Réttur - 01.06.1942, Blaðsíða 82

Hver 61 upp þenuan stríðandi her blaðamanna og blaða-
dreifenda, augu og eyru fjöldahreyfingarinnar?
ÞaÖ gerði „rHurnanite“ undir stjóm Marcel Cac-
hins, Gabriels Peris og félaga þeirra, manna og
kvenna, jsem kenndu frönskum verkamönnum aö
meta þýðingu dagblaðs, sem túlkar skoðanir fólks-
ins, skýrir frá reynslu þess og leysir úr hinum marg-
brotnu vandamálum vorra tíma. „l’Humanite“ sann-
aöi frönskum verkalýð hvílíkt vopn dagblaö er, sem
þjónar sannleika og réttlæti í baráttu mannanna
fyrir fegurra og fullkomnara lífi. Allt, sem franski
verkalýðurinn lærði þá, kemur honum að dýrmæt-
um notum nú.
í málaferlunum gegn Lucien Sampaix sagði Mar-
cel Cachin, hinn stríösreyndi aöalritstjóri „l’Human-
ite“j|í3Ögu blaðsins fyrir réttinum. Með látlausum orð-
um lýsti hann fortíð blaðsins og þeirri alúð, sem
lögð væri við aö ávaxta þann mikla arf, er það hlaut
frá Jean Jaures. Blaðið væri engum háð, því hvenær
sem á þyrfti aö halda væri nóg að leita til fólksins
um styrk. Cachin talaði einnig um blaðamannahóp
kommúnistanna, verkamenn og menntamenn, sem
ynnu í bróðurlegri einingu fyrir málstað fólksins.
Hann ræddi um heiöarleikann í starfsháttum blaðs-
ins, um áhuga starfsmannanna og hin lágu laun
þeirra. Cachin endaði mál sitt með þessum brennandi
orðum:
„Fólkið í þessu landi, sem aðhyllist skoðanir vorar
og hiugsjónir, er reiðubúið til þess að færa hverja ]m
fórn, sem vera skal, og við, starfsmenn „l’Humanite”
túlkum aðeins rö'dd frönsku alþýðunnar, þegar við
segjumst skulu leggja allt í sölurnar til þess að bjarga
Frakklandi Við teljum okkur hina réttu arftaka
frönsku stjórnarbyltingarinnar, sem hefur enn einu
sinni vísað okkur veginn”.
146