Dagblaðið - 19.04.1980, Blaðsíða 11

DAGBLAÐIÐ. LAUGARDAGUR 19. APRÍL 1980.
atlögu. Biskup var settur í járn og
færður í gæzlu lögreglu. Benzinn var
rifinn í tætlur, stykki fyrir stykki.
Lögreglan sagði að þvi verki loknu að
fundizt hafi í bílnum fjórar sovézkar
hriðskotabyssur, sprengiefni, hand-
sprengjur og útbúnaður til að gera
timasprengjur. ísraelsmenn sögðu að
Capucci hafi játað fyrir lögreglunni
að vera smyglari á vegum Al Fatah.
Hann kvaðst gera þetta nauðugur.
Fatah-menn hafi hótað honum öllu
illu, jafnvel dauða.
Yfirboðari biskups, Georg Hakim
patríarki í Miðausturlöndum, for-
dæmdi handtöku hans. Hakim sagði
handtökuna lið í trúarofsóknum
gyðinga.
Capucci biskup er Sýrlendingur.
Hann var þekktur fvrir harða and-
slöðu við stefnu Ísraelsríkis. Kristnir
Arabar voru uppistaðan i
söfnuðinum, sem hann þjónaði.
C'apucci hlaut fangeisidóm og var
settur bak við rimla i ísrael. Þar var
hann í 4 ár og margir reyndu án
árangurs að fá hann lausan. Nafn
hans var nefnt oftar en einu sinni i
tengslum við flugrán og skæruhernað
Araba í ísrael.
Dómurinn hljóðaði raunar upp á
12 ára fangelsi. En fáir áttu von á þvi
að honum yrði fullnægt. Sérstaklega
óx trú vina hans á þvi að biskup yrði
slcppt þegar Vatíkanið i Rónt gekk i
ntálið. Menachim Begin forsætis-
ráðherra sagði þá'aðbiskup væri frjáls
ntaður um leið og páfinn færi l'ram á
slikt í eigin persónu. Frelsið fékk
biskupinn og fór úr landi. Hann fór
til Líbýu til fundar við Gaddafi.
I.ibýuleiðtoginn var spenntur fyrir
þvi að hitta þennan atorkusama
biskup. Gaddafi heiðraði þann gamla
síðar nteir nteð þvi að gefa út
frinterki með niynd af biskupi.
-ARH.
Kjallarinn

Lúövík Gizurarson
atvinnuleysi að ræða. Of mörg
fiskiskip eru gerð út meðal annars til
að halda uppi atvinnu. Framleiðsla i
landbúnaði byggist á ntiklum
opinberum styrkjum.
Þótt ullariðnaðurinn fengi ferða-
mannagengi, sem er i raun IO°/o
uppbót, er varla hægt að tala um
styrk. Ferðamannagengið er líklega
raunhæfara en hið opinbera gengi,
sem borið er uppi af sérstöðu og sér-
rétti fiskiðnaðarins.sem nýtur góðra
fiskimiða hér við land.
Frjáls ferðamannagjaldeyrir er
stórt spor til framfara. Þeir eru
vonandi fáir, sem hcldur vilja
skömmtun en frelsi.
Undir aukinni sölu á ferðamanna-
gjaldeyri þarf að standa með auknum
útflutningi. Þetta er hægt að gera
með þvi að veita ullariðnaðinum
hæfilegan stuðning.
l.úðvik Gizurarsnn
hæstaréttarlögmaður.
Margrét Þórhildur á fimmta tuginn!
u
Fyrrverandi krónprins-
essa íslendinga fertug
Margrét Þórhildur Danadrottning
varð fertug á miðvikudaginn. Þessi
kona, sem einu sinni var krónprins-
essa okkar íslendinga en er nú ein af
örfáum rikjandi drottningum i
heiminum. Það er að segja drottning-
um er teljast höfuð ríkisins.
