Lesbók Morgunblaðsins - 16.01.1927, Blaðsíða 1

Rnðlegar Icekningar,
Eftir 5teingrím fDaithíasson, hjeraðslcehni.
Niðurlag.
Margir eru nú þeir, sem í hinum
andlegu trúarlækningum sjá hilla
undir nýja og betri tíma framund-
an, — þar sem prestar og aðrir
andansmenn taka öldungis við öll-
um sjúklingum af okkur læknunum.
Verðum vjer þá að hella út öllu.
okkar meðalagutli, henda verkfær-
unum út á haug og fara að róa til
fiskjar eða púla í kúgrasi til að
bafa ofan af fyrir okkur. Þessir
aðdáendur andlegu lækninganna
bera okkur óspart á brýn, að vjer
sjeum afturhaldsáeggir og ofstækis-
fullir efnishyggjumenn, sem ekki
trúum á guð nje góðu englana og
því síður á dáleiðslu, dulhrif, fjar-
hrif, hugarslökun og annað margt
sem vjer köllum hókus-pókus, en
sem þeir kalla dulræn fyrirbrigði,
áhrif frá öðrum heimi, hjálp frá
ósýnilegum hjálpendum alt í kring-
um okkur o. s. frv. — Það vantar
heldur ekki, að amerísku lærðu
læknarnir hafi fengið ljótt að heyra
um þráljmdi sitt í að vilja ekki
alment taka upp þessar lækninga-
aðferðir.
í þetta sinn vill nú svo vel til,
að jeg hefi sótt mestallan fróðleik
þann um andlegar lækningar, sem
jeg hefi borið hjer á borð fyrir ísl.
lesendur, úr langri ritgerð í Tima-
riti hins ameríska læknafjelags
(Journal of the Am. Med. Assoc.
1926, No. 20—21—22.). Ritgerð
þessi er skrifuð af sálarfræðing og
lieimspekisdoktor, Dr. Alice Poul-
sen í New York. Ilefir hann verið
til þess kjörinn, af því að hann
er talinn óljúgfróður og óvilhallur
vísindamaður, sem lagt hefir stund
á að fræðast um þessa hluti. Hann
hefir tekið sjer fyrir hendur að
safna eins áreiðanlegri vitneskju
og hægt er að fá úm hinar mörgu
trúarlækningar (religious healings)
í Bandaríkjunum og er þessi rit-
gerð bráðabirgðayfirlit, þar sem
fljótt er yfir sögu farið og aðeins
ymprað á því helsta, sem þarf
nánari athugvinar við, en soinna
mun koma út um þetta ítarlegt rit.
Dr. Poulsen hefir nú jafnframt
því að safna skýrslum frá trúar-
flokkunum og læknendum þeirra,
aflað sjer skýrslna og umsagna frá
ýmsum lærðum læknum, bæði þeim,
sem liafa sjerstaklega og óhlutdrægt
kynt sjer og fylgst með miirgum
lækningum iinnan trúarflokkanna
og líka frá læknum, sem af hend-
ingu hafa kynst árangri lækning-
anna á sjúklingum, sem til þeirra
hafa leitað á undan og eftir.
Andlegar lækningar eru stundað-
ar af sumum í sambandi við bæn og
guðstrú, en af öðrum án sjerstakr-
ar guðstrúar og þá eingöngu með
dáleiðslu og beitingu hugar og vilja
í vissa stefnu. llvorttveggja aðferð-
in virðist gefa sama góða árangur
í vissum sjúkdómum — segir Poul-
sen.
Hinsvegar hjó jeg eftir því, sem
Poulsen segir um reynslu hinna
meiri trúarlækna. Þeir fullyrða:
„að fyrir einlæga bæn til guðs komi
ósegjanlegur sælunnar friður inn í
sál læknisins jafnt og sjúklingsins.
Þeirra innri maður gjörbreytist
snögglega og þeim finst þeir nýir
og betri menn. Andi friðarins gagn
tekur hjartað eins og indæll sumar-
ylur á eftir kuldakasti; og það má
telja áreiðanlega víst, að flestum
má takast að vekja þennan kraft
til starfa, já, eins vissulega, eins og
að hægt er að safna sólargeislum
með brennigleri til að kveikja í
viði.“
Því miður er að sögn PouLsens
lítið hægt að reiða sig á skýrslur
]>ær um lækningar, sem hinir og
þessir undralæknar láta frá sjer
fara. Þeir eru venjulega ólæknis-
fróðir menn og fara einungis eftir
sögusögn sjúklinganna sjálfra, bæði
um hvað að þeim gangi og um á-
rangurinn. Heldur ekki segja þeir,
— enda vita það ekki — á hvaða
stigi sjúkdómurinn er, og heldur
ekki vita þeir, hve lengi batinn
hjelst á eftir, en hin.s vegar algeng
sagan sú, um hinar og þessar undra
lækningar, að batinn helst aðeins
í bili. Væru þessar undralækningar
af einu eða öðru taginu eins full-
komnar eins og margt fólk gerir
sjer í hugarlund og gæti t. d. í
raun og sannleika tekist með þeim
að lækna krabbann, tæringuna, holds
veikina o. s. frv., þá er enginn vafi
X