Þjóðviljinn - 13.05.1979, Blaðsíða 2

2 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 13. mal 1979

Neyslu-
punktar
poppara
• Ian Dury og hljómsveit
hans Blockheads eru tilbúnir
meB nýja plötu sem koma mun á
markað i Bretlandi um miöjan
mánuöinn. Platan ber þaö
ágæta nafn „Do it Yourself”.
Ian Dury var búinn aö lýsa þvi
yfir aö hann myndi ekki vera aö
flýta sér viö gerö nýrrar plötu.
Kemur þaö þvi nokkuö á óvart
aö svo skömmu eftir þessa yfir-
lýsingu skuli hann tilbúinn meö
nýja plötu.
• Hljómsveitin Fleetwood
Mac er nú aö leggja siöustu hönd
á tveggja platna albúm sem
kemur út i sumar. Siöasta plata
þeirra, Rumour, kom út fyrir
tveimur árum siöan. Eru þvi
ansi margir aödáendur þeirra
orönir langeygir eftir nýju efni
frá Fleetwood Mac.
• Electric Light Orchestra á
sér stóran hóp aödáenda hér-
lendis. Þeim til mikillar gleöi er
ELO aö klára nýja plötu, „Dis-
covery” sem væntanleg er inn-
an skamms.
• Peter Green, gitarleikar-
inn, sem var aðalsprauta hljóm-
sveitarinnar Fleetwood Mac á
siöasta áratug, hefur nú hljóö-
ritaö plötu fyrir tilstilli Micks
Fleetwood. Platan, sem ber
nafniö In the Skies, kom út i
fyrradag og er hún sú fyrsta
sem kemur frá þessum fyrrum
gltarsnillingi I sjö ár. Peter
Green kom mjög á óvart er
hann dró sig I hlé á sinum tlma.
Er taliö vist aö sálrænir kvillar
hafi orsakaö brotthvarf hans úr
skarkala poppheimsins.
• Nýjasta plata Davids
Bowie. „Lodger”, er væntanleg
á markaö i lok mai. Var platan
hljóörituö I Sviss og New York.
Honum til aöstoöar eru m.a.
Brian Eno, Carlos Alomar gitar,
George Murray bassi, Roger
Powell hljómborð og Dennis
Brown trommur. Litla platan
sem Bowie hefur nú þegar sent
á markaö hefur fengiö gott lof
gagnrýnenda.
• Iggy Pop, sem áöur fyrr var
meö Bowie, hefur stundum ver-
ið kallaöur afi pönksins. Hann
var einn þeirra sem lagöi
grunninn aö þvi sem pönkiö
byggir mikiö til á, og ruddi
þessu tónlistarformi braut til
vinsælda á nýjan leik.
Iggy hefur nú sent frá sér nýja
plötu sem heitir New Values.
Þrátt fyrir aö nokkrar fyrri
plötur hans hafi fengið nokkuö
slæma útreiö gagnrýnenda,
viröist þessi ætla aö lyfta nafni
Iggys Pop uppá þann stall sem
hann á sannarlega skiliö. Hafa
menn erlendis i þaö minnsta
lofaö NewValues mjög. Er þetta
jafnvel talin vera hans besta
plata.
• Bill Bruford fyrrverandi
trommari Yes, King Crimson og
U.K. hefur sent frá sér nýja
plötu meö sinni nýjustu hljóm-
sveit Bruford. Platan heitir
„One of a Kind” og gæti það
nafn talist nokkuö táknrænt
fyrir Bruford. Hann er gjarn á
aö stoppa ekki lengi viö i neinni
hljómsveit. Hann stofnaöi
hljómsveitina U.K. á sinum
tima en hætti strax eftir þeirra
fyrstu plötu. Meö Bruford I
hljómsveitinni eru Allan Hols-
wort gitarleikari sem var með
Bruford I U.K. og lék einnig á
sólóplötu hans sem út kom i
fyrra. Annar náinn kunningi
Brufords, bassaleikarinn Jeff
Berliner, er I sveitinni og svo
Dave Stewart. Þaö veröur gam-
an aö vita hvaö Bruford eirir
lengi I Bruford.
