,
enda ekki ónýtt fyrir Reyk-
víidnga að vita að Jón Prím-
us er víðar að finna en undir
Jökli. Raunar hefði farið vel
á foví á bessum listahátíðar-
dögum að leita til þessara
lífssnillinga og biðja þá að
kynna á sviði fyrir þakklát-
um gestum þá göfugu en
vandasömu list að lifa af
Myrkur
um miðjan dag
I verkföllum hefur það
löngum verið háttur Morgun-
blaðsins að glata ráði og
rænu. Kjarabarátta láglauna-
fóllis hefur þá verið1 g’erð’ að
samsæri, og hafa Rússar og
vondir kommúnistar venju-
lpga.t komiý við sögu ,pg ráðið
öllu að tjaldabaki. í átök-
unum að undanfömu hefur
hins vegar brugðið svo við
að Morgunblaðið hafur að
mestu sparað sér geðtruflun-
arskrif, hvernig sem á foeirri
siðbótf stendur. Hins vegar
hleypur mjög alvarlegur
afturkippur í Styrmi Gunn-
arsson í gær, og hann birtir
samsærisgrein í fornum stíl
undir hinni prúðmannlegu
fyrirsögn „Gamlir hundar“.
Þar er m.a. húinn til svo-
felldur reyfari:
„Það er deginum ljósara,
að Magnús Kjartansson hóf
hatramma baráttu til þess að
nota þjóðhátíðardaginn í þeim
tilgangi einum að spilla fyrir
samningum, og vægðarlaust
ætlaði hann að beita verk-
lýðsfélögunuim fyrir vagn
sinn. Sýnilegt er að roiikil á-
tök hafa átt sér stað að
tjaldabaki í herbúðum komm-
únista, sem endað hafa með
enn einum ósigri Þjóðviljarit-
stjórans. Penninn getur verið
beitt vopn, en verður mörg-
um að falli sem misnbta
hann. Þegar svo foikið var í
flest skjól lögöust þeir á eitt
Magnús Kjarbansson og Lúð-
vík Jósefsson og skunduðu
niður f Alþingishús til þess
að hindra samminga, þegar
sýnt var, að sættir voru að
takast með deiluaðilum. Þetta
er föst venja þeirra félaga,
þegar eins stendur á. Gömil-
um hundum verður ekki
kennt að sitja"
Bkki er ætlun mín að gera
athugasemdir við þennan
frumstæða tilbúning. Hins
vegar er þessi ritsmíð ein'kar
fróðlegt sönnunargagn um
það hvemig ástatt er á rit-
st j óm a rskrifstofum Morgun-
blaðsins í sjálfri náttlleys-
unni. Þar drottnar greinilega
myrkur um miðjan dag.
er gilda um þetta atriði. Fara
upplýsingar hans hér á eftir
mönnuin til glögigivunar:
Til þess að fá útsvar þessa
árs dregið frá við álagningu
útsvars á næsta ári þurfa
menn hér í Reykjavík að hafa
greitt til Gjaldheimtunnar fyr-
ir 31. júlí í sumar upphæð
sem svarar 50% af öllum á-
lögðum gjöldum fyrra árs
(1969), samanber gjaldseðil
þann, er Gjaldheimtan sendi
út í fyrrasumar.
Gjalddaigar fyrirframigreiðsi-
unnar voru 1. febrúar, 1. marz,
1. apríl, 1. maí og 1. júní. Síð-
asti gjalddagi fyrirframgreiðsl-
unnar var því 1. júní si. og sagði
gjaldheimtustjóri, að þeir sem
enn ættu óiokið fy!rfram-
greiðsiunni eða hluta aif henni
mættu búast við innheimtuað-
gerðum af hálfu Gjaldiheimtunn-
ar næstunni, ef þeir ek'ki
gerðu sikíl m,jög bráðlega, þótt
það nægði til að fá útsvarið dreg-
ið frá við álagningu næsta ár að
hafa lokið fyrirfraimigreiðslunni
fyrir 31. júlí í sumar og aillri
greiðslu gjalda þessa árs fyrir
næstu áramiót.
1. ágúst er fyrsti gjalddagi eift-
irstöðva álagðra gjalda þess árs.
