Alþýðublaðið - 11.09.1971, Blaðsíða 4

KÓPAVOGSBÚAR:
•Umsæ'kjendur um presteimibætti í Digranes-
prestalka'lli og Kársneisprestakalii messa í
Kópavogskirkju næstu sunnuda'ga, sem hér
áegir:
12. september:
Kl. 11.00 séra INGIBERGUR NANNESSON umsækjandi um
Kársnesprestakall.
Kl. 15.00 séra ÁRNI SIGURDSSON umsækjandi um
Digranesprestakall.
19. september:
Kl. 11.00 séra SIGURJÓN EINAR9S0N umsækjandi um
Digranesprestakall.
Kl. 14.00 séra BRAGI BENEDIKTSSON umsækjandi um
Kársnesprestakall.
26. september:
Kl. 11.00 séra ÁRNI PÁLSS0N umsækjandi um
Kársnesprestakall.
Kl. 14.00 séra Þ0RBERGUR KRISTJÁNSSON umsækjandi um
Digranesprestakall.
3. október:
Kl. 14.00 predikar AUDUR EIR VILHJÁLMSDÓTTIR cand. theol.,
umsækjandi um Kársnesprestakalf.
rmwi%
Athugið: g|ffailKíBillPE!T:i'
Messunum vferður útvarpað á miðbylgju
1412 KHZ (212 m).
Geymið þessa augiýsingu.
Sóknarnefnd Digranesprestakalls
Sóknarnefnd Kársnesprestakalls.
Ekki langt að bíða
□ — Hvenær megum við
búast við því að fyrstu snjó
kornin falli til jarða'i’ hér í
Reykjavík?
— Ja, það er nú ekki til
ntin algild regla um slíkt,
sagði Adda Bára Sigfúsdóítir
veðurfræðingur og verðandi
aðstoðaiíáðhe rra, þegar blað-
ið hringdi til hennar á Veð-
urstofuna nýlega.
— Stundum fellur fyrsti
snjórinn upp úr miðjum sept-
ember, en svo getur það !íka
dregizt fram í byrjun nóvem-
ber. — í fyrra féll fyrsti snjór
inn 11. október, en tvó árin
þar á undan valdi hann sér
sama komudagiiin, 30. septem-
ber. Það sama v&x upp á ten-
ingnum 1865 og 1967, þá kom
hann 16. október. Árið 1966
var snjórinn hins vegar í
seinna lagi, kom ekki fyrr en
6. nóvember, og er það mesta
stundvísin hjá Vetri konungi
á síðustu á'i'um.
□ Sagnfræðileg skáldrit eiga
sér marga aðdáendur, en senni
lega vita þeir þó fæstir að
unnt er að tímasetja það. ná-
kvæmlega hvenær slík skáld
sagnagerð hófst og fyrsta skáld
rit þei:rrar tegimdar kom fyrir
augu almennings. Það gerðist
þann 7. júlí, 1814, og sá sem
skapaði þennan sögustíl var
Sir Walter Scott. eitthvert
rnesta sagnaskáld, sem Skot-
ar hafa átt. Þessi skáldsaga hét
Waverley, og hinn sannsögu-
legi þráður hennar var spunn-
inn um „Bonnie“ Karl prins
cg atburð:: i, aambandi vifl
Stuart-uppreisnina 1745.
Scott hafði byrjað á sögunni
fyrir nærri áiatug. en lagt
hana síðan til hiiðar. Hann
hafði sýnt nokkrum vinum sín
um upphafið, og dóimar þeirra
höfðu verið á þann veg að
hann gafst upp. Svo gerðist
það einhverntíma að hann var
að leita að veiðistöng sinni,
og rakst þá á hið ófullgerða
handrit, og þar eð hann var
þá í peningakröggum, tók
hann sig til og lauk sögunni
á þrem vikum. Hiaut hún svo
fádæma góðar viðtökur, að
hún kom út í sex upplögum
á tæpu misseri.
200 ár eru nú síðan ?/ð Walt
er Scott fæddist í Edinborg —
þann 15. ágúst, 1771. Faðir
hans var lögfræðingur, móðir
lians dóttir Prófessors í lækn-
isfræði við háskólann í Edin-
borg. Kornungur veiktist
hann, sennilega af mænusótt,
lamaðist á öðrum fæti og varð
haltur ævilangt. Þrátt fyrir
það varð' hann hiaustur þegar
bann eltist, og síerkur vel.
Þriggja ára var hann send-
ur til dvalar hjá afa sínu,m,
sem átti búgarð uppi í sveit,
meðal annars til þess að hann
jafnað: sig betur eftir veikind
in. og þá þegar fékk hann
brennandi ást á landslaginu
cg náttúrunni í landamærahér
uðum Skctlands og Englands.
Hann gekk síðar i skóla í Ed-
inborg, lagði stund á laganám
cg starfaði um skeið að mál-
flutnirgi og öðru þess háttar,
en með heldur lökum árangri,
og á?:* 1799 gerðist hann fó-
'1 ; S«’k?rkshire. — Hann
hafffi þá verið tvö ár í hjóna-
bandi, eig.'.nkona hans Char-
lotte Carpentier, var dóttir
flóttamanns frá Frakþiandi,
sem um skeið hafði forstöða
í liðsforingjaskólanum í Lyon.
Allt frá bernsku hafði Scott
verið óvenjulegui Iestrarhest-
ur og alæta á allt se.m skráð
var, sagnfræði, ljóð, þjóðlífs-
lýsingar cg leikrit. Þegar á
unga aldri hafði hann tekið
miklu ástfóstri við skozkar
þjóðsögur og sagnir, sem nálg
aðist ástríðu með aldtinum.
Þótt haltur væri, ferðaðist
hann víða um landamærahér-
uðin, og þar eð hann var gædd
ur óvenjulegu minni og at-
liygiisgátu, safnaði hann í hug
arfyigsni sínu allt, sem hann
sá og heyrði á slíkum ferðum.
Og þó að hann gerðist um
skeið samstarfsmaður föður
síns í lögfræðiskrifstofunni,
samkvæmt ósk lians hætti
hann ekki þessum feróalögum
sínum um landamærahéruðin.
Það var eins og honum ynnist
tími til alls. Hann tók kynnum
við ólíkasta fólk, og einkum
hafði hann mikiff dálæti á öll-
um sem að einhverju leyti
skáru sig úr fjöldanum, og
lagði sér sérstaklega á minni
Sir Waither Scott
orðalag þeirra, framkomu og
öll séreinkenni. Þá leitaði
hann tíðum á þá staði þar sem
gerzt höfðu sagnfrægir at-
burðir, cg þá var eins og hami
yrði skyggn á það, sem þar
hafði borið við og sæi atburð
ina Ijóslifandi fyrir hugskots-
Framh. á bls. 8.
4 Laugardagur 11. sept- 1971