Frjáls verslun


Frjáls verslun - 01.10.1971, Síða 35

Frjáls verslun - 01.10.1971, Síða 35
einkum of handahófskennd, Þú vékst áðan að því, að verð- lagskerfið hindraði í vissum at- riðum eðlilega þróun. En er samt ekki hægt að hafa ein- hverja stjórn á þessum mál- um, til dæmis ákveðna verka- skiptingu milli verzlunargreina og verzlana í einstökum hverf- um? HJ: Með skipulagningu nýrra borgarhverfa hefur verið reynt að finna og mæta þörfum verzl- unar á hverjum stað. Vissu- lega hefur þó skort hér sér- þekkingu, sem samtök kaup- manna hefðu þurft að geta lát- ið í té, en svo hefur ekki verið. Kaupmannasamtökin hafa nú aðstöðu til þess að fylgjast með skipulagsmálum borgarinnar, lengra er því miður ekki kom- ið. Hinar mörgu smáu verzlan- ir eru að mestu leyti afleiðing haftakerfisins og eldra skipu- lags. HÁIR SKATTAR KREFJAST MÖGULEIKA Á ÁGÓÐA FV: Hvað viltu segja um skattlagningu á verzlunina? HJ: Það voru gerðar breyt- ingar á skattalögunum í fyrra, en þær komu ekki smásölu- verzluninni til góða nema að litlu leyti, þar sem þeim var einkum ætlað að koma til móts við hlutafélög, en kaupmanna- verzlanir eru að miklum hluta í einstaklingseign. Skattabyrði er þó ekki aðalvandamál at- vinnufyrirtækja. Látum það vera þótt fyrirtæki borgi helm- ing eða jafnvel nokkru meira af hreinum tekjum í skatta, ef hægt er að reka fyrirtækin með ágóða. Það er mergurinn máls- ins. Fyrirtækin verða að hafa ágóða. Verðlagslögin kveða svo á um, að álagningarreglur skuli miða við þörf þeirra fyr- irtækja, sem hafi vel skipu- lagðan og hagkvæman rekstur. Hvar eru þau fyrirtæki? Við hvað á að miða, þegar engar hagtölur eru til? Og hver á að dæma um þetta? Þannig spyr verzlunarstéttin. Mér finnst það einkennilegur hugsunar- háttur, þegar fólk er á móti því, að fyrirtækin skili ágóða, sem er þó meginforsenda fyrir blómlegu atvinnulífi, vilja helzt að fyrirtækin rétt skrimti. Slík- um hugsunarhætti þarf endi- lega að breyta. Auðvitað á það að vera keppikefli allra lands- manna, að fyrirtækin hafi sem mestan ágóða, borgi háa skatta og há laun. Það á ekki að svelta atvinnufyrirtækin, svo að fólk- ið þurfi að fá hluta af nauð- þurftalaunum sínum um greip- ar hins opinbera. Slíkt er illa falin krókaleið að ríkisrekstri. ALMENN ÞEKKING OG VITNESKJA UM VERZLUN ÓNÓG, REYNT AÐ BÆTA ÚR ÞVÍ AÐ NOKKRU Á NÆSTUNNI FV: Það er oft vegið að verzluninni úr ýmsum áttum, að ósekju, og af miklu þekk- ingarleysi. Við höfum áður rætt um skort á opinberum upplýs- ingum um verzlunina, en nú hlýtur það í annan stað að vera hlutverk samtaka verzlunar- innar sjálfrar að kynna at- vinnuveginn. Oft verður þess vart, að verzlunin stendur ekki saman að neinni upplýsinga- miðlun, og er jafnvel sundruð í baráttu fyrir einstökum mál- um. Gerir verzlunin nóg af því að kynna sig á jafnt hærri og lægri stöðum? HJ: Það er áberandi nauð- syn að kynna verzlunina, hlut- verk hennar, stöðu hennar og framtíðarverkefni betur en gert er. Ég held að almenningur viti minnst um verzlun, þegar um atvinnuvegina er rætt. Að minnsta kosti minnst satt um verzlunina. Samtök verzlunar- innar eiga auðvitað nokkra sök á þessu. Þótt fjárhagsvandi sé hjá samtökum einkaverzlunar- innar, þá er það eitt ekki nóg afsökun fyrir því, að ekki er betur að kynningu hennar stað- ið. Einkaverzlunin er í þrem aðskildum fylkingum, sem nauðsyn ber til að sameina bet- ur til meginátaka. Samvinnu- verzlun er aftur á móti mun heilsteyptari. í vor var haldin ráðstefna samtaka einkaverzl- unarinnar, einmitt um samein- ingu kraftanna, og að þeim málum hefur verið skipulega unnið síðan. Vonir standa til að af þessu verði sá árangur, að meira samstarf náist og sam- tökin í heild verði þróttmeiri. Ég vona að öflugri kynning á verzluninni sé í nánd, og ég hef þá trú, að þegar almenningur fær að vita hið sanna um eðli frjálsrar verzlunar, þá muni engum valdhöfum duga að halda verzluninni í viðjum lengur- Það eru núna 20.000 ár síðan Homo Heidelbergensis prentuðu fyrstu fótsóla sína á leir- inn á Rínarbökkum. Þetta var seinlegt. Fyrir 119 árum byrjuðu þeir svo að framleiða prentvélar (þær beztu í heimi) og núna í desember siðastliðnum voru þeir búnir að framleiða 220.000 vélar — og tilkynna yður það hér með. HEIDELBERGER DRUCKMASCHINEN AG. STURLAUGUR JÖNSSON & CO. FV 10 1971 35
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84

x

Frjáls verslun

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Frjáls verslun
https://timarit.is/publication/282

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.