Fálkinn - 25.01.1957, Blaðsíða 11

FÁLKINN
11
LITLA SAGAN
„Annaöhvort vinnur
maður — eða ekki!“
T/EYRÐU nú, Eyvi, þú segir að við
' I getum sparað heimilisútgjöldin,
en í hverri viku og mánuði fleygir
þú penigum út um gluggann."
Éa,“
„Já. Þú kaupir fimm ‘hálfseðla í
happdrættinu á hverjum mánuði.
Hefirðu reynt að reikna hve mikið
þú gætir sparað með þvi að kaupa
aðeins hálfseðil, og hefirðu athugað,
að það yrði lagleg upphæð, ef þú
hættir að eyða tóli' krónum á viku
i getraunir?"
„Já, en þú veist, Bína mín, að vog-
un vinnur og vogun tapar. Við getuin
orðið rík ailt í einu. Við eignumst
aldrei sumarhúsið, sem mig hefir
dreymt um í fimmtán ár, ef ég er ekki
i happdrættinu. Einhvern tima vinn-
ur maður.“
„Það er óþarfi að hafa svona
marga seðla, Eyvi. Þú getur unnið
þó að þú hafir ekki nema einn miða.
Og mér finnst fásinna að eyða tólf
krónum í getraunirnar. Fjórar krón-
ur væri nóg.“
„Kvenfólk hefir ekki vit á þessu.
Það kemur annað hljóð i strokkinn
þegar ég fæ stóra vinninginn.“
Auðvitað var það rétt, sem Bína
sagði, að ef liann sparaði þetta þá
yrði talsverð upphæð úr því, en þeir
peningar mundu ekki fara í bankann
'heldur i mat. Þau mundu kaupa svo-
lítið betri mat, t. d. svínasteik á
sunnudögum en ekki kjötsnúða. Og
ihann var viss um, að fyrr eða síðar
mundi hann vinna. Hann mundi eign-
ast sumarhús einhvern tíma. Börnin
hefðu gott af að komast i sveit, en
það gátu þau ekki núna.
Á trúlofunarskeiðinu, þegar hann
var lærlingur, höfðu þau sett sér það
mark að eignast sumarhús nálægt
vatni, ekki stórt en nóg 'handa þeim
ölTum, þvi að þrjú börn ætluðu þau
að eignast. Þau dreymdi svo margt
þá, og sumt hafði ræst. Þau höfðu
eignast þrjú efnileg börn. Og laglega
ibúð. í rauninni leið þeim vel. Þeim
þótti vænt hvoru um annað, eins og
fyrir fimmtán árum. Það ltom sjaldan
fyrir að þau væru ekki sammála —
það var helst hegar þau töluðu um
happdrætti og getraunir, að þau
deildu, en það var ekki hægt að ætlast
til að kvenfólkið skildi allt. Og ham-
ingjan mundi koma eins og þjófur á
nóttu. Þrjátíu þúsund væri gott —
það nægði fyrir sumarhúsinu. Hvað
mundi Bina segja, ef hann kæmi heim
og íegði þrjátíu þúsund á borðið?
Það var þriðjudagur og Eyvi var að
vmna. Hann hafði gleymt að það var
í dag, sem vinningalistinn kom. í
matarhléinu sá hann að Tobbi félagi
hans var að lesa listann.
„Nei, ekki fékk ég neitt í þetta
sinn,“ sagði Tobbi.
„Má ég líta á listann?“ sagði Eyvi,
hann hafði sjö háifseðla núna — hafði
'haft yfirvinnu undanfarið og bætt við
sig miðum.
Svo tók hann upp rniðana, hann
var alltaf eftirvæntingarfullur en
aldrei eins og núna, þvi að liann hafði
fleiri miða.
En ný vonbrigði komu með hverri
tölu. Loks var aðeins einn miðinn
eftir. Það var 400 króna vinningur
á númerinu, en þetta var aðeins hálf-
miði, svo að hann fékk 200.
I----------------------
★ Tískumifnrfír ★
- ---------i------—: i
Þetta cr frakki. — Balmian hefir ver-
ið í góðu skapi þegar hann teiknaði
þennan skoskrúðótta frakka með
persian kraga og múffu. Árangurinn
er ágætur og frakkinn fyrirmyndar-
flík.
Hann hlakkaði til að koma heim.
Þetta var góð byrjun. Yitanlega ætl-
aði hann að leggja peningana í spari-
sjóð, það var byrjun að sumarhúsinu.
— Þegar hann kom heim var Bína
að leggja á borðið.
„Bína!“ sagði liann brosandi, „nú
get ég sagt þér góðir fréttir. Ég hafði
sjö hálfseðla núna, en það var ekki
tit ónýtis. Ég fæ 200 krónur á einn
miðann.“
„Hvers vegna keyptirðu ncma einn,
Eyvi,“ sagði Bína brosandi.
„Hefði ég keypt einn er ekki víst
að ég hefði unnið.“
„Jú, ég er alveg handviss um það.“
Það var unnið fyrir gíg að deila
um þetta við hana.
„Það getur enginn mannlegur mátt-
ur valið úr númerin, sem vinning-
arnir koma á.“
„Ég veit það, en ég er nú þeirrar
skoðunar, að eigi maður að vinna þá
vinni maður hvort maður hefir fáa
miða eða marga.“
„Kvenfólk hefir ekki vit á þessu,“
sagði Eyvi ráðalaus.
„Ég lield að kvenfólkið skilji nú
samt sitt af hverju, Eyvi minn. Nú
skal ég segja þér nokkuð. í vikunni
sem leið krotaði ég á getraunaseðil
og borgaði krónu. Og í dag stendur
í blaðinu að ég hafi haft ellefu rétta
og fái tvö þúsund og átta hundruð.
Svo að það fer að safnast í sumar-
húsið okkar úr þessu.“
Gamli túrbaninn fylgir einnig nýju
tískunni og Claude St. Cyre hefir
hækkað hann að mun. Hann er úr
finu mjúlcu crepe chine filt í fallegum
kóralrauðum lit. Hann er mjög fal-
legur.
Fallegur hversdagskjóll. — Pils og
treyja, blessunarlega gamaldags og
fer aldrei úr tísku svo óhætt er að
búa hann til úr góðu efni. Þetta er
vissulega „nýr“ kjóll úr smárúðóttu
Shetlands-ullarefni, olivengrænt og
brúnt. Pilsið er fellt og ermarnar eru
með sauma tekna úr olnbogabót og
hnapparöð er neðan á ermunum.
Vilið þér...?
að 90% af öllum lifandi verum
á jörðinni eru skordýr?
Svo telst til að um (500.000 tegundir
af skordýrum séu til á jörðinni, en
sú tala er vafalaust of lág. Við menn-
irnir, og skepnur sem teljast til ann-
arra dýraflokka, megum lirósa happi
yfir því, að skordýrin skuli ekki vera
stærri en þau eru, því að annars
mundu þau éta okkur upp til agna.
að Golden Gate-brúin cr lengsta
hengibrú í heimi?
Hún er yfir höfnina i San-Francis-
co í Kaliforníu. Brúargólfið er úr
sementi og stáli og hangir í tiltölu-
lega mjóum upphöldum á strengjun-
um. Vegalengdin milli stöplanna er
1250 metrar og stærstu liafskip geta
siglt undir brúna.
að glerið cr „fljótandi"?
Gler er venjulega talið fast efni,
en i rauninni er það séigfljótandi, þó
að í litlum mæli sé og hægt fari.
Þetta er 'hægt að sjá á gömlum
gluggarúðum: Þær verða þykkari að
neðan en ofan, með tímanum.