Skírnir - 01.12.1920, Qupperneq 47

Skírnir]
Lonrdes
269
tennur og brendu varir og góma með glóandi járni. En
alt kom fyrir ekki. Að lokum ráðguðust margir læknar
saman um ástand hennar og kom þeim saman um, að hún
væri ólæknandi. Hún lá svo í rúminu frá því í desember
1902 þangað til í mai 1903. Henni fór mjög aftur, ígerðin
í andlitinu ágerðist meir og meir, það var komið gat í gegn-
um kinnina á henni, neflð var etið í burtu, holdið var
orðið svart og ódaun lagði af öllu saman. Jafnvel ástvin-
hennar var farið að bjóða við henni og sjálf var hún
huggunarlaus. Ætlaði hún þá að fyrirfara sér, kasta sér
1 á, en þá mætti hún presti, sem hughreysti hana og stakk
UPP á því, að hún reyndi að fara til Lourdes. Hún fór
líka með öðrum pilagrímum frá Metz og kom til Lourdes
4 sept. 1903. Hjúkrunarkonan, sem fór með henni, þurfti
alt af að skifta á henni umbúðum, því mikill gröftur rann
úr sárunum. Það gefur að skilja, að hún fór og baðaði á
aér andlitið undir eins fyrsta daginn. Arangurinn var
®kki mikill, þó fanst henni ekki renna eins mikið úr sár-
unum þann dag. líæsta dag yfirgaf hún alls ekki baðlaug-
arnar og hellinn og þar hitti hún konu frá Metz, sem
var komin til Lourdes með dætrum sínum til að hjúkra
hinum sjúku, því það er orðin venja meðal heldra fólks í
í'rakklandi að gjörast sjálfboðaliðar við hjúkrunarstörf í
Lourdes, og mun jeg minnast á það síðar. — Kona þessi,
Madame Lacroix varð dauðhrædd þegar hún sá Madame
Rouchel baða andlitið og skola munninn, hún bauðst til að
hiálpa henni að láta umbúðirnar um aftur, en það vildi
Madame Rouchel ekki og var erfitt að skilja mál hennar.
Letta var um hádegi þ. 5. sept. Stundu síðar batt nunna
nokkur um sár hennar og sá gatið í kinninni. Kl. 4Va
skoðaði kennari við prestaskólann í Tarbes sár hennar, en
einmitt þá hófu pílagrímar skrúðgöngu til rósinkranskirkj-
Unnar með söng og bsénum. Aumingja konan fyrirvarð sig
a& ganga með í skrúðgöngunni, hún fór samt í kirkjuna og
settist þar út í horn. Að líkindum hefir hún heyrt þang-
að sameiginlegt andvarp pílagrímanna: »Drottinn, ef þú
V1ll» geturþú læknað oss! heilaga Guðsmóðir bið þú fyrir