Réttur - 01.04.1983, Blaðsíða 45

III
Björn Þorsteinsson reit eftirfarandi kveðju í Þjóðviljann 22. júní:
Það skipast oft fljótt veður í lofti og við
íslendingar höfum oft mátt reyna það.
Vorið var kalt og í júní kom mikið
norðanáhlaup með snjókomu á Norður-
landi og hlíðar Esjunnar gránuðu. Það er
eins með dauðann, hann kemur oft svo
skyndilega, stundum einum um of. Samt
megum við víst alltaf búast við honum,
þó oftast séum við óviðbúin, jafnvel þegar
við teljum okkur hvað best undirbúin.
Ólafur R. Einarsson lést í Borgarspítal-
anum aðfararnótt laugardagsins 11. júní
sl. Hann hafði veikst skyndilega af þeim
sjúkdómi sem um hríð hafði blundað í
honum, og eins og norðanáhlaupið heltók
þessi sjúkdómur hann svo gjörsamlega að
innan stundar var hann allur. Stuttu áður
er ég leit þennan ágæta vin minn í síðasta
sinn, helsjúkan, fann ég ennþá og sá í
augum hans speglast gamla kraftinn og
löngunina til að tjá hugsanir sínar sem
hann átti svo auðvelt með. En orðin vildu
ekki koma og líkaminn neitaði og á
örskotsstundu var hann skilinn við. ÉG
leitaði lengi í ruglingslegum huga mínum
að einhverju sem gæti lýst þeirri tilfinn-
ingu minni að hann hefði ætlað að segja
eitthvað sem máli skipti. Þá datt mér í
hug kvæði Steins Steinars, Leyndarmálið,
sem mér fannst vera það svar sem ég gæti
sætt mig við.
Þeim stutta tíma, fyrr en skip mitt fer
sem flytur mig á brott í hinsta sinni,
ég vildi gjarna verja í návist þinni
og velta þungri byrði af hjarta mér.
Við börðumst lengi dags við óvin einn,
og oftast litlum sigri hrósa máttum,
hann beið viðfótmál hvert íöllum áttum
og andlit hans ei þekkti maður neinn.
Að sigra þennan óvin eða deyja
var okkur báðum tveim á herðar lagt.
Og þér, sem eftir verður vil ég segja:
Eitt vopn er til, eitt vopn, þó enginn þekki,
og vegna þess skal leyndarmálið sagt.
Nei, skip mitt býst á brott; ég getþað ekki.
Ólafur Rafn Einarsson fæddist í Reykjavík
16. janúar 1943 sonur hjónanna Sigríðar
Þorvarðardóttur og Einars Olgeirssonar
fyrrv. alþingismanns. Hann var yngra
barn þeirra hjóna, eldri er systir hans
Sólveig.
Ólafur lauk stúdentsprófi frá MR 1963
og fór þá til náms í Noregi. Lauk hann
BA prófi frá Oslóarháskóla í sögu og
fornleifafræði. Síðar cand. mag. prófi í
sagnfræði frá Háskóla íslands árið 1969.
Samfara náminu hér heima, árin 1966-69,
kenndi Ólafur við Gagnfræðaskóla Kópa-
vogs síðar Víghólaskóla. Árin 1969-71
kenndi hann á Hvolsvelli, en hóf síðan
kennslu við Menntaskólann við Tjörnina
1971 (síðar Sund) og var kennari þar til
dánardægurs. Jafnframt var Ólafur stunda-
kennari við Háskóla íslands þar sem hann
kenndi verkalýðssögu.
Ólafur hafði alla tíð mikinn áhuga á
stjórnmálum, enda honum í blóð borin.
Hann var í fyrstu miðstjórn Alþýðubanda-
lagsins, síðar í framkvæmdastjórn og um
109