Vikan - 10.01.1974, Blaðsíða 10

Hver þekkir ekki nafnið Cassius
Clay, eða Muhammed Ali, eins og
hann kýs nú að láta kalla sig,
maðurinn, sem flestir telja mesta
boxara heims. Það hefur gengið á
ýmsu á hans ferli, og hann hefur
haft lag á að halda áhuga
heimsins vakandi með margvis-
legum uppátækjum og viðfrægum
kjafthætti. Hér fer á eftir úr-
dráttur og endursögn á viðtali
bandariskrar blaðakonu, sem
hætti sér á hans fund og fékk sitt
hvað að reyna og heyra, sem
henni ofbauð. Oftar en einu sinni
langaði hana mest til þess að
gefast upp og flýja af hólmi, en
sem hatrömm kvenfrelsiskona
hélt hún út til loka, og lesendur
hafa áreiðanlega gaman af aö
lesa orðaskipti þeirra um stöðu
konunnar.
Fyrsta áfallið fékk þessi hug-
rakka blaðakona á skrifstofu
Roberts Arums, lögfræðings
■ Cassiusar i New York. Þegar hún
óskaði eftir hans milligöngu um
fund þeirra Cassiusar, leit lög-
fræðingurinn á hana fullur van-
trúar og sagði siöan svolitið vand-
ræðalegur: —Ég er hræddur um,
að þaö verði torsótt. Muhammed
Ali er ekki hrifinn af hvitum
konum.
—Ó, það er allt i lagi, það gæti
einmitt verið sérlega forvitnilegt
að heyra skýringu hans á þeirri
afstööu, sagöi hin hugrakka
blaðakona.
Robert Arum yppti öxlum eftir
nokkra umhugsun og lét tilleiðast
að hringja til skjólstæðings sins.
Þeim báðum til mikillar
undrunar samþykkti þessi frægi
orðhákur umsvifalaust að taka á
móti stúlkunni, og næsta dag
hringir hún dyrabjöllunni á
heimili hans i Philadelphiu. Hús
Muhammeds Alis kom blaðakon-
unni á óvart, hún hafði búizt við
meiri lúxus. Það er appelsinugult
á litinn og umkringt afliðandi
grasflötum með háum furutrjám.
Viðtökurnar eru ekki upp-
örvandi. Blaðakonunni er visaö
inn i litla setustofu, þar sem
Muhammed Ali situr á tali viö
þrjá aðra svertingja. Þeir lita
allir upp og taka undir kveðju
hennar, en enginn þeirra stendur
á fætur né heilsar með handa-
bandi, og sjálf veigrar hún sér við
þvi að rétta þeim höndina, þvi
hún hefur það óþægilega á tii-
finningunni, að þessir menn kæri
sig ekki um snertingu við hvitt
hörund. Svo snúa þeir sér aftur aö
samræðunum, og hún Stendur á
miðju gólfi, eins og illa gerður
hlutur, þangað til hún mannar sig
upp i að setjast i sófann við
hliðina á Ali. Samræður mann-
anna fjögurra snúast um peninga.
Það á að fara að gefa út bók um
ævi Alis. Einn svertingjanna,
ætlar að skrifa bókina fyrir 30
þúsund dollara. Næsti bardagi
boxarans er einnig á dagskrá, 190
þúsund dollarar þar. Og
Muhammed Ali ætlar að halda
fyrirlestur á næstunni, 2 þúsund
dollarar þar.
Blaðakonan róast smám sam-
an, meðan hún virðir fyrir sér
mennina og hlustar á tai þeirra.
Hún er alla vega komin þangað
Eiginkonan
er akur karl-
mannsms
segir Muhammed Ali,
öðru nafni Cassius
Clay.
sem hún ætlaði sér, og það hlýtur
að koma að þvi, að Muhammed
Ali hafi tima til að snúa sér að
henni. Og allt i einu beinir hann
orðum sinum til hennar:
— Ég veit ekkert um ameriskar
konur, segir hann. Þaö er konan
yfirleitt, sem vekur áhuga minn.
