Andvari - 01.01.1885, Blaðsíða 13
Jóns Hjaltalíns.
7
landlæknisembættinu, og læknisstörfum í því hjeraði,sem
því embætti fylgdi, og flutti hann þá hingað til Keykja-
víkur snemma um vorið, en landlæknir var hann skip-
aður af konungi 18. dag septembermánaðar sama árið,
og gegndi hann landlæknisembættinu, unz liann fjekk
lausn 19. dag júlímánaðar 1881, en hjeraðslæknastörfum
var hann undan þeginn 1. dag septembermánaðar 1873.
Árið 1859 var hann af konungi kjörinn alþingis-
maður, og var það úr því, unz hann beiddist undan
því starfi árið 1881.
Að læknaskipunarmálið er komið í það horf, sem
það þó er komið, er að miklu leyti Jóni landlækni
Hjaltalín að þakka, og þótt hann hefði ekkert annað
unnið að framförum ættjarðar sinnar eða landinu til
gagns, en það eitt, væri það eigi meira en skylt, að
landar hans minntust hans rneð virðingu og þakklát-
semi.
Frá því f'yrst að hann fór að hugsa um lækna-
skipunarmál landsins, var það honum Ijóst, eigi einungis
að íslendingar mættu heita læknalausir, og hver yrði að
deyja drottni sínum án allrar læknishjálpar, þótt einir
7 læknar væru á öllu landinu, holdur og að það mætti
ganga að því vísu, að læknar fengjust eigi ávallt í þessi
sjö embætti, eirrs og líka raun gaf vitni, þar sem t. a.
m. eitt þeirra stóð autt og óskipað í mörg ár, svo að
enginn sótti um, lrvað þá heldur svo margir, að til nokk-
urrar hlítar væri, nema því að eins, að kennsla fengist
handa lækna-efnum lrjer á landi. J>að reyndist og á-
rangurslaust, þótt aukastyrkur væri heitinn hverjum þeirn,
sem stundaði læknisfrœöi við háskólann og vildi gjörast
læknir hjer á landi að afloknu prófi. Skoðun sinnilýsti
Hjaltalín skýrt og Ijóst yfir í ritgjörð sinni »Um lækna-
skipun á íslandi» í »Nýjum Fjelagsritum», 4. ári, 1844.
Hið sama endurtekur hann í brjefum sínum til Jóns
8igurðssonar, sem prentuð eru í »Nýjum Fjelagsritunr»
1852, og sýrrir þar enn fram á, hversu landið sje illa