Tíminn - 07.05.1988, Blaðsíða 6

6 HP HELGIN
í BETRI SÆTUM
Og ég semféll í
tölvum íVersló!
Dirty Dancing getrauninni sem
birtist í Tímanum síðasta laugar-
dag. Það eru nefnilega þrjú eintök
af myndinni í verðlaun og mildu
fleiri en þrjú rétt svör þegar
komin...
... að Blind Date, með þeim
Bruce Willis og kyntákninu Kim
Basinger, er að slá öll met á
myndbandamarkaðnum. Óborg-
anlega góð mynd sem þú ættir ekki
að missa af...
... að í betri sætum verður með
aðra getraun á næstunni. Bara til
að viðhalda spennunni, þá getum
við sagt að verðlaunin verða ekki
mikið amalegri en núna. Fylgstu
því með Tímanum...
miiiiiaiiiiaiiiiiiMinmi
Ævintýri Max Headroom:
... að Skífan stendur í stórræð-
um þessa dagana við að gefa út
myndbönd og meðal annars er
væntanlegur vestri með köppum
eins og Kirk Douglas og Arnold
Schwarzenegger, en sá síðarnefndi
hefur hingað til ekki verið þekktur
fyrir leik í kúrekamyndum. Mynd-
in heitir Cactus Jack og sögð í
svipuðum anda og Three
Amigos...
... að hin geysivinsæla mynd,
Something WUd, með Melanie
Griffith og Jeff Daniels, sem sýnd
var í Háskólabíó á dögunum, er
líklegast komin á myndbandalei-
gurnar þegar þú lest þetta. Ekki
bíða of lengi eftir að ná þér í
hana...
... að Radio Days, mynd Woody
AUen er nú komin á myndbanda-
leigur og leigist grimmt út, enda
góð mynd hér á ferðinni. Eftir ekki
mjög svo langan tíma, sem þýðir
næsta laugardag, lítum við á mynd-
ina. Bíddu því spenntur...
... að nú eru komnar út þrjár
myndir með Max Headroom og
bera þær þau frumlegu nöfn, Vol.
1, Vol. 2 og Vol. 3. Matt Frewer
leikur sem fyrr hinn ódrepanlega
fréttahauk Edison Carter og Max
Headroom aðstoðar hann við lausn
hinna ýmsu mála. Þeim sem vUja
nánari upplýsingar bendum við á
umfjöllum um mynd númer 2...
... að þú ættir ekki að bíða
mikið lengur eftir að taka þátt í
The Adventures of Max Headroom
Aðalhlutverk: Matt Frewer, Amanda
Pays, George Coe.
Á myndbandamarkaðnum eru
nú þrjár Max Headroom myndir.
Ég horfði á mynd númer tvö í
vikunni, þó ég sé ekki búinn að sjá
númer 1. Á spólunni eru tvær
sögur, á þessari Body Banks og
Security Systems.
Myndirnar gerast báðar eftir 20
mínútur, og segja frá sjónvarps-
fréttamanninum Edison Carter og
tölvumynd hans, Max Headroom.
Þeim til aðstoðar eru síðan fram-
leiðandinn, einhvers konar ritari
og pönkarinn stórgóði, sem rekur
þá bestu sjónvarpsstöð sem ég hef
séð, Big Time TV, og spilar stund-
um sama lagið 12 sinnum í röð.
í fyrri myndinni er sagt frá
ránum á ungum stúlkum í úthverf-
um borgarinnar. Stúlkurnar eru
sundurlimaðar og notaðar ti að
halda lífi í gamalli konu.
í síðari myndinni er Edison að
gera frétt um Security System,
öryggisfyrirtæki sem hefur óhreint
mjöl í pokahorninu. Skyndilega er
Edison hundeltur af löggunni fyrir
lánasvik, sem er verra en morð
eftir 20 mínútur.
Báðar myndirnar eru að mínu
mati nokkuð skemmtilegar. Ég
hafði sem sagt gaman af þeim. Þær
eru ekkert ofsalega spennandi,
ofsalega fyndnar, eða ofsalega
leyndardómsfullar, en ég hafði
samt sem áður gaman af þeim.
