Þjóðviljinn - 24.06.1970, Side 10
10 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN — Miðvikudflgur 24. júní 1970.
H.-K. Rönblom:
Haustlauf
hyldýpi
ar ekki um mig og grunsemdir
mínar.
— Segið frá eins og yður sjálf-
um hentar.
— Frásögnin hefst, sagði Paul
— haustið 1942 við Blávík. Hún
hefst ;á . slysinu þegar herbíllinn
ók í sjóinn.
Hann fann . að auigu Robhmans
hvíldu á honum. Það var meira
líf í þeim en endranær. Hann
tók fram vasabók og lagði' hana
hjá sér áður en hann hélt áfram.
— Ég byrja á lýsingunni á
slysinu. Hér eru ajfrit af fram-
burrði vitnanna, Eiginlega er að-
eins eitt vitni sem lýsir sj'álfu
slysinu, og það er Báek.
Hann svipaðist um eftir ösku-
bakka en fann engan. Af loft-
inu í herbenginu að dæma hafðd
aldrei nokkur maður reykt þar
inni. Paul þorði ekki að verða
hinn fyrsti; hann andvarpaði og
hélt áfram.
— Og spurningin er bve milkið
er á vitnisburði Báoks að byggja.
Ég hef ekki fengið þá hugmynd
að Báck væri neitt sérstök
manngerð. Ég veit að hann hafði
áhuga á peningum og ég hef
grun um að hann hafd verið
fremur hugllaus.
— Álit yðar á bróður Báck
er nænri sanni, sagði Rothman
rólega.
— Framburður Báoks um það
sem hann sá þegar slysið varð
felst eiginlega í einni setningu:
— Ég ' sá engan mánri á vegin-
um. Af því sem ég sagði áðan
um skapgerð Báoks, dreg ég þá
ályktun að. hugsanlegt væri að
hann hefði þagað um eittihvað,
ef hann gæti sjálfur hagnazt
eitthvað á því, en hann hefði
tæplega þorað að ljúga beinlínis
við þann sem stjómaði rann-
sókninni. Með öðrum orðum:
Það sem hann sagði er trúlega
rétt í sjálfu sér, en það er ekki
víst að það sé allur sannleikur-
inn.
— En ef hann hefur ekki
séð mann á veginum, spurði
HARGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntungu 31. Simi 42240.
Hárgreiðsla. — Snyrtingar.
Snyrtivðrur.
Hárgreiðslu- og snyrtlstofa
Steinu og Dódó
Laugav. 18. III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
Perma
Hárgreiðsiu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SIMI 13-9-68
Vilhelmisson, — hvað hefur hann
þá séð?
— Hlut. Og þið vitið eins vel
og ég hvaða hluti maður sér
oftast á vegum. Ég gizka á að
hann hafi séð bíl.
— Ó, sagði Súsanna. Manstu
á sunnudaginn?
Pauil kinkaði kolli.
— Systir mín og ég fórum
á. silysstaðinn á sunnudaginn var.
Ég lagði bílnum beint fyrir
neðan minningartöfluna og við
stigum út til að líta á hana.
Vönuibíll kom akandi úr gagn-
stæðri átt, og hugsunarleysi mitt
hlýtur að hafa valdið honum
óþægindum, því að hann rak
höfuðið útum glugganna og
skammaði mig. Hann hefur ekid
verið á mjög braðri ferð, fyrst
hann gaf sér tíma til að gefa mér
, lexiu urn leið og hann ók hjá.
Hefði hann ekið með miklum
hraða eins og herbíllinn, og hefði
viðbragðsflýtir haras verið með
lakara móti af þreytu og svefn-
leysi og hefði verið rökkur en
efcki háibjartur dagur —
— Ég skiil, sagðd Vilhelmsson.
— Nokkru eftir slysið voru
tveir bn'lar staddir við slysstað-
inn. Annar hafðd komið að norð-
að og hinn að sunnan. Þriðji
■bfli' hdfði ekki getað komizt burt
óséður. Ef slysið hefur viljað til
á þann hátt sem ég lýsti áðan,
þá hlýtur annar af bílunum
tveimur að hafa átt sökina —
og vitaskuld sá sem var á
undan á staðinn. Það var bíll-
inn að sunnan.
