Lesbók Morgunblaðsins - 21.02.1981, Blaðsíða 15

Krossgáta
Lesbókar
Morgunblaðsins
Lausn
á síðustu krossgátu
IE w. Si w £.157- /NN LlK- AtAi- öfjfv- IPN - AOAt? Meuu -' ■ SK.ít. mu\ U- Hrn ‘gSj • 1
<01 —i O"* 5 ! T U R -Jr+ V 1 T K
w ÍNF i K L Æ R R b Ei iK 'A
S' fÆRASr C«a eifiM 5N- j fí i>*r P A N A M A W cnuri U fí
thr- un H 'O T aT B 'A T U fí rnL- L6C.UM K S A N N
mn- UOiAfí Ý L l K (CJíw- DÝR 1 5 TAUK. OTTR R A F T LTiXkg HEITI E N D A
sm- INNI r A F L I M u flfl&w- ABisr R b N 6. FK.A! sefR A L 'fieii*
fuú L- INN L\ & L A N 2 Pfíu M (k c. \ LiínK fTÐfí S R 'A R (OOIMC. Kr>T A R
o'9 R A SKAP- Vbnoí) í& Dý/?iN H £ Cx. fí A fí ÍA8M? F b T U fí
5 U N) A fí 5 Æ L u N N A R a
AR
5 T fí Ý <*■- T WruKn Í.1KHM ( i> A M A fOW- A-&I E ■r V
A LflND HÖC. 7 S L A N D U K £KKl_ ÍK£L R y £> F 'l
K U L N A NVRUUS- HHFHi 2 £ffJS E 1 N A R 5 LAND SlfoLl Lk X Æ>
úfiuv- A L L A ffíST- RAÐfl A F fí^ ’a £ A A A N A
5 L A fí K fUUL- 3. A F N A R uu
MAMMS-
MAFfví
u iZ
H IT-
/MN
U?-
UR
fAiA-
HtT.

Uí'*

1
OLf\C.~
H6MT
uESk
flT'
HUifl-
Í6M0
u p P -
t£H0-
Rfl
I
B R.
VíTLftp.
CTR LL
T&CL-
Ar?
ife'

MCM
£.£> D ■
ÚLK'c)-
A M
TRUIfl
ÍLUbSC.-
/MN

nt
M o i -
fiR
L 'l K ~
amí-
HLUT I
uupfn
ÓV^ÍÍfl.
VIRO-
/M& tN
HLiFrt
H LT.
V£ X
DVALI

SL'eTr-
uiz.
flFL
fíL'
£ ITMR
ÍIC. iT.
PfífJSKT
fMltoKÐ
AWD-
híT
UrK
P.
o‘í<U(L
<ý£LZfí
LOK/T-
OKE>
CuST
M fíRC:
IR.
tfflBL-
■D^
íflU(2'
ífl. I

