Sjómannablaðið Víkingur - 01.10.1965, Blaðsíða 1

EFNISYFIRLIT
bls.
Getur verðbólguþjóðfélag okkar 239
lagt togaraútgerð á hilluna?
Örn Steinsson.
Brimvísur 245
Jón Rafnsson
Stockhólmur 246
Björn Ólafsson þýddi
Bretar auglýsa ný leyfi til 251
olíuleitar
íslenzkur Sherlock Holmes 252
J. Magnús Bjarnason
•
íbúðir sjómanna 258
Hgr. Jónsson tók saman
Um öryggismál 260
Bátar og formenn í Vestmanna- 264
eyjum
Úr fundargjörð öldunnar 265
Álitsgerð Sjóslysanefndar 269
Frívaktinn o.fl.
*
Forsíðumyndin
er af málverki Kjarvals, sem nefnist
Fjarðarmynni.
Málverk þetta er í eigu Gríms Þorkels-
sonar, fyrrverandi skipstjóra. Hlaut
hann málverkið að gjöf frá Kjarval
fyrir allmörgum árum. — Grímur er
sem kunnugt er mikill velunnari Sjó-
mannablaðsins. Veitti hann okkur góð-
fúslega leyfi til birtingar á myndinni,
og þökkum við heiðurinn.
VÍKIIMGUR
Útgefandl F. F. S. f. Rltstjórar: Guð-
mundur Jensson (áb.), Öm Steinsson.
Rltneínd: Guðm. H. Oddsson íorm., Þor-
kell Slgurðsson, Henry Hálídansson,
Halldór Guðbjartsson, Pétur Slgurðsson,
EglU Jóhannsson, Ak., Eyjólfur Glslason,
Vestm.. Hallgrímur Jónsson, Slgurjón
Elnarsson, Böðvar Stelnþórsson. Blaðið
kemur út einu slnnl 1 mánuðl og kostar
árgangurlnn 200 kr. Ritstjóm og af-
grelðsla er Bámgötu 11, Reykjavik. Ut-
anáskrlít: „Vlklngur", Pósthólf 425,
Reykjavlk. Síml 156 63. — Prentað f
Ísaíoldarprentsmlðju h.f.
VÍKINGUR
Si
ijomanna
LLiiS
VIKINGUR
rarmanna-
Iflijtfuníli: ija
Uj fliuliniannaSamlnincl .D.ifancli
Ritstjói-ar: Guðm. Jensson áb. og Örn Steinsson.
XXVII. árgangur. 9.-10. tbl. 1965.
{oooooooooooooooooooooooooooooooooooooo
Órn Steinsson:
Getur verðbólguþjóðfélag okkar
lagt togaraútgerð á hilluna?
Að lokinni messugjörð £ guðshúsi
og prósessíu forsjármanna þjóðfélags-
ins, er ekki laust við kvíða, hverju
sinni sem heyrist um nýtt fjárlaga-
frumvarp frá okkar virðulega alþingi.
Svo geigvænlegar eru tölurnar í
hækkunarátt frá ári til árs, að leik-
manni að minnsta kosti óar við.
Kannske er þetta ekkert annað en
svipmynd, sýnd með tölum, af verð-
bólguvandræðum okkar í dag. Vand-
ræðum, sem enginn virðist geta lagað,
en allir þykjast ráð við hafa.
Allir stjómmálaflokkar landsins
hafa fengið tækifæri til að kljást við
drauginn, en endirinn ávallt sá sami
— ófreskjan magnaðri og stæltari en
nokkru sinni fyrr í lok hverrar ríkis-
stjórnar.
í launamálunum hefur ríkt og ríkir
enn hið mesta öngþveiti og er laun-
þegum kennt um. Launþegar hafa þó
sýnt hið mesta langlundargeð, en þeg-
ar buddan sýnir, að lengur verður
ekki lifað af tekjum fyrir 8 stunda
vinnudag vandast málið og ekki óeðli-
legt að eina vopnið, sem launþegar
eiga, sé notað til að reyna að bæta
úr, þ. e. uppsögn samninga og kaup-
kröfur.
í erindi er merkur maður flutti fyr-
ir nokkru segir, að launþegasamtökin
á Islandi séu það sterk, að þau ráði
kaupgjaldinu í landinu, en eru hins
vegar ekki fær um að marka stefn-
una í efnahagsmálum þjóðarinnar.
Þetta kann vel að vera rétt, og án þess
að ég geri því á fæturna, að hinn
merki ræðumaður telji menn í laun-
þegastétt öllu meiri heimskingja en
aðra þegna þjóðfélagsins, þá held ég
að skýringin sé sú, að launþegar hafa
ekki borið gæfu til að sameinast £ einn
flokk, er væri nokkurs megnugur á
stjómmálasviðinu til að hafa áhrif
á efnahagsmálin.
Nú, hversu sem þetta horfir, þá
verður að viðurkenna hina sorglegu
staðreynd, að mikið hefur hallast á
undirstöðuatvinnuvegina, sem standa
þurfa £ harðri samkeppni á heims-
markaðnum, og á ég þá fyrst og fremst
við sjávarútveginn, sem þó aflar þjóð-
félaginu 95% gjaldeyristeknanna. —
Bátaútgerð gengur að visu þessa stund-
ina allsæmilega. Er síldin þar þyngst
á metunum. Útgerðarmenn bátanna
eru þó ekki ánægðir með sinn hlut
og hafa farið fram á við rikisstjórnina
að láta rannsaka á hlutlausan hátt
rekstrarafkomu bátaútvegsins. Senni-
lega er sú athugun í fullum gangi, en
ætlunin var að láta Efnahagsmála-
stofnunina, Iðnaðarmálastofnunina og
Fiskifélagið annast rannsóknina.
Sjómannasamtökunum er ekki ætl-
uð aðild að þessari rannsókn, en mun
gefið tækifæri á, að gagnrýna, er
verkinu lýkur. Rannsóknir af þessu
tagi eru sjálfsagðar og geta verið
gagnlegar, ef eitthvert tillit er til
þeirra tekið. Gallinn er bara sá, að
oftast fá niðurstöður slíkra rannsókna
að rykfalla og menn fremur hent gam-
an að en nytja.
Eitt nefndarálit um rekstur togar-
anna birtist árið 1958. Ég var nýlega
að blaða £ þv£, en þar er geysilegan
fróðleik að finna um útgerð togar-
anna og vandamál þeirra. Virðist
þetta vandamál enn hið sama i dag
og útlit helzt á að togaraútgerð legg-
ist rviður. Á s.l. ári voru 34 togarar
i gangi og' nam aflaverðmæti á skip
að meðaltali rúmum 12 milljónum
króna. En árið 1955 nam meðalafla-
verðmæti á skip aðeins rúmum 5 millj-
ónum króna.
239