FINGRARÍM
Brottför kl. 8
Mannakorn
■ >msjón: Jónatan Garðarsson
Jakob Magnússon
Þriðja plata Manna-
korns, Brottför kl. 8, er
tvímælalaust þeirra
vandaðasta plata. Á
henni eru lög Magnúar
Eirikssonar utan eitt sem
er amerískt country-lag
eftir Jimmi Driftwood.
Magnús Eiríksson er einn
besti lagasmiður okkar,
en jafnframt þvi er hann
mjög slyngur gítarleik-
ari.
Þó aö þessi plata Mannakorns •
sé nokkuð þung miöað viö hinar
fyrri, venst hún mjög vel.
Þaö sem kom mér mest á
óvart viö þessa plötu var aö
heyra hve góöur bassaleikur
Jóns Kristins Cortes er.Hann er
poppbassaleikari af gamla
skólanum.Þétturog öruggur en
jafnframt meö dálitiö rifinn
hljóm. Samhljómunin hjá Jóni
og Birni trommara er eins góö
og frekast getur veriö. Er sam-
hljómun þeirra mjög i þeim
anda sem nýbylgjan hefur kall-
aö fram á nýjan leik I poppinu
undanfarin ár.
Gltarleikur Magnúsar hefur
liklega aldrei verið eins fjöl-
breyttur á nokkurri plötu. Hann
kann sifellt aö koma manni á
óvart eins og t.d. i laginu Gallar.
Þar bregöur fyrir skemmtilega
ruddalegum gitarhljómum.
„Ryþmaspiliö” I þessu lagi er
fremur hrátt og minnir nokkuö
á pönkiö. Gallar er athyglisvert
lag sem gerir mikiö fyrir plöt-
una.
Söngur Ellenar Kristjánsdótt-
ur nýtur sin mjög vel I lögum
Magnúsar. Upphaflega var
henni ekki ætlaö svo mikið rúm
á plötunni sem raun ber vitni, en
sem betur fer varð þróunin
henni i hag. 1 laginu
„Einhverstaöar einhvertlma
aftur” koma einkenni Ellenar
sem söngkonu mjög skýrt fram.
Mun Magnús. hafa samið þetta
lag sérlega fyrir hana og tekist
mjög vel upp.
Frá vinstri: Magnús Kjartansson, Pálmi Gunnarsson, Magnús
Eriksson höfuöpaur Mannakorns, Ellen Kristjánsdóttir, Baldur
Már Arngrimsson gitarleikari, Jón Kristinn Cortes bassaleikari og
Björn Björnsson trommari. Þessi hópur ferðast nú um landið undir
nafninu Mannakorn til að kynna nýju plötuna.
Magnús Eiriksson semur alla
texta plötunnar sjálfur. Eru
þeir flestir ágætir. Standa þeir I
þaö minnsta vel fyrir ofan þaö
meöallag sem háö hefur is-
lenskri textagerö mjög siöustu
ár. Til aö mynda mættu menn
vel draga lærdóm af textanum
viö eina erlenda lagiö á plöt-
unni, þ.e. Graöi rauöur. i þess-
um texta nær Magnús vel
aö koma til skila tilfinningu og
merkingu upphaflega textans i
ljóöi sem fellur vel aö laginu. Er
þaö ekki oft sem slikt tekst.
Meölimir Mannakorns eru
allir gamalgrónir popparar og
ýmsu vanir. Hafa þeir leik-
iö saman i áraraöir og þekkja
hver annan mjög vel. Það eru
ekki margar nýjungar I tónlist
þeirra, en þeir leika greinilega
gott popp.
~jg
Special
T reatment
Þótt tónlist sú sem
Jakob Magnússon og
félagar hans f lytja á plöt-
unni Special Treatment
hafi ekki mikið heyrst á
íslenskum hljómplötum á
hún sér hliðstaeður er-
lendis.
Allt frá þvi Herbie Hancock
hljómborösleikari sló i gegn
meö plötu sinni Headhunters
1973 hefur djass-rokk-fusion
tónlistarafbrigöinu vaxiö hratt
og örugglega fiskur um hrygg.
