Dagblaðið - 19.04.1980, Blaðsíða 3

DAGBLAÐIÐ. LAUGARDAGUR 19. APRÍL 1980.
tsafjörður. DB-mynd Ómar Vald.
ÍSAFJÖRDUR:
Ófremdarastand
í gatnamálum
Ísfirðingur hringdi:
Mig langar til að vekja athygli á
ófremdarástandi því sem ríkir í
gatnamálum hér á ísafirði. Nú er svo
komið, að ekki ein einasta gata er
Raddir
lesenda
almennilega fær hér á Isafirði.
Oliumölin virðist öll vera ónýt
eftir að grafið var fyrir hitaveitu hér
síðastliðið haust. Göturnar hér eru
hreinlega ekki bilum bjóðandi, þær
eru fyrir hesta.
Margar bifreiðar hér á ísafirði
hafa þegar farið illa á þessu. Þó
keyrði fyrst um þverbak um páskana
þegar vegurinn upp að skíðaskála var
nánast ófær og Eyrarhlíðin, þ.e.
hraðbrautin milli Hnifsdals og ísa-
fjarðar er orðin stórhættuleg, holótt
frá byrjun til enda. Bæjaryfirvöld
virðast alveg sofandi gagnvart þessu
ástandi, sem fyrr eða siðar gæti leitl
til slórslyss.
Sölu-
skatts-
hækkun
6,82%
Gisli Jónsson prófessor hringdi:
Það er eins og hver önnur
blekking að bera það á borð fyrir
fólk, að söluskattur hafi hækkað um
1,5 prósent.
Söluskatturinn hefur hækkað um
' 1,5 prósentustig. Þau hafa lagzt ofan
á þau 22 prósentustig, sem fyrir voru.
Alls nemur þvi hækkunin 6,82
prósentum. Stjórnmálamennirnir, að
Gunnari Thoroddsen undanteknum,
gera þó i því að telja fólki trú um hið
fyrrtalda.”
Verzlunin Andrea:
Góð
þjónusta
Gunnvör Gunnarsdóttir, Skaftahlíö
29 hringdi:
Siðastliðinn laugardag fór ég í
Snyrtivöruverzlunina Andreu á
Barónsstíg. Þar verzlaði ég smávegis
en gleymdi því síðan í búðinni.
Þegar ég var komin heim hringdi
ég í verzlunina og sagðist mundu
sækja það sem ég gleymdi á
mánudag. Afgreiðslustúlkan vildi
ekki heyra á það minnzt og sagðisl
mundu keyra þetta heim til min.
Mér fannst þetta algjör óþarfi hjá
henni en jafnframt mjög hugulsamt
og fyrirmyndarþjónusta og ég vil
ekki láta hjá liða að þakka það.

Bæjarstarfsmannaráð BSRB. DB-mynd Ómar Vald.
hins opinbera. Að vísu er hér um fá-
mennan hóp að ræða eða innan við
100 manns. Starfsheita þessa fólks er
að engu getið innan flokkaskipunar i
launaflokka BSRB. Reyndar hefur
mér verið tjáð, að til þurfi 100
manns og þar yfir fyrir sérstaka deild
þessa starfshóps, til að njóta fullra
réltinda, þó svo að þeir greiði
sambærileg gjöld og aðrir fullgildir
aðilar innan samtakanna til starfs-
mannafélags, ásamt öðrum launa-
tengdum gjöldum.
Störf að vátryggingarmálum eru
ein vandasömustu og sérhæfustu
innan slarfssviðs skrifstofufólks, og
virðist þvi æði oft erfiðleikum
bundið fyrir forráðamenn fyrirtækja
þessara að raða i launaflokka svo vel
liki, þar eð starfsheiti fyrirfinnast
ekki. Eigi starfsmaður að sinna sínu
hlutverki svo vel sé, þarf sá hinn sanii
að njóta góðrar reynslu, en innan
samtaka tryggingarfélaga er starf-
andi tryggingaskóli, þar sem kenndar
eru hinar ýmsu greinar i frumskógi
vátrygginganna og próf tekin að
loknu sérhverju námskeiði. Fá menn
þá nokkra umbun i launum eftir
getu.
Það er því álit mitt, að það sé lil
góðs fyrir hvert tryggingafélag að
halda sem lengst i góðan starfskraft
og greiða laun skv. þvi. — Nú er það
svo, að maður er kemur til starfa hjá
..opinberu” válryggingarfélagi, eftir
að hafa starfað t.d. 20 ár á hinum
svokallaða frjálsa markaði
válryggingarfélaga, þá lendir hann í
3ja þrepi (hæsta) launaflokks, en
S.H. hringdi:
Ég get ekki orða bundizt lengur
vegna dagskrár útvarpsins. Á laugar-
dag í eftirmiödag var endurfluttur
þáttur sem nefndist Úr skólalífinu.
