Menntamál - 01.04.1956, Blaðsíða 10

4
MENNTAMÁL
Ekki raðað í bekki eftir getu og hæfni.
I Bandríkjum er meginregla sú víðast, að ekki er raðað
í bekki eftir getu né hæfni. Þess vegna eru börn í hverj-
um bekk á ýmsum stigum. Skólamenn sögðu um þetta at-
riði meðal annars: „Við höfum sannreynt allar aðferðir,
sem þekkjast um röðun í bekki. Þessi reynist okkur af-
dráttarlaust bezt, þótt hún hafi sína galla. Við leggjum
sem mest áherzlu á einstaklingskennslu. Það hæfir þess-
ari aðferð vel. Ef daufari börn eru aðgreind saman frá
hinum, sem talin eru skarpari, þá fáum við ætíð fleiri og
fleiri tossa, sem lenda lengra og lengra á eftir hinum. Treg-
ari börn læra margt af þeim léttari og geta oft staðið þeim
jafnfætis í ýmsum greinum. Aðgreining er hindrun í
félagslegum þroska beggja. Þau eiga frá upphafi að venj-
ast á að umgangast hvert annað, eins og á fyrir þeim að
liggja á lífsleiðinni, án aðgreiningar í verri eða betri hópa.
Snertir þetta ekki síður góða námsmenn. Með ykkar að-
ferð er verið að leita að tossum, og þið finnið þá vissulega
fleiri en við. Þið beinlínis búið þá til.“ — Nú er verið að
rannsaka í U. S., hvort heppilegt sé að hafa saman í bekk
börn úr allt að þrem aldursflokkum. Þar með er farið
að nálgast aftur gamla farskólakerfið okkar. Ýmislegt
getur samt sem áður komið til greina við röðun í bekki.
Tvíburar eða önnur systkin eru aldrei höfð saman í bekk.
Ef tvö eða fleiri börn gerast mjög nánir félagar og eitt
þeirra er sterkast, svo að af ber, og virðist ekki hafa
heppileg áhrif á hin, þá er reynt að skilja þau með því að
setja þau sitt í hvorn eða hvern bekk. Þegar fram í sækir,
koma námsgreinar til álita við skiptinguna. Þau, sem
leggja stund á hljómlist, eru sett saman í bekk, og þau,
sem nema sama erlenda tungumálið, í annan o. s. frv.
Skólaþroski vandlega kannaður.
Þegar vinnufúsir ríkisborgarar hafa náð þráðu marki
að byrja nám í 1. bekk, verða þeir að ganga undir rann-