Max Headroom er sem fyrr
óborganlega fyndinn í tilsvörum
og það er hann sem heldur húm-
ornum í myndinni uppi. Edison
Carter er hins vegar töffarinn og
sem slíkur tekst honum nokkuð vel
upp, þó svo hann hafi nú ekki beint
þessi töffaralegu tilsvör sem
Marlow, Dick Tracy, Poirot, Col-
ombo, McCloud, Bob Moran, Bill
Ballantine og Hvell-Geiri hafa allir
notað í gegnum árin með góðum
árangri.
Ég hef ekki séð margar góðar
framtíðarmyndir. Mér fannst jú
gaman að Escape from New York,
fyrsta Mad Max myndin fannst
mér góð, en svo man ég bara ekki
eftir... jú, Blade Runner og hérna
myndin með honum Tom Selleck,
æi ég man ekki hvað hún heitir.
Annars hefur ekkert komið af
góðum framtíðarmyndum, nema
Álien og Aliens, en þær teljast
ekki með í þessum flokki. Svo
birtist Max Headroom og með
honum Edison Carter og ég varð
bara þokkalega ánægður. Það eina
sem er, tölvur virðast dálítið mikið
notaðar eftir 20 mínútur, og ég
sem féll í tölvum í Versló!
Ergo, ég get alveg mælt með
þeim félögunum í videotækið þitt.
-SÓL
RoboCop:
Ekki beint fyrir sunnudagssteikina
RoboCop/Riddari götunnar
Aðalhlutverk: Peter Weller, Nancy
Allan
Leikstjóri: Paul Verhoeven
RoboCop var ansi vinsæl mynd í
Háskólabíói fyrir nokkru, og er
ennþá ansi vinsæl á myndbanda-
leigunum og leigist grimmt, að
sögn afgreiðslufólks.
Myndin gerist í bílaborginni
Detroit í Bandaríkjunum eftir
nokkur ár og hefur einkafyrirtæki
tekið löggæsluna í sínar hendur.
Mikið er um löggumorð og einn
þeirra, Murphy (Weller) lendir
einmitt í því að vera skotinn í spað
(í bókstaflegri merkingu) af vondu
gaurunum. Framagjarn, ungur
maður innan löggæslufyrirtækisins,
eygir nú von til að sýna fram á
súperlögguna, RoboCop, sem búin
er til úr manni og vél. Murphy
verður því að „nýrri“ löggu, en
ekki náðist alveg að þurrka allt
minnið út, og...
Það má deila lengi um hvort
svona mynd eigi rétt á sér. Vissu-
lega er ofbeldi og vissulegi hefur
maður orðið vitni að pottþéttari
söguþræði. Vissulega hefur maður
líka séð skemmtilegri myndir. En
ég myndi aldrei ganga svo langt að
segja að ég hafi ekki haft gaman af
henni. Þar að auki virðist ég ekki
hafa hlotið sálarskaða af að horfa
á hana. Mig langar ekkert meira að
drita niður fólk eftir að ég sá
myndina heldur en áður (en það er
náttúrlega einstaklingsbundið).
Það er blóð í henni, það er
, ofbeldi í henni, það eru eiturlyf í
henni, það er spilling í henni, það
er fáránleiki í henni og það er líka
gaman að henni, án þess þó að ég
hafi gaman af slíkum myndum
undir venjulegum kringumstæð-
um. Kannski annarlegt líkamlegt
ástand mitt geri það að verkum að
ég kemst að svona niðurstöðu. En
ég virðist ekki vera sá eini, ef
marka má útleigur.