Hvað meinið þið hjá útvarpinu?
Eruð þið að verða brjálaðir eða
hvað? Til hvers að endurflytja þátt
sem þennan. Ég bara spyr. Og ekki
nýtur sann sem áður ekki rétlinda
nenia sem ,,6 ára maður", þar eð
hann kemur af hinuni frjálsa vinnu-
markaði yfir á hinn ,,opinbera”.
Þarna ætti að koma til samræming
milli BSRB og ASÍ. Annað er ekki
lýðræðislegt. En óski sá hinn sami
fyrirgreiðslu hjá viðktimandi lifeyris-
sjóði innan BSRB, þá er annað uppi á
nóg með það heldur þykir manni
dálítið furðulegt að heyra stjórnanda
þáttar bjóða gotl kvöld um há-
bjartan dag.
Laugardagurinn er sá dagur sem
flestir hlusta á útvarp, kannski fyrir
utan fimmtudagskvöld. Þarf að vera
að endurflytja þætti þá, sem kannski
viss hópur i landinu nennir að hlusta
teningnum — þá eru einfaldlega
„keypt” réttindi til flutnings milli lif-
cvrissjóða og greitt um alla fyrir-
greiðslu, og allt gotl um það að segja.
Kem ég þá að orlofsmálunum.
Maður er hefur störf skv. „6 ára regl-
unni” á aldrinum 32—50 ára, nýtur
27 daga orlofs, þ.m.t. laugardagar,
sem fyrir löngu ætti að vera búið að
afncma, þvi sá dagur er nú vfirleitt
túlkaður sem alm. fridagur. En ef
maður er kemur til starfa frá ann-
arri opinberri stofnun, ekki tengdri
vátryggingarstörfum, nýtur hann 30
daga orlols, auk launauppbótar i
árslok. Þetta finnst mér hróplegt
ranglæli og ætti að færa til betri
vegar hið bráðasta.
Nú, er samningaumleitanir standa
yl'ir (þó Ivrr hefði verið, þ.e. að
kjarasantningar runnu út i júli sl.)
v.æri þá ckki ráð að bypja að ræða
alriði þau sem að framan grcinir
ásann ýnisu af svipuðu tagi, svo ekki
sé ntinnzt á launahækkanir. Þær eru
Itvort eð er uppélnar er að þeint
kcnutr. Nógu treglega virðist ganga
aðsetjast að santningaborðinu. Hvað
sent venjulegum launahækkununt
viðvikur, þá á ég ekki von á öðru en
þær verði áfram verðbólguhvetjandi
og hinn alntenni launantaður haldi
áfram að tapa. Hvernig væri þá að
konta ofangreindunt atriðum til lag-
færingar inn i svonefndan „félags-
málapakka” sent treglega virðist ætla
að sjá dagsins Ijós. I.æt ég útrætt unt
mál þessi að sinni, en vona að hinn
„opinberi” vátryggingamaður eigi
betri tinia fyrir höndunt og óska
BSRB alls hins bezta í framtiðinni.
á, og hefur þá eflaust gert það á
sinum tima. Nei, ég held, að þið,
kæru útvarpsmenn, séuð ekki hæfir í
sykkar starf, það sannast með
hverjum deginum sem líður. Við
verðum bara að notast áfram við
segulböndin og ólöglegu spólurnar —
ég meina með lögunum, sem við
höfum tekið upp úr óskalaga-
þáttunum.
Útvarpið:
Endurtekningar fluttar
á aðalhlustunartímanum
/■
V3
Spurning
dagsins
Gætir þú hugsað þór
að verða blaðamað-
ur?
(Unglingar frá Vik í Mýrdal í heimsókn
á DB).
Guðrún Jónsdóttir, 16 ára: Ég veit það
ekki. Þó held ég að þetta geti ekki verið
leiðinlegt starf.
Jón Geir Ólafsson, 16 ára: Nei, ég held
ekki. Ég ætla mér að verða bóndi.
Þórir Magnússon, 16 ára: Alveg eins.
Þetta hlýtur að vera mjög fjölbreytilegt
starf.
Aöalheiður Jónsdóttir, 16 ára: Já,
ég gæti hugsað mér það. Mér leizt vel á
það sem ég sá hérna á Dagblaðinu.
Njörður Helgason, 16 ára: Já, alveg
eins. Ég gæti vel hugsað mér að vinna
við almennar fréttir.
Anna KHstin Birgisdóttir, 16 ára: Já,
já. Ég held að þetta sé skemmtilegt
starf.