Þegar Margrét Þórhildur fæddist
var ekki útlit fyrir að hún nivndi
nokkurn tíma fá þann titil. Þá giltu í
Danmörku lög þess efnis að konungs-
ríkið erfðist aðeins i karllegg og
Knútur föðurbróðir Margrétar var
því krónprins. En þegar Margrét var
loksins komin i heiminn eftir erfiða
fæðingu var lögunum breytt ogerfist
konungsrikið nú bæði í kven- og
karllegg.
Margrét er ástsæl meðal þegna
sinna auk þess sem hún hefur unnið
sér álit meðal erlendra þjóðhöfðingja
sem hún hefur sótt heim. Hún hefur
farið víða en sú ferð hennar sem hvað
mesta athygli vakti i Danmörku var
ferðin til Kína. Margrét fékk þar frá-
bærar viðtökur og kom í Ijós að Kin-
verjar kunnu ekki síður að meta
kóngafólk en hverjir aðrir.
Margrét er gift Hinriki sem kallaði
sig greifa af Monpezat. Fróðir menn
þóttust þó sjá nokkru eftir brúð-
kaupið að sá titill væri ekki sannur og
að Hinrik væri alveg laus við blátt
blóð i æðum. Þetta virðist þó ekki
hafa áhrif á almenning í Danmörku
sem er hinn hlýlegasti við prinsinn.
Þau hjónin eiga tvo syni, Jóakim og
Friðrik. Þeir hljóta uppeldi sem líkast
þvi sem börn almennings i Danmörku
fá og lögð hefur verið áherzla á að
þeir gætu lifað sem eðlilegustu lifi.
Hin síðari ár hefur Margrét Þór-
hildur lagt út á nýja braut. Hún helur
teiknað myndir, aðallega í bækur, og
þykir gera það frábærlega vel. I
fyrstu teiknaði hún undir dulnefni en
eftir að upp komst hver á bak við það
væri teiknar hún undir sinu rétta
nafni.
Völd Margrétar eru í raun litil.
Hún er fyrst og fremst sameiningar-
tákn þjóðar sinnarog ferst henni það
hlutverk vel úr hendi. Þó hún eigi
að heita yfirmaður hins pólitíska
leiks skiptir hún sér i rauninni litið af
honum. Fylgist með á bak við tjöldin
og bíður þess að röðin komi að henni
að taka við afsögn forsætisráðherra
og fela nýjum stjórnarmyndun. Á
meðan stjórnin lafir getur Margrét
verið róleg og teiknað sínar ágætu
myndir.
-DS.
Margrét Þórhildur og Hinrik maður hennar á brúðkaupsdaginn.
„Margt er skrýtið
í kýrhausnum”
Mottó
Fengsæl vóru fjörbrot hans,
fólkið óran lék við dans.
Gáfnastór í gleðifans,
Gunnar fór í átt til lands.
Naut hafa sjaldan verið talin vits-
munaverur hvað sem rétt er i þvi
máli. Oft hefur þó mér og öðrum
dottið þetta máltæki í hug og ekki síst
í sambandi við stjórnmálaerjur
okkar, þá má ekki undanskilja þá
orrahrið sem á skall við myndun
núverandi stjórnar. Ég fagnaði
lausninni á því máli án þess að spá ’
neinu um afdrif stjórnar þessarar.
Sjálfur hefi ég aldrei verið Gunnas-
maður ogþckkihann ekkiaðöðru en
því að hann mun ekki vanta gáfur, cn
með þvi er ekki allt sagt, þótt
íslendingar hafi löngum rómað slíkt.
sannfæringu sinni, með því tel ég að
þeir hafi haldið þingeið sinn og mót-
mæli því að flokkseiður sé hærri
gráða. Stjórnarmyndun Gunnars
minnti á hans fræga föðurbróður
Skúla Thoroddsen sem í nefndinni
frægu stóð einn á móti afsali lands-
réttinda vorra, og talið undir svik, en
alþýðap haföi þá skýrari vöku en
nú/felldi magakútana frá þingsetu í
næstu kosningum, svo bræðingurinn
rann út í sandinn.
