Iðunn : nýr flokkur - 01.12.1929, Qupperneq 41

IÐUNN
Nokkrar línur með ljósmYnd
Upton Sinclairs.
Eftir Halldór Kiljan Laxness.
1.
Herra ritstjóri: —
Nú er orðið all-langt síðan þér sýnduð mér það
traust að mælast til þess, að ég ritaði nokkur orð fyrir
Iðunni um vin minn, Upton Sinclair. Oft hefi ég verið
að hugsa um að verða við þessari beiðni, en aftur og
aftur hvarflað frá því vegna þess, að mér blöskra erfið-
leikarnir á því að gera fasta og áþreifanlega mynd af
slíkum manni, sem enn er ekki annað en líf og hreyf-
ing, en eins og þér vitið, þá er maðurinn fyrst orð-
inn »saga«, þegar hann er búinn að sleppa tökunum
á símum veruleikans og dottinn upp fyrir. Það er til-
tölulega auðvelt að draga upp mynd af manni eins og
hann kemur fram á ákveðnum stað og stund, einkum ef
staðurinn og stundin eru þess eðlis að áherzlubinda
kjarnann í persónuleik hans og lífsferli, en hitt mjög
vandkvæðum bundið, að gera heildarmynd af hálfleiknu
æfihlutverki, meðan maðurinn er enn snar þáttur við-
burðalífsins með þjóð sinni, órjúfanlega tengdur hinum
margvíslegu hreyfingum dagsins, einn af andlitsdráttum
samtíðarinnar. Hér við bætist í þessu tilfelli, að mig
skortir sundurliðaða þekkingu á hræringunum í hinum
ógöfuga seiðpotti undir yfirborði stjórnmálalífs í Vestur-
heimi, sem Upton Sinclair lætur sér annars tíðast um.