Ég get því óhikað, og án þess að
skammast mín hið minnsta, sagt
blákaldan sannleikann, án þess að
vera neitt að fara í kringum hlutina
eða reyna að komast hjá því að
segja sannleikann, mælt með þess-
ari mynd, þó ekki rétt fyrir sunnu-
dagssteikina. Það ermjögauðveld-
lega hægt að hafa gaman að henni
síðar um kvöldið eða fyrr um
daginn. -SÓL-
HÚSMÆÐRAÞRILLER
Pack Of Lies/Lygavefur
Aðalhlutverk: Ellen Burnstyn, Teri
Garr og Alan Bates
Leikstjóri: Anthony Page
Myndin Pack Of Lies sem ég kýs
að nefna Lygavef (fleiri nöfn koma
til greina s.s. Haugalygi og Allt í
plati, en ég valdi það virðulegasta)
er nokkuð sérstök mynd. Það gerist
í raun afskaplega lítið þessar 103
mínútur sem spólan er að rúlla í
vídeótækinu. Myndin er allt að því
langdregin og virðist sem leikstjór-
inn hafi ekki getað gert almenni-
lega upp við sig hvenær hefja ætti
endasprettinn. Þrátt fyrir að lítið
gerist í myndinni er hún spennandi
á sinn hátt. Ég t.d. beið í ofvæni
eftir því að leyst væri úr þeirri
flækju sem sköpuð var í upphafi
myndarinnar. Leikurinn í mynd-
inni er mjög góður. Ellen Burnstyn
leikur enska húsmóður sem lifir í
afskaplega þröngum heimi þar sem
lítið gerist og hún er sátt við sitt.
Teri Garr leikur andstæðu Ellenar.
Hressa konu sem til er í allt. Alan
Bates er háttsettur leynilögreglu-
maður sem kemur inn í áhyggjulít-
ið líf þeirra vinkvenna og verður
þar örlagavaldur.
Hugmyndin sem myndin byggir
á er mjög frumleg. Við fylgjumst
með mjög nánum vinkonum og allt
leikur í lyndi. Einn daginn er
bankað upp á hjá Ellen og manni
hennar. Það er nokkurs konar lög-
regluþjónn, að því er hann segir
sjálfur. Ástæðan fyrir komu hans
er grunur sem hvílir á dularfullum
manni er vanið hefur komur sínar
í hverfið. Ellen og maður hennar
fá lítið að vita um hvað málið
snýst. „Lögreglumaðurinn" fer að
venja komur sínar í hús Ellenar og
nota svefnherbergi hjónanna til að
fylgjast með vinafólki þeirra sem
býr handan götunnar. Þessi uppá-
koma breytir miklu í lífi Ellenar og
manns hennar. Hún fer að forðast
vinkonu sína, sem Teri Garr leik-
ur, og andleg spenna hleðst upp
milli fjölskyldnanna tveggja.
Endirinn er góður. Ég átti von á
þessum endi, þorði þó ekki að trúa
því, því það var þessi endir sem var
líklegastur og einmitt þess vegna
hélt ég að myndin endaði öðruvísi.
í heildina fullyrði ég að hér er á
ferðinni húsmæðraþriller sem horf-
andi er á. -ES
Nightmare on Elmstreet 3:
Hann fer í Ijós
þrisvar í viku!
Nightmare on Elmstreet 3
Leikstjórl: Wes Craven
Aðalhlutverk: Zsa Zsa Gabor og
fullt að Ijótu liði
Ég fór á martraðamyndina í
Laugarásbíó þcgar hún var sýnd
á síðasta ári. Ég mundi alveg að
mér fannst ekki gaman, en
samt... það var aldrei að vita
nema eitthvað hefði breyst. Ég
hefði jú auðveldlega getað þrosk-
ast til muna.
En það hafði akkúrat ekkert
breyst. Hún var alveg jafn hund-
leiðinleg, asnaleg, væminn og fúl
og mig hafði minnt.
Hér er söguþráðurinn:
Sjálfsmorðsæði virðist hafa
gripið um sig í smábæ einum og
eins og venjan er í bíómyndum,
er fullorðna fólkið heimskt og
gera frekar ógagn en hitt. Nokkr-
ir unglinganna eru hýstir i álmu
einni í sjúkrahúsinu og þar birtist
allt í einu Nancy Thompson, sem
lék aðalhlutvericið í fyrstu mynd-
inni, og vill hjálþa. Það sem eftir
er gengur síðan út á baráttuna við
Freddy Kruger, sem satt að segja
lítur út fyrir að hafa farið í ljós
þrisvar í viku í svona 1.200 ár.
Ef þú hefur ekki enn náð hvað
ég er að reyna að segja, þá get ég
sagt það hér og nú: Þetta er
afskaplega leiðinleg mynd og ég
get einfaldlega ekki skrifað með
góðri samvisku að þú eigir að
leigja þér hana. -SÓL
ÞAÐ . VAR . HELST . I. VIDEOFRETTUM