Mér þótti vænt um að Gunnar
steig þarna spor inn i ætt sína.
Hvernig sem fer með stjórn þessa,
var þetta eini möeuleikinn sem til
var. Hvað varð af hinum flokkunum,
sem barðir hefðu verið saman var
aðeins að hefta saman hund og kött.
Var þjóðin ekki búin að fá
nógan smjörþef af 2 þingum, sem
A „Ég vil þakka þeim sjálfstæöismönnum,
sem ekki fóru eiðavillt við síöustu stjórn-
armyndun.”
Aftur á móti hefi ég alltaf haft
vakandi auga á öllu sem sker úr, jafn-
vel þótt ég hafi ekki verið þvi sam-
þykkur. Virði jafnvel þingmenn sem
detta ofan á það að fara eftir
njörfuð voru saman með landshorna-
mönnurn, sem hlupu svo af skútunni,
þegar mest lá við? Siðan rak skútuna
stjórnlaust og eldisdýrið, verðbólgan,
varð heimaalningur, en slík lömb
Kjallarinn
■náðu mestum þroska. Mótherjarnir
með'andshornamenninaá slefi reyndu
að koma á sem mcstu öngþveiti til að
hylja sín eigin alb;öp þegar stjórnar-
taumarnir bærust þeim í hendur.
Þessi Ijóta saga þarf að skrifast á lög-
giltan skjalapappir svo „sporin
hræði”. Ég vil þakka þeim sjálf-
stæðismönnum sem ekki fóru
eiðavillt viðsiðustu stjórnarmyndun.
Allri alvöru fylgir oft snertur af
gamni. Skrifin um þessa stjórnar-
myndun hafa verið með þeim
endemum að sumir strigakjaptar eiga
þarásig heimaunna snöru snúna.
Skilin í
þjóðfélaginu
Báðir eru þeir Gunnar og Geir há-
ættaðir og mundu teljast til aðals-
manna i stærri löndum. í
Thoroddsen-ættinni bar Skúli
skjöldinn hæst og Reykjahlíðarættin
lagði á timabili til marga af ráða-
mönnum þjóðarinnar. Hallgrímur,
faðir Geirs, var orðlagður afbragðs-
maður og þótti hann á timabili hlyti
knésig í fjármálum, var þar
áreiðanlega ekki um svindl að ræða.
Mér hefur verið sagt, að Sambandið
hafi þar hlaupið undir bagga og
Hallgrímur staðið við allar sinar
skuldbindingar. Þess er ég fullviss
að hefði Hallgrímur lent í gjaldþroti,
niundi hann hafa staðið uppi,
Halldór Pjetursson
slyppur og snauður, slíkur var hans
drengskapur.
Þetta er dregið fram aðeins til að
sýna skilin í þjóðfélaginu. Nú til dags
mun vart svo vitgrannur fjárafla-
maður á hausinn fara að hann fríi sig
ckki svelti. Það er ekki langt síðan
maður las um Ijósmyndadreng, sem
komst í gjaldþrot upp á 50—60
milljónir að sögn, skömmu síðar var
hjalað um að meðreiðarsveinn hans
væri að leggja í milljónafyrirtæki.
Þegar ég vann á bæjarskrifstofu
Kópavogs, var þar fjöldi fyrirtækja
sem svo er kallað og fylgir h/f. Ég
lenti i að kanna þessi mál. Allt var
þetta rekið með tapi og á sumum
stöðum erfitt að skynja hvort guð
hefði skapað þessa hluthafa. Margt
sem ég skrifaði hjá mér mundi nálg-
ast doktorsritgerð. Ég vona bara að
hin nýju hlutafélög bæti hér eitthvað
Halldór Pjétursson,
rithöfundur.