Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1941, Side 70

Náttúrufræðingurinn - 1941, Side 70
162 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN Frá neðri eirfleini að efri 6" ca 90 cm mælt á klöpp, 85 cm lóðlína Frá efri 6" að neðri 6" 82,5 cm mælt á klöpp, 45 cm lóðlína Þann 15. júlí 1930, þegar merkin voru sett, var vatnshorðið 1 cm fyrir neðan neðsta merkið, og miðast allar þær breytingar, er hér verður getið, við þá vatnshæð. Það er gamalt mál, að í Kleifarvatni gæti flóðs og fjöru og komi hvorttvegigja á 40 ára fresti þannig, að vaxnið vaxi í 20 ár, en minnki í önnur 20. Tvenn merki höfðu menn til þessa. Annað er það, að Krísvíkingar fóru með kaupstaðarlestir sínar fram með vatninu, þegar þar var fært með hesta, en þar er ófært talið nema fara megi fjöru framan við Innri-Stapa. Hitt merkið er engiland frá Krísuvík, sem liiggur sunnan við ivatnið og fer í kaf, þegar hæst er í því. Má gera ráð fyrir því, að Krísuvíkur- menn hafi gefið gaum að þessum merkjum, og er því líklegt, að munnmælin um vatnið hafi við rök að styðjast. Guðmundur Jónsson, sem síðastur bænda bjó að Stóra-Nýjabæ í Krísuvík, sagði mér það, sem hér fer á eftir: Árið 1880 fluttist Árni sýslumaður Gíslason að Krísuvík. Var vatnið þá talið minnkandi, en þó mikið. Engjarnar voru komn- ar upp, en fífugróður þar svo mikill, að á Nýjalandi „fékkst vel á engjalest", og bendir gróðurfar þetta til þess, að engjarnar hafi verið komnar undan vatni fyrir nokkrum árum, en þó blautar. Árið 1895 fluttist Guðmundur að Nýjabæ. Var vatnið þá talið vaxandi, og ófært fyrir Stapann. Ekki vissi Guðmundur, hvenær vatnið hefði orðið minnst miilli 1880 og 1895, en taldi þó, að það hafi alltaf verið fremur mikið á því tímabili og vafasamt, hvort þá hafi verið fært fyrir Stapann, enda var tíðarfar kalt og vot- viðrasamt á þeim árum. Eftir 1895 óx vatnið jafnt og þétt, og fóru Krísuivíkurengjar í kaf árið 1907 eða 1908. Telur Guðmundur, að vatnið hafi kom- izt hæst árið 1912, en tekið síðan að lækka, og árið 1916 komu engjarnar aftur upp úr. Eftir 1920, einkum eftir 1924, hyggur hann. að mestu ha-fi munað um lækkunina, en ekki var þó farið fyrár stapann fyrri en 1929, en þá var komin þar allgóð fjara, svo að hann telur láklegt, að þar hafi verið fært 1—2 árum fyrr. Á uppdrætti herforingjaráðsins er vatnsborðið talið 135,00 m yfir sjó árið 1908, en ekki mun sú ákvörðun alls kostar nákvæm. Eftir samanburðarmælingum, sem Jón Víðis hefir gert, stóð vatn- ið 132,44 m yfir sjó árið 1930, en 131,67 m árið 1932, þegar það
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.