Alþýðublaðið - 09.03.1977, Page 11

Miðvikudagur 9. marz 1977
vm n
spékoppurinn
Ef allt gengur eftir áætlun þá á ég að rota hann
i næstu lotu, ekki satt?
og nú ætla ég að sýna þér nýja sjálf-
virka svefnsófann sem við vorum að fá!!
Sæmundur G. Lárusson:
Skattamálin í ólestri
Skattalagafrumvarpið á
skjánum
Fyrir nokkru var skattalaga-
frumvarpiö tekiö til meöferöar i
sjónvarpssal, og var þaö Ólafur
Ragnarsson ritstjóri, sem
stjórnaöi þeim þætti. Heldur
þótti mönnum daufur bragur
yfir þeim, sem voru aö reyna af
veikum mætti aö halda þvi
fram, aö þessar breytingar,
sem frumvarpiö felur i sér veröi
til bóta.
Hins vegar mun það hafa ver-
iö almannarómur, aö málsmeö-
ferö þeirra Gylfa Þ. Gislasonar
og Ragnars Arnalds hafi verið
mjög til fyrirmyndar. Þeir voru
ekki myrkir i máli, og sýndu
meö rökum, aö frumvarpið er
meingallaö og jafnframt furöu-
legt að skattlagning stærri fyr-
irtækja skuli háttaö á sama veg
ár eftir ár, þrátt fyrir augljósar
gloppur i þvi fyrirkomulagi. A
sama tima eru svo lagöir skatt-
ar á áttræö gamalmenni, sem
eru eignarlaus, og litilfjörleg
ellilaunin skattlögö. Þetta er
ekkert annaö en sviviröing.
Hvaö ætli þessum „stóru” .ætti,
ef þeir ættu að lifa af svipaöri
upphæö og gamla fólkinu eru
ætluö.
Erfiðleikar einstæðra
foreldra
Þá eru einstæðar mæöur ekki
betur settar, og hrein skömm
hvernig að þeim er búið.
Ef ung stúlka veröur fyrir þvi
óláni aö eignast barn, en hafa
ekki fyrirvinnu, þá veröur hún
ab vinna alla daga, myrkranna
á milli, til aö sjá sér og barni
sinu farboröa. Hún veröur aö
kaupa daggæzlu fyrir barniö, og
slik gæzla kostar 20.000-25.000,
ef barnið er á einkaheimili.
Stúlkan veröur aö leigja sér
húsnæði fyrir aörar 20.000
krónur, og sleppur I rauninni
vel, ef hún þarf ekki aö greiða
hærri leigu. Nú, þaö veröur aö
greiöa bæöi hita og rafmagn,
fæöa barniö og klæða, og svo
mætti lengi telja.
Meöallaun útivinnandi
kvenna eru um það bil 70 þúsund
krónur á mánuði. Og auövitaö
veröa einstæöar mæöur að
greiða fullan skatt af sinum
launum, án tillits til aöstæöna
viökomandi. Þaö eru vissir hóp-
ar innan þjóöfélagsins, sem
ættu aö vera lausir viö skattpin-
ingu þá, sem hér tiökast.
Skólafólkið stendur nú i mála-
ferlum viö fjármálaráöh. og
menntamálaráöherra. Þaö
þætti liklega saga til næsta bæj-
ar ef gamla fólkið, einstæöar
mæöur og fleiri minni hluta hóp-
ar færu að þeirra dæmi.
Almenn óánægja
Svo aftur sé vikiö að þessu
dæmalausa skattalaga-
frumvarpi, þá báru þessir háu
herrar sig borginmannlega i
fyrrnefndum umræöuþætti, og
kváðust ekki óttast um framtlð
frumvarpsins, þar sem svo fáar
óánægjuraddir heföu heyrst. En
þá má I þvi sambandi benda
þeim á greinar þær, sem t.d.
konur hafa skrifað um þetta
frumvarpsskripi. Þar hefur
ekki aðeins komiö fram gagn-
rýni heldur hefur einnig veriö
gertgengdarlaust grin aö þvi og
þeim er þaö sömdu. Þaö er
engin furða, þótt svo sé, vitleys-
urnar eru svo fáránlegar, aö
engu tali tekur.
En I næstu grein mun ég
minnast á nokkrar greinar sem
ritaöar hafa verið um málið, og
vekja athygli á ýmsu sem þar
kom fram, og má ekki gleym-
ast.
F ramhaldssagan
F órnar-
lambið
halda i hendina á henni.er þau
voru úti aö ganga, hugsaöi
Drúsilla, en hönd hennar titraði
litiö eitt i lófa Sebastians.
Hvernig haföi henni dottiö i hug
aö hún væri hrifin af Davið? Hún
var þaö ekki. Hún haföi verið
mjög sár daginn áöur, þegar hann
gagnrýndi hana og dáöist aöEvu.
Nú fannst henni þaö engu skipta,
og þaö haföi bara veriö heimsku-
legt af henni aö leyfa Daviö aö
græta sig. En hvaö Sebastian
hlautaö þykja hún barnaleg! Hún
roðnaði viö tilhugsunina! Henni
fannst hún svo mikiö eldri og bitr-
ari... eins og hún heföi orðið full-
orðin á einum sólarhring. Þú
varöst ekki ástfangin af manni,
