Réttur - 01.01.1961, Qupperneq 133

R É T T U R
133
baráttufylking móti heims-
valdastefnunni. Hundruð millj-
óna af íbúum Asíu, Afríku og
annarra heimshluta hafa unnið
sjálfstæði sitt í grimmilegum
átökum við öfl heimsvalda-
stefnunnar. Kommúnistar hafa
ávallt viðurkennt framsóknar-
og byltingareðli þjóðfrelsis-
styrjalda. Þeir eru virkustu
forvígismenn þjóðfrelsisins.
Tilkoma hins sósíalska hejms-
kerfis hefur bætt aðstöðu und-
irokuðu þjóðanna í sjálfstæð-
isbaráttunni, og á sömu lund
verkar einnig sú staðreynd, að
staða heimsvaldastefnunnar
hefur veikzt.
Nýlenduþjóðirnar vinna sjálf-
stæðj sitt ýmist með vopna-
valdi eða öðrum aðferð-
um, allt eftir þeim aðstæðum,
sem um er að ræða í hyerju
landinu um sig. Aðeins öflug
þjóðfrelsisbarátta getur tryggt
þeim frambúðarsigur. Nýlendu-
veldin gerast aldrei til þess að
færa þjóðum nýlendnanna
frelsið að gjöf. Þau yfirgefa
aldrei ótilneydd nokkurt land,
þar sem þau hafa stundað arð-
ránsiðju sína.
Bandaríkin eru á vorum dög-
um höfuðvígi nýlenduvalds-
stefnunnar. Heimsvaldasinnar
með Bandaríkin í broddi fylk-
ingar reyna af fremsta megni
að halda við hinni gömlu kúg-
un á fyrrverandi nýlenduþjóð-
um í nýrri mynd og með því
að beita nýjum aðferðum. Ein-
okunarauðfélögin leitast við
að hafa í hendi sér stýristauma
efnahagsáhrifa og stjórnmála-
ítaka í löndum Asíu, Afríku og
rómönsku Ameríku. Þau gera
sér allt far um að varðveita
sína fornu efnahagsaðstöðu í
löndum þeim, er brotizt hafa
úr viðjunum, og reyna meira
að segja að tryggja sér ný ítök
undir yfirskyni „efnahagsað-
stoðar“, um leið og þau kosta
kapps um að draga lönd þessi
inn í hernaðarsamtök sín,
styðja þar til valda hernaðar-
alræðisstjórnir og afla sér þar
herstöðva. Heimsvaldasinnar
leggja kapp á að grafa undan
fullveldi hinna nýfrjálsu ríkja.
Þeir rangtúlka meginreglu
sjálfsákvörðunarréttar þjóð-
anna og reyna að neyða nýjum
formum nýlenduyfirráða upp
á þessi lönd undir hræsnis-
fullu kjörorði „gagnkvæmra
hagsmunatengsla“. Þeir leitast
við að koma strengbrúðum sín-
um þar í valdasess og múta
nokkrum hluta borgarastéttar-
innar. Þeir hagnýta sér hið
eitraða vopn þjóðernismisklíð-
ar til þess að veikja hin ungu
og óhörðnuðu ríki. í þessu
skyni beita þeir óspart þeirri
aðferð að stofna árásarsinnaðar
hernaðarblakkir og árásarsinn-
uð tvíhliða hernaðarbandalög.
Þjónustulið heimsvaldasinna í
þessum efnum er afturhalds-
samasti hluti hinna innlendu
arðránsstétta.
Það mjög brýna hlutverk að
koma til leiðar þjóðlegri end-
urnýjung í löndum þeim, er
brotið hafa af sér ok nýlendu-