Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1941, Síða 45

Náttúrufræðingurinn - 1941, Síða 45
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 139 í þetta sinn fóru þeir Hörður og Sverrir Tryggvasynir í egg- leitina og mun það hafa verið nokkru fyrr á vorinu en árið áður. Leituðu þeir bræður rækileg'a um hraunið og fundu þrjú hreiöur alls. Voru tvö þeirra í Hitulaugarhrauninu, alllangt fyrir norðan laugina, en hið þriðja lítið eitt suður með Lauf- röndinni austanverðri. Voru þrjú og fjögur egg hjá uglunum í Hitulaugarhrauni, en ins eitt egg hjá uglunni við Laufrönd. Þeim bræðrum þótti þetta góður fundur og hugðu gott til yrir Sherlock, en því miður treystist hann ekki til íslands- ferðar, þegar á átti að iherða. Síðastliðið vcr var ekkert leitað að snæuglueggjum, en sjálf- sagt má telja að varpið haldist þarna við, og allar líkur benda til að uglunum fjölgi ár frá ári. í ferðum sínum um Laufrandar- og Hitulaugarhraun, hafa Víðikerspiltar fundið fjölda af gömlum hreiðrum, og bendir það til að snæuglan hafi verpt þarna um margra ára skeið. Allsstaðar eru hreiðrin á Láum áberandi klettum, því að uglurnar eru gefnar fyrir víðsýni. Ekki er gott að segja um það með vissu á hverju snæuglan lifir þarna í óbyggðinni, en sennilega lifir hún einkum á önd- um og rjúpum, sem allmargt mun vera af, e’nkum nyrzt í Hraunárdal og Öxnadal. Á vorin mun uglan vera skæður eggjaræningi. Einkum mun ún hvumleið heiðagæsunum, sem verpa víðsvegar í Fljóts- giljunum, eigi alllangt frá bústöðum uglunnar. Minnist ég þess, að eitt sinn ferðaðist ég með brezkum fuglafræðingi suður í Syðrafljótsgil. Þetta var seint í júnií, um það bil sem heiða- gæsirnar unga út. En í þetta sinn var aðkoman harla ömurleg. Næstum því hvert hreiður var rænt. Víða lágu dauðir ungar váð hreiðrin og sumsstaðar voru grotin egg með næstum því fullburða ungum. Allt benti til þess, að hér hefði verið framið miskunarlaust rán og vorum við ekki í neinum vafa um, að hér hefði snæuglan verið að verki. En það, sem einkum vakti þó undrun okkar var það, að svo virtist sem ræninginn sjálfur hefði orðið fyrir grimmilegum hefndum. Á sléttum mel, skammt frá varpinu var töluverð dreif af
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106

x

Náttúrufræðingurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.