(þ.e. þegiar fyrirframigreiðslan
hetfur verið dregin frá álögðum
gjö'duim ársins 1970) og fyrir
þann tíma sendir Gjaldiheimtan
út gjaldheimtuseðil ársins 1970
þar sem tilgreint er hve rwikið
mienn eiga að greiiða á hverjum
gjalddaigia frá 1. ágúst til 1. des-
emfoer í ár svo og fyrirfram-
greiðsla á næsta ári, 1. fehrúar til
1. júní 1971.
Utam Reykjavíkur er hvergi
um að ræöa sameiginlega inn-
heirntu allra opinberra gjalda og
þar þurfa menn því ekki «ð
greiða nemia sem svarar 50%
atf álögðu útsvari síðasta árs þ.e.
fyrirframigredðsT.una, til þess að
halda réttinum til að fá útsvar-
ið dregið frá við álagnimgu
næsta árs. svo fremd auðvitað,
að þeir greiði allt útsvarið upp
fyrir næstu áramlót.
Karlakór Akur-
eyrari
á Austurlandi
Kariakór Akureyrar er um
þessar mundir í söngför á Aust-
urlandi, hélt fyrstu tónlleikana
í Bgilsbúð á Neskaupstað sl.
lauigardaigskvöld og mum þar að
auki syngja á Fáskrúðsfdrði,
Hornaíirðd og í örætfum.
Á söngskrá kórsins eru er-
lend og innlend verk, ednsön&v-
arar eru fjórir og undirleikari
Ragnheiður Ámadóttir. Söng-
stjóri kórsins er Guðmiundur
Jóhannesson bæjargjaidkeri.
„Djöíulleg, siðlaus
og óhæf" kvikmynd?
Eins og getið hefnr verið í
fréttum ákvað Laugarásbíó að
Ieggja sitt af mörkum til „Lista
hátíðar 1970“ með því að efna
til sýninga á tveim afbragðs-
myndum.
Fyrri myndiin, Falstaílf, var
fruimsýnd á lauigardagskvöld og
var síðan sýnd við ágæta að-
sókn í fjóra daga, en í kvöld
verður him miyndin tekin til sýn-
ingar, og er það „Hneykslið
í Millanó“, sern gerð er undir
stjórn snilldngsdns Piers Paolos
Pasolinis, sem er jafntframt höf-
undur skiáldsögu þeiirar, sem
myndim er byggð á.
Myndin fjallar í stuttu máli
um ungan mann, sem kemiur í
heiimsókn til otfur venjulegrar
fjölskyldu í Mílanó og gerbreyt-
ir með eigingimi sdnni öllu lifi
heimilisfólksdns, svo að eniginn
er samur að heimsóknimni lið-
inni.
Margvísleg verðlaun hatfa ver-
ið veitt í samibandi við myndina
— bæði henni sem silíkri, leik-
: ’.jóranum og einstökum leikur-
um. Þó hatfa mienn ekki verið
einróma í dómum sinum um
hana, þvi að þótt myndin fengi
svomefmd OCIC-verðlaun kaþ-
ólskra mamna í Feneyjum fyrir
þrem árum, brá svo við, að ein-
um sex dögum siðar lét kivik-
myndaeftiriit Páfaigarðs það boð
út ganga, að kaiþólskum mönnum
væri óhieimilt að sjá myndina,
endavasri hún „djöfulleig, siðlaus
og óhætf fyrir kaþólskt ílólk“.
Hún féklkst ekki helldur flutt úr
lamdi til sýninga fyrr en eftir
talsverð átök við yfirvöld
Thor Vilhjálimisson rithöfund-
ur mun ávarpa kvikmyndahús-
gesti í upphafi frumsýninigar í
kvöld, enda er hann manna
kunnuigastur ítalslkri kvikmynda-
list.
Myndir frá landsleik við Frakka í fyrradag
Hér liggur Þorbergur Atlason markvörður íslenzka liðsins í markteignum eítir að hafa varið
snilldarlega eins og hann gerði allan leikinn.
Guðui Kjartansson einn bezti maður íslenzka liðsins í leiknum gegn Frökkum sést hér í eia-
engu.
Austri.
vígi við franskan sóknarmann.