Þetta er bræöslutónlist sem æ
fleiri ungir djassleikarar hafa
sótt i, og eins hafa framsæknir
popparar einsog Jeff Beck, John
McLaughlin o.fl. fundiö margt
viö sitt hæfi I þessari tónlist.
1 sjálfu sér er nokkuð sérstakt
aö Jakob Magnússon skuli vera
að hasla sér völl meö þessari
tónlist I landi sem alið hefur af
sér ógrynninn öll af sér-
menntuöum jazzmúsiköntum
sem sækjast einmitt mest I
þessa tónlist. Þar ætti aö vera
mikiö meira en nægjanlegt
framboö þess háttar tónlistar-
manna. Enda eru þeir sem
Jakob hefur valiö i hljómsveit
sina gott dæmi um óþekkta en
stórgóða tónlistamenn á þessari
linu, sem viröast á hverju strái
þarna vestra aö sögn kunnugra.
Á hljómplötu sinni Special
Treatment nýtur Jakob aöstoð-
ar fjölmargra þekktra tónlistar-
manna eins og glöggt má heyra.
Lögin sem þeir Jakob og Steven
Andersen bassaleikari semja
saman eru alls ekki mjög frum-
leg djass-rokk-fusion lög. Þau
eru „týpisk” fyrir þessa tón-
listarstefnu og eiga sér ýmsa
kunningja annars staöar. Engu
aö siöur eru þau vel saman sett,
og sem fyrsta plata þessaar
hljómsveitar er hún mjög góö.
öll vinna er I hæsta gæöaflokki.
Útsetningar og stjórnun þeirra
Jakobs og Henrys Lewy eru
mjög fagmannlega af hendi
leystar eins og viö er aö búast.
Engu aö siður finnst mér per-
sónulega dálitiö höggviö á lif-
legheitin og gieöina sem skein
útúr fremur hrárri vinnslu
þeirra laga sem komu út fyrir
jólin á hvitu 4ra laga plötunni,
Jobbi Maggadon og dýrin I
sveitinni. Þaö er kannske óverö-
ugt aö bera þessar tvær plötur
saman. Sú hvita var aldrei
hugsuö til útgáfu, heldur sem
prufuupptaka fyrir ráöamenn
W.E.A.
Hljómurinn („sándiö”) á
þeirri plötu er þvi liflegri og ber
meiri keim af lifandi (live)
spilamennsku. Þaö hefur veriö
legiö meira yfir smáatriöunum
á Special Treatment og allir
vankantar snurfusaöir. Allir
hlutir hafa veriö vel og vand-
lega skoöaöir. Allt pottþétt. En
einmitt þar finnst mér hafa ver-
ið gert of mikiö. Hlutirnir eru aö
minum smekk of pottþéttir,
hljómurinn er mjög góöur, en
jafnframt liflaus. Trommu- og
bassaleikur er of þurr og matt-
ur. Ef miðað er við hvltu plöt-
una geta trommu- og bassa-
leikarinnskilaö mjög liflegum og
hressandi leik sem ekki kemur
fram á Special Treatment. Eins
finnst mér pianóleikur Jakobs
ekki njóta sin nógu vel. Það er
jafnvel aöeins of mikiö fyllt upp
með hljómborös- „effectum”,
synthziser o.fl. sliku sem gerir
lögin of massiv. Jakob er oröinn
óhemju góður tónlistarmaður,
en þvi miður ber ekki jafn mikið
á honum á þessari plötu og ég
haföi vænst.
Þrátt fyrir að ég sakni fersk-
leikans, sem ég tel Jakob og
félaga búa yfir I rikara mæli, er
þessi plata örugglega ein sú
besta er islenskur listamaður
hefur staöiö aö.
Jakob hefur náö lengra en
nokkur kollegi hans hér heima
og á hann vel skilið aö ná enn
lengra i hinum stóra heimi tón-
listarinnar. Þaö veröur gaman
aö fylgjast meö honum I fram-
tiöinni.
—jg
Jakob Magnússon.