£W D-
IN&
HtioCM
r«uM -
£/=>J I
(2í>
5K0
Aí>ue
#

Sm fl-
<?«£>
ítillt
UR.
O p
* A*
Frtw C»9
MiflRK

ÓÍ«M'
ÍTÆOiR
H4MI

OP-
OKYZ-
fi M fl
1
I
PéAf-
|MS-
AR
Margeir Pétursson
Fegurðarverðlaunaskákin
á Olympíumótinu
Sú ágæta nýbreytni var tekin upp á
Ólympíuskákmótinu á Möltu að veita
verðlaun fyrir fallegustu skákina. Lothar
Schmid yfirdómari á mótinu og stór-
meistari réði úrslitum um hvaða skák
yröi valin og má segja aö hann hafi haft
af nógu að taka, því á mótinu voru alls
tefldar meira en tvö þúsund skákir. Þaö
var auðvitaö ekki á Lothar einan leggj-
andi aö fara yfir allan þann aragrúa,
heldur var liðsstjórum sveitanna uppá-
lagt að benda á þær skákir sinna manna
sem til greina gætu komið.
Viö verðlaunaafhendinguna var síðan
niðurstaðan gerð kunn og er skákheimur-
inn fékk snilldina augum litið voru flestir á
einu máli um að valið hefði verið réttlátt.
Það var ungur Englendingur, Jonathan
Mestel að nafni, sem hreppti hnossið fyrir
skák sína viö núverandi Svíþjóðarmeist-
ara, Nils-Gustaf Renman, í þrettándu
umferð. Skákin er vægast sagt kynngi-
mögnuð. Renman verður á ónákvæmni í
þyjuninni og Mestel sem hefur hvítt nær
ógurlegri kóngssókn, sem hann teflir af
aðdáunarverðri nákvæmni. Svíanum tekst
hins vegar aö rata á einu vörnina og eftir
mikinn darraðardans er liðið jafnt en
Mestel hótar að láta aöra sóknarhrinu
dynja á svörtum. Renman sá sór þá þann
kost vænstan að reyna aö ná gagnsókn
sem virtist ætla að heppnast, því kóngur
Mestels var einn til varnar gegn drottn-
ingu, hrók og biskup.
Þeir sem endinn vilja vita eru nauð-
beygðir til þess aö fara yfir skákina:
Hvítt: Mestel (Englandi)
Svart: Renman (Svíþjóð)
1. e4 — eS, 2. d4 — d5, 3. Rc3 — Bb4, 4.
Rge2l?
Af hinum mörgu leikjum sem reyndir
hafa verið í þessari stöðu er 4. e5
langalgengastur. Textaleikurinn felur í sér
peðsfórn sem svörtum er ekki alls kostar
holit aö þiggja.
4. — dxe4,5. a3 — Be7
Svartur gat haldið í peðið með því að
leika 5. — Bxc3+, 6. Rxc3 — f5, en eftir 7.
f3 — exf3, 8. Dxf3 — Dxd4, 9. Dg3 hefur
hvítur mjög vænlega sóknarstöðu.
6. Rxe4 — Rf6, 7. Dd3
Þessi leikur er nýlega kominn fram á
sjónarsviðið og hefur jafnan reynst vel, þá
sjaldan að honum hefur verið beitt. T.d. 7.
— Bd7, 8. Bf4 — Bc6, 9. Rxf6+ — Bxf6,
10. 0-0-0 og hvítur hefur ákaflega þægi-
lega stöðu, Ciocaltea-Skalkotas, Bihac
1979.
7. — Rbd7, 8. Bf4 — 0-0, 9. 0-0-0 — Rxe4,
10. Dxe4 — c5
Svartur andæfir strax á miðborðinu, en
völ var einnig á hógværari leikjum, svo
sem 10. — Bg5l?
11. Rc3 — Rf6?l
Ónákvæmni sem hvítum tekst að færa
sér í nyt. Betra var 11. — cxd4 strax og
hvort sem hvítur drepur til baka með hrók
eða drottningu kemur 12. — Bf6 með
nokkru mótspili. 12. Rb5 má þá svara með
Rf6, 13. Dxd4 (13. De1 — Rd5l, 14. Hxd4
— Bg5) Rd5! og svartur stendur síst lakar.
12. De1 — cxd4,13. Be5!
Líklega hefur svartur aðeins reiknað
með 13. Rb5, en þá nær hann ágætri
stööu með 13. — Rd5, 14. Hxd4 — Bg5
sem fyrr. Nú hefði svartur átt að leika 13.
— Bc5, en hann er aftur seinheppinn í
leikjavali og lendir í mjög þröngri aðstöðu.
13. — Da5?l, 14. Hxd4 — Hd8, 15. Ha4l —
DbS, 16. Hc4 — Hd7,17. Bd3 — a6,18. g4
Það er kominn tími til að leggja til
atlögu, því menn hvíts ráða næstum öllu
borðinu.
18. — Dd8, 19. g5 — RH5, 20. Hg1 — g6,
21. HH4II
Upphafið á ólátunum. Einhver gæti
spurt hvort slík fínheit séu nauðsynleg og
stungið upp á 21. De3, en þá eykur 21. —
Bd6! varnarmöguleika svarts til muna.
21. — Bxg5+, 22. Hxg5 — Dxg5+, 23. f4 —
De7, 24. HxK5l — f6
24. — gxh5, 25. Dg3+ — Kf8, 26. Dg7+
— Ke8, 27. Re4 er greinilega vonlaust.
25. Dg1 — Hxd3
Hér kemur í Ijós hversu firnalangt
Mestel þurfti að sjá er hann lék 21. leik
sínum. Svarið við 25. — fxe5 hefði orðið
26. Bxg6! — hxg6, 27. Dxg6+ — Dg7, 28.
De8+ — Df8, 29. Hh8+.
26. cxd3 — fxe5, 27. fxe5 — Dg7!
Eini leikurinn sem gerir svörtum kleift
að halda áfram baráttunni, því ef hvítur
kemur riddara sínum niður á f6 með
hrókinn á h-línunni eru dagar Renmans
augljóslega taldir.
28. Hg5 — Bd7, 29. Re4 — Hc8+, 30. Kb1
— Bb5, 31. Rf6+ — KK8, 32. De3 — Dc7,
33. Hg2
Hvítur varð að gæta sín. Ekki 33. Hg3?
— Dc2+, 34. Ka2 — Ba4.
33. — Dc6, 34. Hf2 — DK1+
Það var að duga eða drepast. Hvítur
hótaði 35. Ka2 og síðan Dh6.
35. Ka2 —Hc1
36. DH6!
Báðir kóngarnir virðast í mátneti og
svartur á leik. Endar þetta ekki með
ósköpum?
Ha1+, 37. Kb3 — Dd1+, 38. Kb4 — Da4+,
39. Kc5 — b6+
Athugið að 39. — Hc1+? er leikið í
uppnám drottningarinnar á h6.
40. Kxb7 — Dd4+, 41. Kb7 og svartur gafst
upp í stað þess að setja skákina í bið. Eftir
41. — Bc6+, 42. Kxc6 — Da4+, 43. Kd6 —
Dd4+, 44. Kxe6 — Db6+, 45. Kd5 — Db7+,
46. Kd4 — Db6+, 47. Ke4 — He1+, 48. Kf3
— Dc6+, 49. Re4 er hvítur sloppinn úr
skákunum.