Þannig hefur það að sjálfsögðu
gengið til, sagði Rothman með
uggvænlegt blik í eðluaugunum.
Hefði ég vitað það —
Hann þagnaði.
— Ég vissi vel, sagði Paul, —
að Bhlevik þingmaður hafði áður
heitið OIíssoti, en nú orðið er
ekki mikið veður gert út af
nafnaskiptum og þau gleymast
á fáeinum árum. Þess vegna var
enginn sem hafði orð á því við
mig að Elhlevik þingmaður væri
þessi Axel Olsson sem kom ak-
andi að sunnan í bíl að slys-
staðnum við Blávfk.
— Hann var erindreki flokks-
ins í sýslunni um þær mundir,
sagði Vilhelmsson. — Þegar slys-
ið vildi til, var hann á leið á
kosningafund.
— Já, það voiru kosningar það
haust, rétt eins og núna, sagði
Paul.
— Rétt er það, sagði Vilhelms-
son. — En hvað kemur það
þessu máli við? Þér ætlið þó
ekki að halda því frarn að
Ehlevik sé stálvírsmaðurinn?
— Jú
— Hver hélztu annars að það
væri? spurði Rothman kuldalega.
Bftir dálítið agndofa þögn gat
Paul haldið frásöigninni áfram.
— Ég geri ráð fyrir að þetta
hafi einmitt gengið swona til,
sagði hann. — Hefði þetta orðið
með öðrum hætti, væri eikki ó-
sennilegt að hemlaförin hefðu
leitt lögregluna í allan sannleika.
Ég geng sem sé út frá því að
Ehlevik hafi í huigsunarleysi lagt
bílnum í beygjunni, að herbíllinn
hafi verið á miklum hraða og
bílstjórinn ekki áttað sig í tíma,
vikið óf langt til hægri og ekið
í sjóinn.
— Drenigurinn minn var í
bílnum, sagði Rothman.
— Ég veit það. Einmitt þess
vegna bið ég yður að reyna að
setja yðuir i spor Ehleviks. Slys-
ið gerðiist áður en við nokkuð
varð ráðið. Á eftir gerði hann
það sem honum bar — þaut að
staðnum þar sem billinn hafðd
ekið út af, dBleygði sér í sjóinn
og bjartgaði Baok. Um það höf-
um við vitnisburð hins öku-
maonsdns. Hann sé þá standa
þarna á veginum báða tvo,
rennvota, og Báck auk þess
rimglaðan eftir áfallið. Ég held að
það sé varla hægt að lá Ehlevik
það að hann skyldi taka Báck
upp í bílinn, skilja hinn ekilinn
efitir á staðnum og aka sjálfur
á sjúkrahúsið. Hann gerði að
minnsta kosti sitt bezta til að
bjarga einu lífi, þótt það vægi
h'tið á móti þeim tólf sem höfðu
glatazt.
Pauil þagnaði andartak, en
enginn hafði neitt við mál hans
að athuiga, svo að hann hélt
áfram.
— Að verða valdur að slikum
ósköpum væri hverjum manni
þung byrðd. Fyrir Bhlevik var
þetta reiðarslag. Hann var metn-
aðargjam maður við uppbaf
framabrautar á stjórnmálasvið-
inu. Mér hefur skilizt að hann
haffi verið bæjarfulltrúi þrjú
kjörtímabil og það hefur því ver-
ið árið 1942 sem hann var kos-
inn.
Vilhelmsson kinkaði kolli.
— Hann hlýtur að halfa gert
sér ljóst að slysið myndi binda
enda á stjórnmálaferil hans.
Vangá sem olli dauða tólf manna
er óbærileg byrði fyrir verðandi
stjómmálamann. Jafnvel þótt
hann hefði verið sýknaður hefði
hann verið dæmdur úr leik. Og
ég veit reyndar ekki hvrirt hann
heifði verið sýknaður. Ég veit
ekkd nákvæmilega hvernig allt
var í pottinn búið.
— Hann var ekki kominn í
Góðtemplararegluna þá, sagði
Rothman og það leyndi sér ekki
hvað honum bjó í huga.
— Eigið þér við að hann hefði
ekki þolað blóðrannsókn? Ég var
ekki að hugsa um það sjálfur,
en það er ekki óhugsandi.