Eiginkona manns er akurinn,
sem hann uppsker af. Ef hann
ræktar ekki akurinn, eyðileggst
uppskeran. Bóndinn reytir ill-
gresi og sprautar eiturefnum á
kálið sitt og kornið til þess að
drepa hvern þann orm eða skor-
dýr, sem reynir að eyðileggja
það. Og hlýtur ekki eiginkonan að
skipta manninn meira máli en
kálið og kornið, hún sem elur syni
hans og dætur?
Ameriskir svertingjar gæta
ekki eiginkvenna sinna vel. Við
leyfum konum okkar að ganga
um göturnar á hvaða tima sólar-
hrings sem er, hvernig klæddar
sem er, með hvaða mönnum sem
er. Þær sækja barina og eru mikið
með hvitum mönnum og svört
börn eru mörg föðurlaus.
— Eitt af þvi, sem lagt er á-
herzla á i Múhameðstrúnni, er að
halda konunni heima, reyna að
skapa henni þær aöstæður að hún
þurfi ekki að fara út og sitja á
skrifstofu annars manns og
ganga um á meðal annarra karl-
manna og leyfa þeim að daðra við
sig, af þvi hún þurfi að vinna sér
inn peninga. Hlutverk konunnar
er að vera karlmanninum til
þægðar, ala upp börnin hans,
vera þeim góð móðir og gera þau
betri en við nú erum.
— Þessi kenning getur nú varla
átt miklu fylgi að fagna meðal
svartra kvenna. Eru þær ekki
hl'ynntari framsýnum hugmynd-
um rauðsokkanna?
Þessi spurning fer mikið i taug-
arnar á Muhammed Ali. — Svart,-
ar konur taka ekkert mark á
rauðsokkum. Ég held, að rauð-
sokkuhreyfingin hafi verið stofn-
uð svertingjum til höfuðs, af þvi
að svertingjar apa venjulega allt
eftir hvitu mönnunum. Hvitu
mennirnir sjá, að ameriskir
svertingjar eru að bindast fastari
böndum gegn þeim, og visasta
leiðin til þess að sundra þeim er
að taka frá þeim konuna, skapa
ringulreið á heimilunum. Rauð-
sokkuhreyfingin er stofnuð til
þess að skilja konuna frá karl-
manninum, af þvi að ef svartar
konur gera uppreisn gegn mönn-
um sinum, geta þeir aldrei náð á-
hrifum. En þessi hreyfing er
dauðadæmd, af þvi að svartar
konur taka ekkert mark á henni.
Og hvitar konur geta aldrei orðið
jafnokar hvitu mannanna. Hviti
maðurinn hefur alltaf verið hús-
bóndinn. Hviti maðurinn hlýtur
að hlæja að þessu kvennahjali um
jafnrétti, hann verður alltaf hús-
bóndinn.
Miinammed Ali hefur talað i
sig hita, og blaöakonan hlustar á
hann steini lostin. Hún hafði hald-
ið, að Muhammed Ali hefði e.t.v.
samúö meö jafnréttishugsjónum
kvenna, af þvi að þær eru ekki ó-
likar hugsjónum svertingjanna.
Slikum ræðuhöldum er hún ekki
viðbúin, og hún lýsir þvi, hvernig
reiðin magnast upp i henni, þó
hún reyni að hafa hemil á tilfinn-
ingum sinum. Muhammed Ali
glottir og heldur ótrauður áfram.
Hann stráir um sig bröndurum á
kostnað kvenna, byggðum upp á
orðaleikjum, sem mundu fara
forgörðum i islenzkri þýðingu, en
vekja gifurlega kátinu svertingj-
anna þriggja, sem viðstaddir eru,
og blaðakonan getur ekki annað
en brosað með, þó hann eyöileggi
þannig tilraun hennar til að fá
hann til að ræða málin alvarlega.
10 VIKAN 2. TBL.