Dagblaðið - 14.08.1980, Blaðsíða 14

14
DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 14. ÁGOST 1980.
Franskur doktor sem heimsækir ísland á hverju ári:
HYGGST NÚ GEFA ÚT
EIRÍKSSÖGU RAUÐA
—á f rönsku. Útgefandi í Parfs sýndi bókinni áhuga
Menntaskólann við Hamrahliö. Þar
lærði ég iíka töluvert, sérstaklega af
kennurunum sem voru mér mjög hjálp-
legir.
„ísland ekki
frönsk nýlenda"
Svo kom sá tími að ég átti að fara í
herinn en mér er meinilla við allt sem
viökemur hernum. í Frakklandi er það
þannig að menn eiga möguleika á að
fara til útlanda að vinna í staðinn fyrir
að fara í herinn. Þó er ætiazt til að þeir
fari til Afríku, í gömlu nýlendur Frakk-
lands. Þar sem fsland er ekki ein af
gömlu nýlendum Frakklands veittist
mér það hins vegar erfitt. Ég þurfti að
fá leyfi frá yfirvöldum og þetta haust
var ég alltaf að fara til Parísar til að
tala við fólk. Með hjálp franska sendi-
ráðsins hér og góðs manns sem starfar
sem yfirmaður í hernum var mér þetta
kleift.
Árið 1975 fór ég heim til aðgiftast og
ári síðar kom ég hingað með konu
mina. Þá störfuðum við bæði í Kerl-
ingarfjöllum, ég kenndi á skíði og hún
vann I eldhúsinu. Sumariö 1977 er eina
sumarið sem ég hef ekki komið hingað,
en þá fór ég til Noregs. Ég vinn þannig
vinnu að það er gott að fá frí en auð-
vitað verður maður að sýna einhvem
árangur af þessum ferðalögum hingað
og ég vona aö ég geri það með bókinni.
Ég vil ekki fyrir nokkurn mun að
íslendingar sjái bókina, ég er hræddur
um að þeir muni hlæja að henni,” segir
Gilbert brosandi og bætir síðan við:
„Hef hugsað mór að
setjast hór að"
,,Ég hef alltaf verið heppinn, alltaf
fundið rétta menn á réttum tíma. Tii
dæmis hélt ég að ég gæti ekki komizt
hingaö í sumar, en hér er ég fyrir al-
gjöra tilviljun.
— Hefur þú kannski hugsað þér að
setjast að hérna?
,,Já, svo sannarlega hefur mér dottið
það í hug og það ætla ég að gera áður
en dóttir min verður sex ára, en hún er
tveggja ára núna. Konunni minni finnst
gaman að vera hérna, en hún talar ekki
nógu mikla islenzku. Þegar okkur var
t.d. boöið til fólks hér byrjaði sam-
kvæmið yfirleitt á ensku en þegar iíða
tók á kvöldið voru allir farnir að tala
islenzku og þá skiidi hún ekki neitt.”
Lýðveldið og ísland
— Hvað er það helzt sem heillar þig
áíslandi?
,,Það er ákaflega margt hér sem
heillar mig en oft kem ég hingað bara
til að slappa af frá stjórnmálum heima.
Ástandið I Frakklandi núna er ákaflega
slæmt og pólitikin er alltaf að verða
verri og verri. Þó að heita eigi að við
búum við lýðveldi þá er ekkert lýðveldi
í Frakklandi. Útvarp og sjónvarp fá
ekki að segja hvað sem er. Þau eru
bundin við stjórnina, hvað er leyfilegt
og hvað ekki.
Ég man eftir að tekið var viðtal við
mig í sjónvarpið heima um ýmislegt
varðandi námsmenn. Þegar ég kveikti á
sjónvarpinu um kvöldið var ekki
minnzt orði á þetta viðtal. Ég hringdi
og spurðist fyrir um af hverju þetta
stafaði og svarið, sem fréttamaðurinn
gaf mér, var: Ég get ekkert að þessu
gert, þetta er aðeins skipun sem ég verð
að hlýða. Ég held að flestir Frakkar
óski þess að forsetinn falli i næstu
kosningum, sem verða á næsta ári. Hér
á landi finnst mér lýðveldið í hávegum
haft og þið hafíð ekki eins stranga
stjórn og við. Það er einhvern veginn
gott að komast í nýtt andrúmsloft og
það geri ég með því að koma hingað til
lands,” sagði Gilbert Reinisch. Stúd-
entaóeirðir og röng stefna frönsku
stjórnarinnar hvað varðar menntamál
er greinilega hitaefni í Frakklandi ef
marka má andúð Gilberts í þeim efn-
um. En vonandi á Gilbert eftir að
fræða vini sína í Frakklandi um landið
sem hann hefur heimsótt á næstum
hverju ári síðan 1971.