— Stjórnmálamaður verður að
gæta mannorðis síns, sagði Vil-
helmsson.
— En bvað sem því líður, þá
bráði af Báck á leiðinni til
bæjarins. Frá því hefiur hann
sjálfur sagt. Við getum gert ráð
fyrir að Bhlevik hafi spurt hann
urn hve mifcið hann hefði séð
áður en slysið varð. Ég get séð
þá fyrir mér þar sem þeir sétu
í hálfdimmum bílnum í óskap-
legu uppnámi og holdvota. Og
ég geri mér í hugarlund hvemig
Eihlevik hefur orðið við þagar
hann fékk að vita að Báck hefði
séð allt.
— Og hafði hann það? spurðd
Súsanna.
— Við vitum að hann hafði
séð eittlhvað, og í slíbu tilvikd er
eitthvað sama og allt.
— Ég geri ráð fyrir, sagði
Vilhelmsson, — að hann hafi
reynt að fá Báck til að þegja um
vitneskju sína. Það hefðu flestir
gert undir slí'kum kringumstæð-
um.
— Einmitt það? sagði Súsanna.
— Bhlevi'k gerði það að
minnsta kosti, skaiut Paul inn í.
— Bkki veit ég hvaða i'öksemd-
um hann hefur beitt, en mér
þyfcir ekki ólíklegt að samtalið
hafi fljótlega beinzt að peningum.
Og þeir vt>ru í tímahraki þama
á veginum. Og þessiu lauk alla
vega með því að Báek lofaði að
þegja og Bhlevik að borga.
— Dofaði hann því? spurði
Vilhelmsson undrandi.
— Ég vissi að Báck hafði eins
konar tangarhald á Bhlevik,
sagði Rothman, — en ég vissi
ekkd hvemig því var háttað.
— Og það voru þeir peningar
sem greiddir voru sem fjöl-
skyldubætur? spurði Súsanna.
— Já, einmitt. Bhlevik var
formaður í framfærslunefndinni
um þetta leyti. Báck áleit að
Hver býður betur?
Það er hjá okkur sem þið getið fengið
AXMINSTER teppi með aðeins 10%
útborgun.
AXMINSTER — annað ekki.
mimm
ANNAÐ EKKI
Grensásvegi 8 — sími 30676.
Laugavegi 45 B — sími 26280.
Húsrúðendur!
Geri við heita og kalda krana, WC og WC-kassa,
leka á ofnum og hitaveituleiðslum.
STILLI HITAVEITUKERFI.
HILMAR J. H. LÚTHERSSON
pípulagningameistari.
Sími 17041 — til kl. 22 e.K.
Minningurkort
• Slysavarnafélags
Islands.
• Barnaspítalasjóðs
Hxingsins.
• Skáiatúnsheimilisins.
• Fjórðungssjúkrahússins
Akureyrt
• Helgu Ivarsdóttur.
Vorsabæ. ,
• Sálarrannsóknaíélags
Islands.
• S.I.B.S.
• Styrktarfélags van-
gefinna.
• Mariu .lónsdóttur.
flugfreyjtL
• Sjúkrahússjóðs Iðnað-
armannafélagsins á
Selfossi.
• Krabbameinsfélags
Islands.
• Sigurðar Guðmunds-
sonar. skólameistara.
• Minningarsjóðs Árna
Jónssonar kaupmanns:
• Hallgrímskirkju.
• Borgarneskirkju.
• Minningarsjóðs- Steinars
Richards Eliassonar.
• Kapellusjóðs Jóns
Steingrimssonar.
Kirkjubæjarklaustri.
• Akraneskirkju.
• Selfosskirkju.
• Blindravinafélags
Islands.
Fást í MINNINGABÚÐINNl
Laugavegi 56 — Simi 26725.
!!!!!!!!!!! UiUHHIUIII! !HH!!,!!I!!!!!!!!,H!UIH!!HU!!Hn!U!!!!H !llli!lll!!illll!lll!i!!!ll! ;j|jj|J}|{!! !!!{tltl!ti|{l!(!|l|Iil|
npnulsn
HEFUR TEPPIN SEM
HENTA YÐUR
TEPPAHUSIÐ
*
SUÐURLANDS
BRAUT 10
*
SÍMI 83570
4