Skírnir - 01.12.1918, Blaðsíða 39
Um sendibréf.
.Alþýðufræðsla Stúdentafélagsins, Eeykjavík 10. febrúar 1918.
Háttvirtir áheyrendur!
Það er fyrir tilmæli formanns alþýðufræðslunefndar-
innar, að eg hefi grafið upp hjá mér gamalt erindi, sem
eg flutti á árunum fyrir austan fjall. Það hefir ekki
komið fyrir almenningssjónir, og þess vegna hefi eg gert
kost á að flytja það nú aftur, á öðrum stað, að mestu
leyti óbreytt, að eins litið eitt aukið.
Það eru nokkrar sundurlausar hugleiðingar um sendi-
bréf, þetta talfæri og samvinnutæki, sem notað hefir verið
af mönnunum svo að segja frá alda öðli. '
Bréf er komið af latneska orðinu brevis, sem þýðir
stuttur. Btéf hafa lika verið einhver styzta tegur.d i Lt-
smíða. Við vitum, að þau hafa farið manna á nnlli frá
því að til er saga, en verulega almenn rnunu þau ekki
hafa orðið fyr en pergamentið var fundið og síðar papp-
írinn Assyríumenn og Babyloníu skrifuðu bréf á leirtöfl-
ur, Egiptar á nokkurs konar pappir, sem gerður var úr
stönglurn papyrusjurtarinnar, og á pottbrot, og Grikkir og
Rómverjar á yaxtöflur og papyrus. í Austurlöndum,
einkum á Iridlandi, voru mjög notuð samanbundin pálma-
blöð. Frainan af voru hér á íslandi rituð sendibréf á
skinn. Nokkur eru enn til. Hið elzta sendibréf, þ. e. a.
s. einkabréf, íslenzkt, sem varðveitt hefir verið, mun vera
skrifað á miðri J5. öld.