- ELA
Beztað
faraað
öllumeð
gát
,,Hann er viðsjárverður
þessi heimur. Bezt að fara að
öllu með gát. Ég ætla að líta
vel í kringum mig áður en ég
fer út úr húsinu mínu. Kapp er
bezt með forsjá. ”
Daman heitir Hadda. Hún
er ein úr barnahópnum sem er
á barnaheimili Fjórðungs-
sjúkrahússins á Akureyri,
Stekk.
Þýðir Eirlkssögu
Við fréttum af þvi að Gilbert væri að
þýðaEiríkssögurauða úr islenzku yfir á
frönsku og vakti það áhuga okkar á
þessum franska íslandsvini. „Ég hef
verið að þýða þessa sögu mér til gam-
ans. Þetta er skemmtileg saga og mig
langaði íil að vinir mínir í Frakklandi
gætu einnig lesið hana,” sagði Gilbert.
„Mágur minn, sem er góður teiknari,
hefur telknað myndir við
söguna, en það var alls ekki ætlun mín
að gefa hana út. Fyrir tilviljun hitti ég
útgefanda í París sem sagðist gjarnan
vilja gefa bókina út og frá þeim málum
ætla ég að ganga þegar ég kem aftur
heim. Ég vil þó að það komi fram að ég
er ekki atvinnumaður I þessu,” sagði
Gilbert á sinni frábæru íslenzku sem
hann sagöist hafa lært af krökkum sem
hann kenndi áskíðum.
DB-mynd: Helgi Már
Halldórsson.
,,Ég kom hingað fyrst árið 1971 og
þá alveg óvart. Vinur minn hafði ferð-
azt mikið um Skotland og þar hafði
hann hitt fólk sem sagði honum geysi-
lega mikiö frá íslandi. Hann kom siöar
til mín og sagði mér írá íslandi. Við
ákváðum að fara til þessa lands ásamt
nokkrum öðrum félögum. Þegar við
vorum á ferð um landið hittum við fólk
sem benti okkur á að fara til Kerlingar-
fjalla, sem við gerðum. Þar hitti ég
Valdimar örnólfsson skíðakennara og
fékk ég þá strax áhuga fyrir að koma
hingað og kenna á skíði,” sagði Gilbert
Reinisch, franskur doktor í eðlis- og
stjarnfræði, í samtali við DB. Gilbert
hefur komið hingað til lands á næstum
hverju ári síðan 1971, enda ísland og
íslendingar hans aðaláhugamál.
Þjálfaði skíðafólk
f Rey kjavfk
Gilbert Reinisch býr í Nizza og þar
starfar hann á raunvísindastofnun.
,,Ég er alls ekki með kíkinn uppi allan
daginn og horfi á stjörnur, eins og
margir halda,” segir hann. „Starf mitt
felst helzt I aö reikna jöfnur á tölvur og
fleira sllkt. Ég bjó hér eitt sinn i tvö ár
og þjálfaði skíöafólk í Reykjavik fyrir
„Mágur minn hefur tviknað myndir með sogunni en ég er hræddur um að Islendingar
myndu hlæja að henni,” segir Frakkinn Gilbert Reinisch meðal annars um þýðingu
sina á F.gilssögu rauða. DB-mynd Sig. Þorri.
Ármann, ÍR og KR. Þetta var mjög
skemmtilegur timí og ég lærði islenzk-
una fljótt af krökkunum því þeir gerðu
kröfur til min. Þeim leiddist auövitað
að tala alltaf ensku og svo voru ekki
allir sem töluðu hana. Á timabili kunni
ég þó einungis skiöamál en gat ekki
beðiö um brauð úti I búð. Það varð til
þess að ég fór að hugsa mig um hvort
ég ætti ekki að fá mér annað starf. Þá
byrjaði ég að kenna frönsku, bæði við
Menntaskólann I Reykjavík og