Réttur - 01.04.1983, Blaðsíða 43

Óiafur átti sæti í fyrstu miðstjórn Al-
þýðubandalagsins og síðar í framkvæmda-
stjórn þess, um tíma sem formaður. Hann
var í framboði fyrir Alþýðubandalagið í
Suðurlandskjördæmi við kosningarnar
1971 og í Reykjaneskjördæmi 1974. Ólaf-
ur átti sæti sem varamaður í útvarpsráði
1972-75 og aðalmaður síðan. Formaður
þess 1978-80 og varaformaður síðan. Þá
átti hann sæti í byggingarnefnd útvarps-
hússins og í útvarpslaganefnd.
Ólafur var formaður Æskulýðssambands
íslands 1968-70 og sótti þá margar ráð-
stefnur á vegum þess í Evrópu og Banda-
ríkjunum. Hann var í stjórn Aðstoðar við
þróunarlöndin 1971-81. Þar störfuðu þeir
mikið saman Björn Þorsteinsson bæjar-
ritari í Kópavogi, og einnig við gerð
útvarpsþátta og fl. Hafa þau hjón Björn
og Sigurlaug kona hans reynst Ólafi og
Jóhönnu sérstaklega vel, eins og raunar
fjölmargir aðrir, fyrir það eru bornar fram
hugheilar þakkir.
Ég var svo lánsamur að kynnast náið í
upphafi míns stjórnmálaferils stjórnmála-
garpinum og öðlingnum Ólafi Thors. Það
sem fljótlega vakti athygli mína var hve
hlýtt honum lá orð til Einars Olgeirssonar
og mat hann mikils persónulega, þó voru
þetta höfuðandstæðingar í íslenskum stjórn-
málum. Ég sat svo eitt kjörtímabil með
Einari á Alþingi og fann þá fljótt tilfinn-
ingaríkt og hlýtt hugarþel undir brynju
hins vígreifa stjórnmálamanns. Síðar þeg-
ar við Einar kynntust nánar fann ég hlýja
hugarþelið og virðinguna fyrir Ólafi Thors
og persónuleika hans. Hvernig þessir
hörðu baráttumenn og andstæðingar mátu
livor annan er aðalseigin mikilla stjórn-
málamanna, sem gnæfa hátt yfir meðal-
mennskuna.
Ólafur kvæntist Jóhönnu dóttur minni
5. október 1968. Hann vann hugog hjörtu
okkar hjóna með prúðmennsku sinni og
drenglyndi. Það varð fljótlega mjög náið
og innilegt samband milli hans og tengda-
móður hans, Guðrúnar. Þau voru á marg-
an hátt líkt skapi farin, hæg og dul,
þolinmóð og traust. Jóhanna er jarðfræð-
ingur frá HÍ og kennir við Víðistaðaskóla
í Hafnarfirði. Þau eignuðust tvo syni,
Gísla Rafn, 14 ára og Þorvarð Tjörva, 6
ára.
Ólafur og Jóhanna eignuðust sitt eigið
húsnæði að Þverbrekku 2 í Kópavogi
1972. Var unun að fylgjast með hve sam-
hent þau voru í að byggja upp glæsilegt
menningarheimili, þar sem á skemmtileg-
an hátt er fléttað saman nútíð og fortíð.
Ólafur unni bókum, enda alinn upp á mili
bókaheimili. Bókasafn þeirra hjóna hefur
að geyma margar verðmætar bækur inn-
lendar og erlendar.
Ólafur hafði mikinn áhuga á að efla
norræna samvinnu í sem víðustum skiln-
ingi, hann flutti hér erindi fyir ferðahópa
frá Norðurlöndunum, sótti þing Norður-
landaráðs sem fulltrúi ungra manna í
stjórnmálaflokkunum. Kenndi hér við
Norræna sumarháskólann og var ávallt
reiðubúinn til að veita aðstoð ef til hans
var leitað um að efla kynni milli íslands
og hinna Norðurlandanna.
Það er með ólíkindum hvað Ólafur var
athafnasamur við ritstörf, þar sem að þau
voru að mestu unnin í hjáverkum. Éátt
eitt skal tilgreint: Upphaf íslenskrar verka-
lýðshreyfingar 1887-1901, útg. MFA 1970.
Bernska reykvískrar verkalýðshreyfingar
frá 1887-1916. Reykjavík í 1100 ár, útg.
Sögufélagið og Reykjavíkurborg 1974. Frá
landnámi til lútherstrúar, þœttir úr íslands-
sögu fram til 1550. Kennslubók, útg.
107