Alþýðublaðið - 09.03.1977, Page 5
assr ■Miðvikudagur 9. marz 1977
VETTVANGUR 5
ÞRASTARGATA
Þó svo Reykjavík
virðist í fljótu bragði
vera éskipulögð benda
af járnbentum stein-
hvelfingum og glerhöll-
um, þá leynast mann-
leg hús inn á milli, hús
með sál eins og hinir
skáldlega sinnuðu kalla
það vist. Oftast eru
þetta þó hús og hús á
stangli en til eru
heiðarlegar undan-
tekningar. Má þar
nefna til dæmis Grjóta-
þorpið (og Árbæjar-
safnið).
Til er ein gata í
Reykjavik, sem likleg-
ast fáir vita að sé til og
heitir hún Þrastar-
gata. Ekki er þetta löng
gata og enn síður er
hún breið. Húsin við
götuna eru nægilega
lágreist til að flatir
geislar vetrarsólarinn-
ar nái að skina yfir og
varpa geisium á næsta
hús. Gata þessi gengur
vestur af Suðurgötunni
næsta gata við Fálka-
götu.
tbúarnir við götuna
eru ekki margir, 24
talsins, og skiptast þeir
jafnt milli kynja. Þeir
eru flestir, eins og hús-
in sjálf, komniraf létt-
asta skeiðinu, en
standa þó vel fyrir
sinu. Ungt fólk sækir i
vaxandi mæli eftir hús-
um á þessum stað en fá
losna. Því ibúunum við
götuna hryllir við
þeirri tilhugsun einni,
að skipta á húsi sinu og
ibúð i steinblokk, eins
og þeim sem teygja sig
inn i húsagarða hús-
anna i götunni. _atá
Ab-myndir: —
ATA/ARH