Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.2006, Blaðsíða 32

Ólafur Ragnarsson
„Coastcardinn“ í Fíladelfíu
Ólafur hefur víðafarið og meðal annars lent í vopnaviðskiptum i Beirut þar sem hann tók þessa mynd.
Fyrir nokkrum árum var
ég stýrimaður á skipi sem
var í „timecharder“ hjá útgerð
á Miami. Við sigldum á milli
hafna við Karíbahafið og til
bandarískra hafna.
Eitt sinn lestuðum við járnrúllur í
Puerto Cabello í Venezuela sem áttu
að fara til Fíladelfíu á austurströnd
Bandaríkjanna. Á leiðinni hrepptum við
slæmt veður og losnuðu nokkrar rúli-
urnar og skemmdust. í Fíladelfiu þurfti
skipstjórinn því að gera „sea protest".
En akkúrat þegar hann ætlaði að fara
að sinna því kom flokkur af fólki frá
strandgæslunni til að að taka test á skip-
inu og búnaði þess. Þar sem hann vissi að
mér var ekkert sérlega vel við „Gardinn"
bað hann mig þess lengstra orða að vera
nú kurteis við þá. En ég hafði lent í harði
orðasennu við einn strandgæslugaur-
inn nokkrunt vikum áður er við vorum í
Richmond (Virginia). En það er útbreidd-
ur misskilningur hjá „Gardinum“ að
amerísk lög gildi um heiminn allan.
Skipper gat nú engan veginn frestað
lengur för sinni til Notarius publicus og
lét ntig einan með strandgæsluhópnum.
Yfirmaður hans var ung og mjög svo
hugguleg kona á óræðum aldri þó. Ekki
var ég viss um með hvaða hreim enskan
hennar var, sem er ekki að marka því að
enskukunnátta mín er ekkert til að hrópa
húrra fyrir. En svo mikið er víst að ég
mér gekk bölvanlega að skilja hana. Enda
muldraði hún ofan í bringu sér sem var
ekki til að bæta stöðuna.
Hópurinn skipti nú með sér verkum og
hvarf á brott i tveimur flokkum. En hinn
gullfallegi yfirmaður varð eftir hjá mér í
brúnni Vélstjórinn fór með annan flokk-
inn niður í vél en bátsmaðurinn með
hinn um dekkið.
í brúnni höfðum við það bara huggu-
legt. Eftir að hafa spurt nokkurra spurn-
inga um hin ýmsu tæki og tól sagði hún
altíeinu — að mér heyrðist:
”Há abát jor sexlæf?”
Mig rak í rogastans og hugsaði :
„Af öllum and.....er nú Coastcardinn
farinn að skipta sér.“
En minnugur orða skipstjóra míns
svaraði ég án þess að spyrja, hvern fjan...
henni kæmi það við:
„I dú not nóv, æ hef not træd it for a
væl.“
Þá horfði þessi undurfagra kona beint í
augun á mér og sagði:
„Sjóv mí the bottom.”
Nú varð algert stjörnuhrap í hausnunt
á mér og ntér féllust hendur og glápti
orðlaus á hana. Fleiri þúsund hugsanir
þutu í gegnum minn gamla, grá-fiðr-
aða haus, og ég skalf í hnjáliðunum, það
get ég svarið. Eitthvað fannst þessari, í
mínum huga yndislegu álfamær, ég vera
skrílinn því að hún spurði:
„Ar jú olræt Kaptein?“
Ég náði að kinka kolli í örvæntingu.
Og gat stamað út úr mér:
,Jes, ó jes“
„Ok,“ sagði hún, „Show nre the push
button so I can turn on the searchlight."
32 - Sjómannablaðið Víkingur