Vikan - 20.02.1986, Side 8

rá henni Ameríku berast sögur um kraftakalla
sem tryggja vöðva sína, fegurðardrottningar sem
tryggja barminn og gáfnaljós sem tryggja grábleikan
heilann. Tryggingarnar eru víst mjög dýrar en hver
horfir í aurana þegar atvinnutæki eru í húfi?
Islendingar eiga marga frækna íþróttamenn, afreks-
menn í mörgum greinum og þónokkur hópur þeirra
hefur haldið utan í atvinnumennsku. Sama á við um
fegurðardrottningarnar, Hólmfríður og Sif eru báðar
við störf erlendis.
En hvernig er tryggingamálum Islendinga háttað,
eru afreksmenn okkar nógu vel tryggðir? Gæti Pétur
Ormslev tryggt á sér skotfótinn eða Þorgils Öttar
Mathiesen tryggt skothandlegginn? Hafa þeir áhuga
á því?
Birgir Lúðvíksson svarar spurningum um líkams-
hlutatryggingar og íþróttamennirnir segja sitt álit.
„Það er hægt að tryggja allt,“ segir Birgir Lúðvíksson, deildar-
stjóri hjá Almennum tryggingum. „Líkamshlutatryggingar eru
óvenjulegir tryggingaratburðir hérlendis og því eru þær ekki til
staðlaðar. Þegar vátryggingarupphæð og iðgjöld eru ákveðin er
alls ekki sama um hvaða fótleggi er að ræða ef við tökum það sem
dæmi.“
TÓNLISTARTILFELLI
- Birgir, manstu eftir einhverju tilfelli þar sem ákveðinn likams-
hluti hefur verið tryggður sérstaklega?
„Já, ég get nefnt sem dæmi að píanóleikari hefur fengið breytt
skilmálum slysatryggingar. Örorkumatinu var breytt þannig að í
stað þess að missir handar yrði metinn sem 75% örorka, eins og
venjulegast er, þá yrði sá missir metinn til 100% örorku. Ástæðan
liggur í augum uppi, píanóleikari, sem missir höndina, er alveg
óvinnufær á eftir."
SKOTFÆTUR OG SKOTHANDLEGGIR
- Hvað segir þú um að tryggja skotfót Péturs eða skothandlegg
Þorgils Óttars?
„Ef þeir óskaðu eftir því myndum við gera það að höfðu samráði
við okkar endurtryggjendur í Englandi. Venjuleg slysatryggingar-
upphæð er ein og hálf til tvær milljónir á mann, svo ekki væri
óeðlilegt að toppíþróttamenn og fegurðardrottningar færu fram á
svona fimm milljón króna tryggingu. Iðgjaldið af fimm milljón
króna tryggingu er venjulega fimmtán þúsund og fimm hundruð
á ári en yrði eitthvað hærra með breyttu örorkumati.
FIMMFÖLD IÐGJÖLD
Tilfellin væru athuguð og metin og missi fótleggs eða handleggs
yrði breytt í 100% örorkumat í stað hinna venjulegu 75%. En þar
sem mun meiri hætta er á að Pétur Ormslev meiðist en hún Hólm-
fríður þá yrði iðgjald hans liklega svona fjórum til fimm sinnum
hærra. Sama gildir um Þorgils Óttar og Pétur, iðgjöldin yrðu
svipuð, þó líklega aðeins lægri hjá handboltamönnum.
8 Vikan 8. tbl
EINKATRYGGINGAR
Iþróttamenn eru tryggðir á æfingum og í keppni af sínum sér-
samböndum og sum félög hafa einnig tryggt leikmenn sína meðan
keppnistímabil standa yfir. Þær tryggingar eru að mínu mati ekki
nægjanlegar þó samböndin teygi sig eins langt og þau geta. Ég
tel að íþróttamenn ættu sjálfir að fá sér viðbótartryggingu en því
miður þekki ég engin dæmi þess.“
- Birgir, eru öll tryggingafélögin til í svona tryggingar?
„Það tel ég líklegt. Öll stærri tryggingafélögin hafa sömu ið-
gjaldaskrá og sömu skilmála á slysatryggingum, svo möguleikinn.
er til staðar hjá þeim öllum."
PÉTUR ORMSLEV
Hefur Frammarinn hann Pétur Ormslev áhuga á að tryggja á
sér skotfótinn?
„Varla. Leikmenn hér hafa ekki efni á því að tryggja sig sjálfir
fyrir háar upphæðir.
Þegar ég spilaði með Fortuna Dússeldorf var ég tryggður af
félaginu mínu og var einnig með mína einkatryggingu. Atvinnu-
knattspvrnufélögin voru með allt og alla tryggða í bak og fyrir,
tryggðu sjálf sig fyrir því að missa frá sér menn og fyrir meiðslum
á mönnum sínum.
ATVINNUMENNSKAN
Leikmennirnir voru einnig tryggðir fyrir lækkun í launum,
lækkun á bónus og slíku auk þess auðvitað að vera tryggðir fyrir
slysum og atvinnumissi.
Atvinnuknattspyrnumaður missir vinnuna ef hann lendir í
alvarlegu slysi og því fmnst mér sjálfsagt að hann slysatryggi sig
fyrir háa upphæð en hér heima gegnir öðru máli. Leikmenn hér
eru allir í öðrum störfum og algengustu meiðsl eru þokkalega
dekkuð af tryggingum félaganna og sérsambandanna og svo er,
held ég, til einhver sjóður hjá ISI sem hjálpar mönnum til viðbótar
ef með þarf. Á meðan við erum ekki í atvinnumennsku sé ég ekki
ástæðu til að tryggja mig sérstaklega,“ sagði Pétur.
ÞORGILS ÓTTAR MATHIESEN
- Hefur þú velt því fyrir þér hvort þú ættir að tryggja þig sér-
staklega, til dæmis að tryggja á þér hægri handlegginn?
„Nei, en það hittist nú einmitt svo á að ég meiddist á hné i
Eystrasaltskeppninni í Danmörku, svo það væri kannski ástæða
til að athuga þessi mál.
TÍMIOG PENINGAR
Margir missa úr vinnu vegna íþróttameiðsla og þess vegna
gæti verið þörf á aukatryggingum. Eg er sjálfur í námi, er á fjórða
ári í viðskiptafræði og hef misst dálítið úr vegna keppnisferða og
æfinga og einnig vegna meiðsla, en tími verður ekki bættur með
peningum svo það er ekki tryggingamál.
Það er alltaf matsatriði hvort ástæða sé til að borga tugi þús-
unda í tryggingar en ef maður lenti í stóru slysi væri auðvitað
gott að vera vel tryggður.
HUGSA MÁLIÐ
Það getur verið að ég þurfi að fara í aðgerð á hnénu vegna
meiðslanna og þá gæti ég orðið frá vinnu í allt að tvo mánuði.
Ef ég væri í launavinnu yrði það mikill tekjumissir sem tryggingar
gætu bætt. Reyndar er töf í námi sambærilegt tap fyrir mig en það
dekka tryggingar ekki.
Kannski ég fari samt að athuga tryggingamálin alvarlega núna
- það er oft eins og það þurfi að koma eitthvað upp á til þess að
maður hugsi sinn gang,“ sagði Þorgils Óttar að lokum.
EFTIR KRISTÍNU JÓNSDÚTTUR
LJÚSMYND: RAGNAR TH.