sem þú haföir þekkt alla ævi,
vegna þess aö hann var sá eini,
sem þú þekktir, hugsaöi hún. Þú
verður ástfangin á augabragöi,
þegar ókunnur maöur brosir til
þin... dansar viö þig eöa kyssir
þig. Þig langar ekkert til aö verba
ástfangin... þú veröur þaö bara.
Fyrir sólarhring haföi hún ver-
iö krakkakjáni, sem grét, þegar
gamall vinur var ókurteis. En nú
var hún fulloröin og hrasaöi
áfram i myrkum skógi, meöan
hún hélt dauðahaldi i karlmann
og hugsaöi: hann er maöurinn!
Hann er sá eini rétti og ég elska
hann! Hvernig geröist þaö? Og
hvenær, hugsaöi Drúsilla rugluð.
Hún vissi það ekki, og henni var
sama. Hún elskaði Sebastian,
hvernig eöa hvers vegna skipti
engu. Hún elskaöi hann og þau
voru ein saman I dimmum, kyrr-
látum heimi, sem virtist tilheyra
þeim tveim.
— Þú hefur rétt fyrir þér. Þaö
er aö koma þoka, sagöi Sebastian
allt i einu.
— Þaö gerir ekkert til!
— Nei, en viö verðum aö kom-
ast að bilnum án þess aö villast.
Þú verður ekki bliö á manninn, ef
viö veröum aö flakka svo klukku-
stundum skiptir milli trjánna!
— Sama væri mér!
— Er þaö? Hann þrýsti hönd
hennar aö hjarta sér og Drúsilla
fékk ákafan hjártslátt. — Þú ert
elskuleg stúlka. Ég hef ekki heyrt
þig kvarta neitt i dag.
Hún gatengu svaraö. Hún var
of hrædd um aö ljóstra uppi þvi
sem innra bjó. — Hvað veröuröu
lengi á „Jocelyn”, Sebastian?
spuröi hún óróleg.
— Svona viku! Fram yfir næstu
helgi a.m.k. Hvers vegna viltu
vita þaö?
— Ég.. ég var baraaö hugsa um
þaö! Heldurðu, aö þú bjóöir mér I
ökuferð seinna?
— Dagurinn er enn ekki aö
kvöldi kominn, vinan. Eitt i einu.
Hún þagnaöi, svo aö Sebastian
óttaöist, aö hann heföi sært hana,
og flýtti sér að segja: — Auövitaö
förum viö út saman, ef þú vilt. Þú
ertsábeztifélagi, sem ég hef haft
á göngugerö um skóginn. Fullt af
stelpum veröa dauðþreyttar áöur
en ein míla er að baki. En viö höf-
um vist villzt! Ég þori aö veöja,
aö viö höfum aldrei gengiö fram
hjá þessari risaeik...
— Ég held, aö billinn sé lengra
til hægri, sagöi Drúsilla hikandi.
Hún var yfirleitt mjög áttglögg,
en óskaöi þess, aö hún heföi villzt
núna. En Sebastian var orðiö
kalt... og hann var nýstaöinn upp
úr flensunni, svo aö hann mátti
ekki vera lengi úti. Hana langaði
allt i einu svo mikiö til aö vernda
hann og gæta hans.
— Ertu viss? spuröi hann á báö-
um áttum.
— Já,þarna erhann! Hún leiddi
hann i réttu áttina þangaö til, aö
þau sáu bilinn i þokunni!
— Vel af sér vikið! sagöi
Sebastian viöurkennandi og
klappaöi á öxlina á henni. — Nú
förum viö til menningarinnar og
fáum okkur eitthvaö heitt aö
drekka. Einhversstaöar hef ég
teppi til aö breiða yfir þig.
9. kafli
Drúsilla lét fara vel um sig i
bilnum, meöan hann settist viö
hliðina á henni. Svo setti hann
vélina af staö ogók út úr rjóðrinu,
sem þau höföu lagt bilnum i, en
billin-stöövaöist áöur en þau kom-
ust út á þjóöveginn. Sebastian
reyndi hvaö eftir annað aö koma
honum I gang, en þaö tókst ekki.
Þá stökk hann út og leit undir vél-
arhlifina. — Ég veit ekkert hvaö
aö er, sagöi hann og strauk svit-
ann af enni sér.
— Höfum viö nóg bensin?
spuröi Drúsilla
— Auövitaö... littu á mælinn!
Geymirinn er hálffullur. Hann
leit inn og benti á mælinn, sem
sýndi aö 25 litrar voru eftir. Svo
stöövaöi hann vélina, en mælirinn
sýndi enn tuttugu og fimm litra.
Hann baröi fast i hann, en hann
haggaöist ekki. — Guö minn góö-
eftir JAN TEMPEST
K0STAB0Ð á kjarapöllum - (D
KJÖT & FISKUR S P0STSENDUM TROLOFUNARHRINGfl 'Jlnli.imirs V ritBSon
Breiöholti iL.ma.iurai 30
Sim i 7 1200 — 71201 <Bimii 10 200

Dúnn Síðumúla 23 sími 64900

Heimiliseldavélar,
6 litir - 5 gerðir
Ytir 40 ára reynsla
Rafha við Óöinstorg
Simar 25322 og 10322
Loftpressur og
traktorsgröfur
til leigu
Véltækni hf.
Sími ádaginn 84911
á kvöldin 27924